Συμβαίνουν κι αυτά – Tα όρια…
Πρότεινε ο χωριάτης, στην ύπαιθρο Λευκάδα, να πουλήσει ένα κομμάτι λιοστάσι, κοντά στρέμμα, στον γείτονα αδερφό του. Συμφωνήσανε στο τίμημα. Μια λωρίδα μακρόστενη μέσα σε γούπατο, χαρά στη τιμή. Τέσσερις – πέντε χιλιάδες ευρώ και πολλά…
Θα μου πεις χαρά το πράμα. Τέτοιες κουβέντες/συμφωνίες γίνονται. Τι μας το λες για νέο.
Το ενδιαφέρον έρχεται στη συνέχεια. Πήγε στην εφορία να δει την αντικειμενική κι εκεί παρ ολίγον να πάθει αποπληξία ο έρμος…. Εξήντα ευρώ (60€) το μέτρο το τετραγωνικό… Που σημαίνει 60€/m2*900m2=54.000€ !!!!!!! Ναι πενήντα τέσσερις χιλιάδες ολοστρόγγυλες…
-Μα κύριε έφορε δεν μπορεί… κάποιο λάθος θα κάνετε… ψέλλισε ξέπνοα
Κανένα λάθος κύριε, ο έφορος. Είναι οικόπεδο!
-Οικόπεδο; επανάλαβε ο έρμος και τσιμπιόντανε. Οικόπεδο εκεί μέσα στο γούπατο; Πεντακόσια και βάλε μέτρα από το τελευταίο σπίτι;…
-Οικόπεδο. Είναι μέσα στα όρια του προ υφιστάμενου του 1923 οικισμού όπως καθορίστηκαν το 1985. Και να είσαι ευχαριστημένος που είναι χαμηλή η τιμή.
………………………..
Το γεγονός πραγματικό. Συνέβηκε την προηγούμενη βδομάδα. Το χωράφι στενόμακρη λωρίδα με πρόσωπο ελάχιστο. Μέσα σε βαθούλωμα (γούπατο). Για να δεις έξω από τον τοπικό ορίζοντα πρέπει να ανέβεις σε ύψος δεκαπέντε μέτρα. δηλαδή ακόμα κι αν υπήρχε τρομερή οικιστική πίεση, οικοδομή εκεί μέσα δεν φτιάχνεις με τίποτα. Κάνα στάβλο μπορεί…
…………………………
Σκέφτεται που λες τώρα να προτείνει στον έφορο, να αγοράσει το κράτος το δικό του κομμάτι το όμορο γύρω στα δύο στρέμματα με δέκα χιλιάδες ευρώ. Για να κερδίσει το κράτος τη διαφορά από τις ενενήντα χιλιάδες της αντικειμενικής. Για να ενισχύσει έτσι το ταμείο διαχείρισης περιουσίας, πως το λένε ντε δεν τα καταφέρνει με τα αρκτικόλεξα…
Σκέψου τώρα εσύ φίλε αναγνώστη πόσα θα εισπράξει το κράτος με τη φορολόγηση τέτοιων «οικοπέδων»… και ψάξε να δεις μην έχεις και συ κάνα κομμάτι σε τίποτα παλιοτσουγκριά, και το χρυσοπληρώσεις…
