Φθινοπώριασε και στη ζωή μας….
| Γράφει ο Αιθεροβάμων | Στη μνήμη ενός καλού μου φίλου |
Φθινοπώριασε ο καιρός…..
Φθινοπώριασε στη καρδιά και στη ζωή μας….
Μες στη μελαγχολία και τη κατήφεια του γκρίζου ουρανού και των πεσμένων φύλλων φεύγουν και οι καλοί μας φίλοι με σιωπηλά βήματα.
| «Βήματα φθινοπωρινά Βήματα μετρημένα Για να μη λαθεύει η Μοίρα Βήματα…..» |
Λαχταρώντας στιγμές του παρελθόντος αναζητούμε λιμάνι ν’ απαγκιάσουμε, γνωρίζοντας πως η καταιγίδα πάλι θα ξανάρθει να μας βρει…..
| «Έχει και το φθινόπωρο τις νοσταλγίες του… οι φθινοπωρινές στιγμές είναι οι πιο τρυφερές..» |
Και εν τω μεταξύ διηγούμαστε ιστορίες των παιδικών μας χρόνων για να γλυκάνουμε την πίκρα του ανεπάντεχου χαμού αγαπημένων προσώπων.
«Υπάρχουν κάποιες ιστορίες Που τις γνωρίζουν μόνο τα φθινοπωρινά φύλλα Περνούν απαρατήρητες Αλλοτριωμένες σ’ ευαισθησίες Και το μόνο σίγουρο γι’ αυτές είναι ότι Δεν έχουν ταυτότητα….» |
Το ουράνιο τόξο μας στεφανώνει με το πολύχρωμο πέπλο του θέλοντας ν’ απαλύνει τον καημό μας.
Μες στη μελαγχολία του μολυβένιου ορίζοντα και στην απύθμενη θλίψη που μας περιβάλλει, ήρθαν προχθές από το βορρά οι φίλοι μας οι ερωδιοί ντυμένοι στα χιονόλευκα πλουμίδια.
Και άρχισαν τα παιχνιδίσματα λες κι’ ήτανε βαλτοί να μας παρηγορήσουν και να γλυκάνουν έστω για λίγο την μαυρισμένη καρδιά μας, τη ταραγμένη σκέψη μας.
«Κι η βροχή φλυαρεί ακατάπαυστα Για να μπορούμε εμείς Να ονειρευόμαστε αβίαστα….» |
Σημείωση: χρησιμοποιήθηκαν αποσπάσματα από ποιήματα του Κώστα Μαμαλούκα
πανέμορφες οι φωτογραφίες σας!!!Συγκινητικά τα λόγια σας.Διαβάζω πάντα την στήλη σας και γνωρίζω εκ των προτέρων οτι θα ικανοποιηθώ πλήρως από το κειμενο αλλά και από την επαγγελματική φωτογραφία σας.
Σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια .