Μια φωτογραφία και λίγοι στίχοι …
Αραγμένα ιστιοφόρα στην παλιά προβλήτα Σαν πελώριες άρπες |
Κι’ ο άνεμος σφυρίζει στα κατάρτια που αντιστέκονται γιατί αγγίζουν με την άκρη ουρανό. Σε ποιο πεντάγραμμο να βρω τις νότες της πατρίδας μου… |
Να τις ακούω τα πρωινά στην ερημιά της πόλης -της πόλης που δε μου χαρίστηκε κι’ ούτε προσπάθησα κι’ εγώ να κατακτήσω- |
Λίγοι οι τυχεροί που άκουσαν του ανέμου το τραγούδι στα κατάρτια. Λίγοι στους ταξιδιώτες οι ταξιδευτές |
Νόνη Σταματέλου: ΤΟΥ ΑΝΕΜΟΥ ΟΙ ΝΟΤΕΣ