Για το παιδικό πρωτάθλημα ΕΠΣ Πρεβέζης-Λευκάδος

Του Κυριάκου Παναγιωτίδη*

Mπαίνοντας στην τελική ευθεία και με την έναρξη του παιδικού πρωταθλήματος που διοργανώνει η ΕΠΣ ΠΡΕΒΕΖΗΣ–ΛΕΥΚΑΔΟΣ για το 2012-2013, η μεγάλη ευθύνη απέναντι στο τόσο δημοφιλές άθλημα που έχω σαν παλιός ποδοσφαιριστής και τώρα καθηγητής φυσικής αγωγής και προπονητής, με υποχρεώνει να εκφράσω τις απόψεις μου για το άθλημα αυτό.

Ο διαχωρισμός των ηλικιών βάση των οποίων τα παιδιά θα προπονούνται μαζί ξεκινάει από την ηλικία των 7–8 ετών και διαρκεί μέχρι το 18ο έτος με την ολοκλήρωση της εφηβείας.

H (ΕΠΟ) Ελληνική ομοσπονδία δεν έχει ακόμη καθιερώσει κάποιο επίσημο διαχωρισμό των ηλικιών σε εθνικό επίπεδο, δεν διοργανώνει επίσημα πρωταθλήματα παιδικών και εφηβικών ομάδων. Mόνο οι ΕΠΣ (με εγκύκλιο της ΕΠΟ) με συνδιοργανωτές τα σωματεία διοργανώνουν παιδικά πρωταθλήματα.

Στον παρακάτω πίνακα βλέπουμε συνοπτικά ανά κατηγορία – ηλικία, αγωνιστικό χώρο, αριθμό παικτών, διάρκεια παιχνιδιού συχνότητα και διάρκεια προπόνησης.

Ο βασικός σκοπός του σχεδιασμού είναι η συστηματική και προγραμματισμένη βελτίωση των μικρών ποδοσφαιριστών ανάλογα το ταλέντο τους ώστε η αγωνιστική απόδοση να φτάσει σε υψηλά στάνταρ για την εκάστοτε ηλικία και να διατηρηθεί σε υψηλά επίπεδα για όλο το διάστημα που μένει το παιδί στην ακαδημία αλλά και στη συνέχεια με το πέρασμα του στην μεγάλη ομάδα, αλλά και στην πρώτη βαθμίδα εθνικής επιλογής που είναι η μεικτή του νομού.

Το ιδανικό θα ήταν αυτός ο ενιαίος σχεδιασμός της κάθε ομάδας – ακαδημίας να στηρίζονταν σε ένα εθνικό σχεδιασμό που θα καθόριζε η ελληνική ποδοσφαιρική ομοσπονδία για να έχουμε ένα στυλ και μία σχολή ποδοσφαίρου, όπως συμβαίνει σε προηγμένες ποδοσφαιρικά χώρες.

Πρακτικά θα έπρεπε ο καθορισμός των ηλικιών να ακολουθεί αυτόν των μεικτών ομάδων των Ε.Π.Σ. και όλη η Ελλάδα να έχει τις ίδιες ηλικίες. Αυτό για την ομοσπονδία δεν έχει κόστος και θα πρέπει σύντομα να ρυθμιστεί.

Θα έπρεπε η ομοσπονδία να θεσπίσει ετήσιο προγραμματισμό που να στηρίζεται σε βασικούς θεματολογικούς άξονες με βάση τους οποίους να διαμορφώνεται ο προπονητικός – αγωνιστικός σχεδιασμός και θα καθορίζει το δικό μας ποδοσφαιρικό στυλ.

Ο σχεδιασμός αυτός πρέπει να στηρίζεται στους παρακάτω παράγοντες προπόνησης και φιλοσοφίας για το ελληνικό ποδόσφαιρο.

• Στόχοι της προπόνησης Γενικοί και ειδικοί στόχοι που εξαρτώνται από την ηλικιακή κατηγορία του παιδιού, τη φιλοσοφία της ελληνικής σχολής, το επίπεδο της ομάδας ανά ηλικία (αγωνιστικό – πρωταγωνιστικό).
• Περιεχόμενα, μέσα και μέθοδοι προπόνησης Αντικείμενα προπόνησης ανάλογα με την ηλικία και το επίπεδο της ομάδας, το φύλο εάν υπάρχουν κορίτσια, μέσα προπόνησης και υλικοτεχνική υποδομή που διαθέτει το σωματείο, συνθήκες προπόνησης, επιλογή των μεθόδων προπόνησης, εθνικό ασκησιολόγιο ανά ηλικία που θα βρίσκεται στη διάθεση κάθε προπονητή.
• Συνοπτικό πλάνο σχεδιασμού της προπόνησης. Ποσοτικά και ποιοτικά χαρακτηριστικά της προπονητικής επιβάρυνσης όπως: Αριθμός προπονήσεων ανά ηλικία, διάρκεια, ένταση, σχέση γενικής και ειδικής προπόνησης κ.α.
• Καταγραφή των προπονήσεων και αξιολόγηση της προπονητικής διαδικασίας. Καταγραφή των αντικειμένων προπόνησης, αξιολόγηση του στόχου και της βελτίωσης που προγραμματίστηκαν, αξιολόγηση της επιβάρυνσης, έλεγχος με επιλεγμένα τεστ αξιολόγησης της απόδοσης. Καθιέρωση επιλεγμένων τέστ για κάθε ηλικία.

  Να θεσπίσει επιμόρφωση των προπονητών με σεμινάρια και αντίστοιχα διπλώματα προπονητών για το παιδικό ποδόσφαιρο.

Αυτό σημαίνει ότι όλα θα έχουν την ταυτότητα της ελληνικής ομοσπονδίας και το δικό μας στυλ που βαθμιαία θα καθιερωθεί αφού όλοι οι προπονητές θα δουλεύουν κάτω από της ίδιες προπονητικές αρχές.

* ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ, COACH UEFA B