Παιδιά στη Λευκάδα του΄60

Ο Αποστόλης Ελ. Κακλαμάνης (του Βούτη) μου έδωσε τη φωτογραφία. Ο ίδιος προέφηβος επικεφαλής μιας ομάδας εφτά παιδιών. Μπροστά από τον Αποστόλη το καροτσάκι του. Γιατί ο Αποστόλης ήταν ένας μετακινούμενος μικροέμπορος: φυστίκια, στραγάλια, ψημένα αμύγδαλα, καραμέλες, τέτοια. Και επιμονή. Δύσκολο να ξεφύγει εκείνος, που ο Αποστόλης τον έβαζε στόχο για πελάτη του.

Ο Αποστόλης έχει (;) το δεξί στην τσέπη του παντελονιού, όπου οι εισπράξεις. Μικρές επειδή το εμπόρευμα περιορισμένο. Δεν είχε ακόμα εξελιχτεί σε «σοβαρό» έμπορο, σας εκείνους στο χωριό, που ήδη τα είχαν οικονομήσει και περπατούσαν με την παλάμη του αριστερού στο λουρί και το δεξί στην ομόλογη τσέπη, τη φορτωμένη με παράδες. Ο Αποστόλης διήνυε και επαγγελματικώς την εφηβεία του ακόμα.

Είναι μια από τις Κυριακές τις καλοκαιρινές του ΄60, όπως μαρτυρεί το επίσημο ντύσιμο των παιδιών: Το καλό τους πουκάμισο (το ένα και μοναδικό, φυλαγμένο για αυτές τις περιπτώσεις). Το σιδερωμένο κοντό παντελόνι (όχι παληκαρίτικο πια). Παντελόνι από τεριλέν για να κρατάει τσάκιση, όχι πια από το χοντρό και άχαρο ντρίλι. Και τέλος το βαθιά κουρεμένο μαλλί. (Κούρα εν χρω), με την ψιλή του μπαρμπέρη. Όλα στην εντέλεια, για μιαν αξιοπρεπή φωτογράφηση.

Ωραία παιδιά του ΄60, γενιά με τα ανοιχτά μάτια και τα οράματα. Πόσες από τις λαχτάρες σας πραγματοποιήσατε;

Αναδημοσίευση από την εφημερίδα «Καρσάνικα Νέα»

(Δημοσιεύτηκε στον ιστότοπο http://astakos.wordpress.com/)