Όμορφες σκυλίσιες στιγμές

Ένα, δύο, τρία, τέσσερα…

Πέντε είναι, ακούω μια φωνούλα πίσω μου. Για να συμπληρώσει το κοριτσάκι με το ποδήλατο: Είναι κι αυτό εκεί κάτω, κι αυτή δεν είναι η μάνα τους!

Το τελευταίο το είχαμε ήδη προσέξει, δεν θα μπορούσε σίγουρα να είναι η μάνα τους. Θα είναι ο πατέρας, λέω. Δεν ξέρω, η απάντηση, και τόσες πολλές φωτογραφίες βγάζεις!

Χαρούμενες, λοιπόν, σκυλίσιες στιγμές. Στην πόλη της Λευκάδας.

Πέντε πανέμορφα, παιγνιδιάρικα μικρούλια, με τον ενήλικα. Όλα κάτασπρα, με μαύρες βούλες. Ράτσας φαίνονται, αλλά στο πεδίο αυτό είμαστε παντελώς αναλφάβητοι.