Ο όρκος – Γράφει ο Κρεμέας

-2008-

-)Γεια σου ρε Γιάννη. Τι γίνεται?

-)Είμαι καλά. Εσύ?

-) Τι να κάνω ρε φίλε, προβλήματα. Εσύ? Τι γίνεται με το κόμμα, που βρίσκεσαι?

-) Θωμά έφυγα από το κόμμα, δε με έπαιρνε άλλο.

-) Ρε Γιάννη μου, δεν το περίμενα. Ρε φίλε νόμιζα ότι εσύ θα ήσουν ο τελευταίος.

-) Τι να κάνω ρε φίλε, τα έφερε έτσι η ζωή. Η γυναίκα μου είναι στέλεχος σε μία μεγάλη κατασκευαστική, εγώ σε έναν συνεταιρισμό, παίρνω καλά λεφτά. Βολευτήκαμε.

-) Και λοιπόν?

-) Τι και λοιπόν ρε Θωμά. Τι να στηρίξω. Τώρα είμαι με το ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Στηρίζω τα συμφέροντά μου, είμαι όμως και λίγο αριστερός.

-) Ρε Γιάννη δεν το πιστεύω αυτό για σένα. Ρε μαλάκα τα πούλησες όλα. Τι λέγαμε ρε για τους πατεράδες μας, για τον αγώνα τους. Ρε το δικό σου τον στήσανε στον τοίχο. Θυμάσαι τους όρκους που δώσαμε?

-) Ναι τους δώσαμε πάνω στο μεθύσι.

-) Όχι ρε πάνω στο μεθύσι, πάνω στη ορμή της νιότης. Ρε αλλάξαμε αίμα, θυμάσαι?

-) Θυμάμαι μωρέ, αλλά οι εποχές άλλαξαν, τώρα έχω τα παιδιά, το μέλλον τους.

-) Και το μέλλον τους είναι να γίνουν σαν εσένα?

-) Γιατί εσύ τι έκανες μωρέ? Σπίτια – αυτοκίνητα – σκάφος. Εσύ?

-) Και εγώ μωρέ στα ίδια σκατά είμαι, αλλά προσπαθώ να βγάλω το κεφάλι μου από αυτά.

-) Τι να κάνω ρε Θωμά: αφού κατέρρευσαν όλα. Ο κομμουνισμός, ο σοσιαλισμός, η Ρωσία: ΟΛΑ.

-) Όλα ρε ανατράπηκαν: πρέπει να καταρρεύσουμε και εμείς?

-2012-

-) Έλα ρε Γιάννη, τι γίνεται?

-) Από υγεία ρε καλά είμαι, αλλιώς είμαι χάλια.

-) Τι έγινε μωρέ?

-) Τι να γίνει ρε Θωμά. Τη Βάσω την απέλυσε ο πούστης ο Μπόμπολας και εγώ παίρνω 800€ το μήνα. Το παιδί το ένα δεν τελείωσε ακόμα, δεν έχω ούτε φαΐ να πάρω.

-) Κάνε κουράγιο ρε κάτι θα γίνει.

-) Τι να γίνει ρε – όλα είναι πολύ δύσκολα.

-) Θα τα καταφέρουμε ρε Γιάννη. Όλη η Ελλάδα έτσι είναι. Εδώ οι δικοί μας πέρασαν κατοχή, πείνα, δυστυχία, εκτέλεση, διωγμούς και δεν το έβαλαν κάτω. Πάλεψαν.

-) Ναι ρε το πιστεύω αυτό.

-) Και που είσαι τώρα? Ακούω φασαρίες και τραγούδια.

-) Τώρα είμαι στην πλατεία Αριστοτέλους, σε συγκέντρωση του Π.Α.ΜΕ.

-) Του Π.Α.ΜΕ?

-) Ναι ρε του Π.Α.ΜΕ. Αει στο διάολο και μη ρωτήσεις τίποτα άλλο.

-) Και με το ΣΥ.ΡΙΖ.Α τι έκανες?

-) Είπα να μη ρωτήσεις τίποτα άλλο.

-) Όχι ρε δε σε ρωτάω. Θα έρθω όμως στη Θεσσαλονίκη. Θα πάμε πάλι στην πάνω πόλη και στου Τσαρουχά για πατσά. Θα έρθω ρε να μεθύσουμε, να δώσουμε πάλι τον όρκο μας, να αλλάξουμε πάλι το αίμα μας.

Γεια σου ρε σύντροφε Γιάννη.

(Οι συνομιλίες δεν είναι φανταστικές)

ΚΡΕΜΕΑΣ