67 χρόνια από τη ρίψη της ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα

6 Αυγούστου του 1945.  Πριν από 67 χρόνια το πλήρωμα του αμερικανικού βομβαρδιστικού αεροπλάνου Ενόλα Γκέι (Enola Gay) -ο πιλότος Πολ Τίμπετς (Paul Tibbets) είχε δώσει το όνομα της μάνας του στο αεροπλάνο- θα ρίξει στη Χιροσίμα την πρώτη ατομική βόμβα. Λίγες μέρες αργότερα, στις 9 Αυγούστου 1945, οι Αμερικανοί θα ρίξουν τη δεύτερη ατομική βόμβα, στο Ναγκασάκι αυτή τη φορά, εγκαινιάζοντας μια νέα εποχή για την ανθρωπότητα, την εποχή του πυρηνικού τρόμου… Πολλοί είναι αυτοί που αμφιβάλουν ακόμη μέχρι σήμερα για την αναγκαιότητα της ενέργειας αυτής και κατά πόσο τα αποτελέσματά της επέσπευσαν από μόνα τους τη συνθηκολόγηση της Ιαπωνίας.

«… Θα προβώ εις περαιτέρω μελέτας και θ΄ απευθύνω και άλλας συστάσεις προς το Κογκρέσον ως προς τον τρόπον καθ΄ ον η ατομική δύναμις θα αποβή μέσον πανίσχυρον και αναγκαστικής επιδράσεως προς διατήρησιν της παγκοσμίου ειρήνης…», θα ανακοινώσει, μετά τη ρίψη, ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, Χ. Τρούμαν. Μια δήλωση, που δεν άφηνε περιθώρια παρανόησης, με αποδέκτη όλους του λαούς της γης.

Φωτογραφία της ισοπεδωμένης Χιροσίμα με ιδιόχειρη αφιέρωση του πιλότου του βομβαρδιστικού Πολ Τίμπετς (Πηγή: wikipedia)

Περισσότεροι από 200.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στο πυρηνικό ολοκαύτωμα της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι. Οι επιζώντες, ιδιαίτερα όσοι ήταν τότε νέοι, εξακολουθούν να υποφέρουν ακόμη μέχρι σήμερα από τις επιπτώσεις της ακτινοβολίας.