Γονιός προς Δημοτική Αρχή Λευκάδας: «Η αδιαφορία σας δεν έχει όρια!…»

Δεν μπορείς να πεις, μας έχει συνηθίσει η Δημοτική μας Αρχή, με το στερεότυπο πια «δεν υπάρχουν λεφτά»! Πόσες φορές το έχουμε ακούσει τον τελευταίο καιρό: περικοπές στις ΚΑΠ, μείωση των πόρων της ΣΑΤΑ, περικοπές εδώ, μειώσεις εκεί, δεν υπάρχουν χρήματα. Τώρα πάλι πως τυχαίνει απ΄ την άλλη κάθε τόσο και λιγάκι και βρίσκονται αυτά τα έρμα τα λεφτά, και πολλά μάλιστα κάθε φορά, για έργα που είναι μεν απαραίτητα, αλλά κάθε άλλο παρά άμεσης προτεραιότητας και επείγοντα, ομολογούμε ότι δυσκολευόμαστε, όχι βέβαια λόγω χαζομάρας, να το κατανοήσουμε!

Όμως κ. Δήμαρχε ακούστε αυτή τη φορά την απελπισμένη, κατά κάποιο τρόπο, φωνή ενός γονιού που μένει όχι μακρυά, σε κάποιο από τα απομακρυσμένα και παραμελημένα στη μοίρα τους χωριά του νησιού μας, αλλά λίγα μόλις χιλιόμετρα από την πόλη της Λευκάδας, στο Φρύνι. Η όλη δουλειά είναι ένα τέταρτο της ώρας, άντε βάλτε και κάτι παραπάνω να πάμε στη μισή ώρα! Το κονδύλι επίσης που απαιτείται είναι κατά γενική ομολογία αμελητέο, τέσσερις μόλις βίδες, όλες κι όλες! Δώστε λοιπόν στα παιδιά τη δυνατότητα να χαρούν και πάλι ακίνδυνα την πλατειούλα τους!

Το μήνυμα του αναγνώστη μας, με τελικό αποδέκτη τον Δήμαρχο ή κάποιον άλλο τέλος πάντων από τη Δημοτική Αρχή, της οποίας ο Δήμαρχος προΐσταται, έχει ως εξής:

Τώρα πάλι οφείλουμε να πούμε ότι δεν είναι και η μόνη πεσμένη κολόνα, καμιά δεκαριά είχαμε φωτογραφικά μαζέψει, με σκοπό να κάνουμε ένα σχετικό ρεπορτάζ, αλλά μας πρόλαβε ο αναγνώστης μας. Η τελευταία ήταν στο λιμάνι της Νικιάνας, έπεσε προ πολλού, με τους πρώτους αγέρηδες, ευτυχώς προς τη μεριά της θάλασσας. Ειδοποιήθηκε ο Δήμος, ήρθαν, δεν μπορείς να πεις και … για να θυμηθούμε λίγο τον Καίσαρα, παραφρασμένο: ήλθον, είδον … και απήλθον. Η κολόνα παραμένει, μέχρι την τελευταία φορά που την είδαμε, κατάμαχα πεσμένη. Πιστεύουμε όμως ότι η συγκεκριμένη κολόνα στο Φρύνι έχει προτεραιότητα, για τους προαναφερόμενους λόγους.

Μας δίνεται όμως τώρα η δυνατότητα με την ευκαιρία αυτή να σχολιάσουμε ακόμη με δυο λόγια την τελευταία, κατά πλειοψηφία πάλι, απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου για την αντικατάσταση των λαμπτήρων στο δημοτικό δίκτυο ηλεκτροφωτισμού με λάμπες τεχνολογίας LED και την παραχώρηση του τομέα αυτού για 15 χρόνια σε ιδιώτες, λέγοντας ότι, πέρα από το ότι «τα μεταξωτά βρακιά θέλουν κι επιδέξιους κ…..», ανοίγεται με την απόφαση αυτή (έστω κι αν πρόκειται για προμελέτη) συνειδητά ή ασυνείδητα για μια ακόμη φορά και ανεξάρτητα από το πόσοι εργαζόμενοι δουλεύουν στον τομέα αυτό (αν είναι δυο, πέντε ή χίλιοι – από τα μικρά ξεκινούν τα μεγαλεπήβολα) η κερκόπορτα των ιδιωτικοποιήσεων στο Δήμο…

Ως προς τα περιβαλλοντικά τώρα οφέλη από τη μείωση των εκπομπών των λεγόμενων αερίων του θερμοκηπίου -του CO2 ιδιαίτερα- να διαβεβαιώσουμε τους «περιβαλλοντικά ευαίσθητους», που στην προσπάθειά τους να συνηγορήσουν υπέρ της απόφασης επιχειρηματολογούν κατ΄ αυτό τον τρόπο, ότι πάει και τέλειωσε, το λύσαμε το πρόβλημα. Αν καταφέρουμε μάλιστα να υπογράψει το σχετικό Πρωτόκολλο του Κιότο και ο πρώτος ρυπαντής στον κόσμο, που ως γνωστόν απέχει, θα είναι βέβαια ακόμη μεγαλύτερα αυτού του είδους τα οφέλη!