Καράβια βγήκαν στη στεριά …στη μαρίνα Λευκάδας

Στη μαρίνα Λευκάδας βρεθήκαμε χθες το απόγευμα. Ένας αυτόνομος σχεδόν, πρότυπος τρόπον τινά, οικισμός έκτασης 70 στρεμ. στα πόδια της πόλης μας.

Γέφυρες, κανάλια, κήποι, πλακόστρωτα συνθέτουν ένα ειδυλλιακό και πεντακάθαρο προ πάντων τοπίο, πάνω στη θάλασσα, που θυμίζει περισσότερο Ευρώπη παρά Ελλάδα, και δη Λευκάδα. Πολλά γραφεία που ασχολούνται με την παροχή υπηρεσιών γύρω από τα σκάφη αναψυχής, ένας επιβλητικός πύργος ελέγχου, κάθε είδους μαγαζιά, ο δραστήριος Ναυτικός Όμιλος Λευκάδας και μια όαση πολιτισμού, με εκδηλώσεις καθ΄ όλη τη διάρκεια του έτους, που δύσκολα μπορεί να βρει κανείς κάτι αντίστοιχο ακόμη και σε πληθυσμιακά μεγαλύτερες πόλεις ανά το πανελλήνιο, η ARTηρία, είναι ανάμεσα στις δραστηριότητες που στεγάζονται στο χώρο αυτό.

Δεκάδες τα σκάφη που …έχουν βγει στη στεριά, παρατεταγμένα το ένα δίπλα στο άλλο. Είναι η εποχή των μερεμετισμάτων φαίνεται, προτού αρχίσουν, όπου να ΄ναι, τα ταξίδια τους στις ανοιχτές θάλασσες. Κάποια προσφέρονται, όπως είδαμε, και για πώληση προς κάθε ενδιαφερόμενο που διαθέτει φυσικά το ανάλογο βαλάντιο.

Είναι γνωστό ότι η μαρίνα έχει παραχωρηθεί, από το 2002 ακόμη που κατασκευάστηκε με χρηματοδότηση κατά 75% από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ), για πολλά χρόνια σε ιδιώτη. Ο Δήμος Λευκάδας εισπράττει κάθε χρόνο ένα όχι και τόσο ευκαταφρόνητο εφάπαξ ποσό και ποσοστό από τον τζίρο, μάλλον, των μαγαζιών. Δεν έχουμε ακριβή στοιχεία αλλά το ποσό αυτό θα πρέπει να υπερβαίνει τα τελευταία χρόνια το εκατομμύριο. Τώρα, ο ιδιώτης βγάζει σίγουρα πολλαπλάσια, καθώς είναι σε όλους γνωστό ότι η κινητήριος δύναμη σε αυτές τις περιπτώσεις είναι το κέρδος.

Πολλά από τα λεφτά που εισπράττει ο Δήμος πάνε στη μισθοδοσία των υπαλλήλων, όπως διαβεβαίωσε, για μια ακόμη φορά, στη χθεσινή συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου ο Δήμαρχος Λευκάδας, απαντώντας στο ρητορικό ερώτημα για το «που πάνε τα λεφτά της μαρίνας» που ο ίδιος έθεσε.

Καθόμαστε τώρα καμιά φορά και αναλογιζόμαστε πως θα ήταν σήμερα η μαρίνα -πάνε 12 χρόνια από τότε που τέθηκε σε λειτουργία- αν βρισκόταν όντως, που θα έπρεπε να βρίσκεται, η άποψή μας στο σημείο αυτό είναι είναι ξεκάθαρη, στα χέρια του Δήμου ή κάποιας σύμπραξης τοπικών φορέων. Σπαζοκεφαλιαζόμαστε γιατί να υπάρχει αλήθεια σε αυτή τη χώρα η πασιφανή, σε όλους γενικά τους τομείς, απαξίωση σε κάθε τι το δημόσιο, με ότι αυτό συνεπάγεται στη συνέχεια, σε αντίθεση ομολογουμένως με μια σειρά άλλες χώρες ανά την υφήλιο…