Καταργήθηκε και το Ειδ. Εξετ. Κέντρο Λευκάδας για δυσλεξικά παιδιά

Για μια ακόμη φορά το Υπουργείο Παιδείας έκανε το θαύμα του.

Κόβει το ειδικό εξεταστικό κέντρο Λευκάδας και υποχρεώνει τα παιδιά να πάνε στην Άρτα ή στο Αγρίνιο.

Και τα δικά μας παιδιά είναι «τυχερά» γιατί από ότι έμαθα τα παιδιά της Κέρκυρας θα πάνε στα Γιάννενα.

Οι προσπάθειες μας για το ποιος έχει την ευθύνη, στο Υπουργείο και την Περιφερειακή Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, έπεσαν στο κενό, γιατί ο ένας ρίχνει την ευθύνη στον άλλον. Ω, τι πρωτότυπο!!!

Επίσης και οι προσπάθειες του Κου. Αντιπεριφερειάρχη έπεσαν στο κενό.

Ο κόσμος των δυσλεκτικών είναι ένας άγνωστος κόσμος στον οποίο πολύ λίγοι έχουν καταφέρει να διεισδύσουν πραγματικά. Τα δυσλεκτικά άτομα είναι απρόβλεπτα, ασταθή και φαινομενικά ανίκανα να αντιμετωπίσουν λειτουργίες εύκολες και αυτονόητες για τους υπόλοιπους. Ταυτόχρονα είναι άτομα πανέξυπνα, διορατικά που όταν καταφέρνουν να ξεπερνούν τους περιορισμούς και τις αδυναμίες τους γίνονται δημιουργικοί με ιδιαίτερες ικανότητες. Είναι ένας μυστικός κόσμος τον οποίο μπορεί κανείς να γνωρίσει μόνο αν κάνει τη συνειδητή επιλογή να ρισκάρει, να ανοιχθεί και να μάθει με μοναδικό στόχο να αποδεχτεί και όχι να αλλάξει.

Όσα παιδιά δίνουν πανελλήνιες έχουν άγχος. Στα δυσλεκτικά παιδιά όμως το άγχος είναι πολύ μεγαλύτερο και οι ανάγκες τους διαφορετικές. Γι’ αυτό άλλωστε κάθε χρόνο βγαίνουν οδηγίες για το πώς πρέπει να εξετάζονται τα δυσλεκτικά παιδιά. Η εξέταση των δυσλεκτικών πρέπει να διεξάγεται σε κλίμα ασφάλειας, αποδοχής και σεβασμού της ιδιαιτερότητάς τους.

Ήθελα να ήξερα αν ήρθαν ποτέ στην θέση αυτών των παιδιών, αν μπήκαν ποτέ στην ψυχολογία τους. Αν ρώτησαν τους γονείς τι περάσανε και τι περνάνε αυτά τα παιδιά για να αποκτήσουν αυτοεκτίμηση και να μπορέσουν να σταθούν στα πόδια τους (με λογοθεραπείες και ψυχολογική υποστήριξη). Αν ρώτησαν ειδικούς για το πώς πρέπει να τους συμπεριφέρονται.

Δεν σκέπτονται την ταλαιπωρία αυτών των παιδιών για να πάνε να δώσουν εξετάσεις.

Στο όνομα της «οικονομικής κρίσης» τα ισοπεδώνουνε όλα. Όμως δεν σκέπτονται στα έξοδα που υποβάλλονται οι γονείς για να πηγαινοφέρνουν τα παιδιά τους. Βέβαια αυτό είναι το τελευταίο που μας απασχολεί μπροστά στην ψυχολογική υγεία των παιδιών μας, αλλά δεν παύει να είναι και αυτό ένα πρόβλημα, ειδική αυτή την εποχή.

Ευχόμαστε έστω και την τελευταία στιγμή οι καρεκλοκένταυροι υπεύθυνοι, όποιοι και αν είναι αυτοί, να αλλάξουν την απόφασή τους για χάρη αυτών των παιδιών, γιατί η απόρριψη που μπορεί να αισθανθούν τα παιδιά έχει πολύ επιβλαβέστερες επιπτώσεις στη συμπεριφορά και την ψυχοσύνθεσή τους από την ίδια τη διαταραχή.

Μια μητέρα

Φώτο: www.humanosphere.info