| Κατσαρός Γιώργος του Γιάννη (Καραγιάννης) |
 |
Γεννήθηκε στον οικισμό Κολυβάτα Αλεξάνδρου το 1900. Οργανώθηκε στο ΕΑΜ το καλοκαίρι του 1942. Το 1943 εντάχθηκε στον εφεδρικό ΕΛΑΣ και ήταν στρατιωτικός υπεύθυνος του εφεδρικού ΕΛΑΣ στο χωριό του. Πιάστηκε από τους Γερμανούς στις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις τους στη Λευκάδα μετά από μπλόκο στο χωριό Κολυβάτα το Φλεβάρη του 1944. Μαζί με 4 άλλους συναγωνιστές τους που είχαν πιαστεί στο μπλόκο της πόλης της Λευκάδας, τους Κώστα Κατωπόδη ταγματάρχη του ΕΛΑΣ, Γεώργιο Λογοθέτη μέλος του ΚΚΕ και αξιωματικό του ΕΛΑΣ, Δημήτριο Περδικάρη αντάρτη του ΕΛΑΣ και Νικόλαο Βλάχο εαμίτη σύνδεσμο, οδηγήθηκαν στο στρατόπεδο της Αγίας Τριάδας Αγρινίου. Εκεί εκτελέσθηκε στις 14.04.1944 (Μεγάλη Παρασκευή) μαζί με άλλους 121 αγωνιστές. |
| Βρεττός Ζώης του Γιάννη (Κουκουγιάννης) |
Γεννήθηκε στον οικισμό Κολυβάτα Αλεξάνδρου το 1928. Οργανώθηκε στην ΕΠΟΝ τον Μάρτη του 1943. Ήταν από τα πιο δραστήρια μέλη της και αργότερα εντάχθηκε στον ΕΛΑΣ. Σκοτώθηκε στις 17 Ιούνη του 1944 στις επιχειρήσεις με εδεσιτοράλληδες και Γερμανούς στο Λαϊνάκι Λευκάδας. Είχε λάβει μέρος στη μάχη παρόλο που ήταν τραυματίας σε προηγούμενη συμπλοκή στο χωριό του.
| Βρεττός Σταύρος του Νίκου (Σταυράκης) |
Γεννήθηκε στον οικισμό Κολυβάτα Αλεξάνδρου το 1921. Οργανώθηκε στο ΕΑΜ και εντάχθηκε το Μάρτη του 1943 στην ΕΠΟΝ της οποίας ήταν από τα πιο δραστήρια μέλη. Κατόπιν στον εφεδρικό ΕΛΑΣ και πήρε μέρος στις επιχειρήσεις στο Λαϊνάκι ενάντια στους Γερμανούς και τους εδεσιτοράλληδες. Μετά τη μάχη πιάστηκε από τους εδεσιτοράλληδες και εκτελέστηκε εν ψυχρώ στην περιοχή Βλυχού Λευκάδας.
| Βλάχος Σπύρος του Χρήστου (Γέροντας) |
Γεννήθηκε στον οικισμό Κολυβάτα Αλεξάνδρου το 1881. Ήταν, λόγω της ηλικίας του, απλό μέλος του ΕΑΜ. Δολοφονήθηκε στις 22 Ιουνίου 1946 από απόσπασμα χωροφυλακής στη θέση Άγιος Γεώργιος στο χωριό Κολυβάτα.
| Κόκλας Πανογιώργος του Νίκου |
Γεννήθηκε στον οικισμό Μαυρογιαννάτα Αλεξάνδρου το 1924. Ήταν οργανωμένος στο ΕΑΜ και αργότερα στο εφεδρικό ΕΛΑΣ. Έλαβε μέρος σε πολλές επιχειρήσεις του εφεδρικού ΕΛΑΣ και ήταν από τα δραστήρια μέλη του ΕΑΜ στο χωριό του. Στις 19 Σεπτέμβρη του 1944 πνίγηκε στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Νικιάνας και Ξηρομέρου κυνηγημένος από τους εδεσιτοράλληδες. Μαζί του πνίγηκε και ο πιο κάτω Σέρβος Σπύρος του Επαμεινώνδα, ενώ ένας τρίτος καταδιωκόμενος αγωνιστής ο Μ. Σ. από το ίδιο χωριό κατόρθωσε να διασωθεί και να διεκπεραιωθεί στο Ξηρόμερο.
Γεννήθηκε στον οικισμό Μαυρογιαννάτα Αλεξάνδρου το 1926. Αδελφός του προηγούμενου Πανογιώργη Κόκλα. Οργανώθηκε στο ΕΑΜ και αργότερα στον εφεδρικό ΕΛΑΣ. Όλη η οικογένειά του ήταν ενταγμένη στην Εθνική Αντίσταση. Έλαβε μέρος στις επιχειρήσεις του ΕΛΑΣ τον Ιούνιο του 1944 ενάντια στους εδεσιτοράλληδες. Στη φονικότατη μάχη που έγινε στις 17 Ιουνίου του 1944 στο Λαϊνάκι Λευκάδας επενέβησαν οι Γερμανοί υπέρ των εδεσιτοράλληδων. Στη μάχη αυτή σκοτώθηκε στις 18.06.1944, μαζί με δεκάδες άλλους ελασίτες, και ο Σπύρος Κόκλας.
| Μανωλίτσης Βαγγέλης του Θανάση (Λαμπόβας) |
 |
Γεννήθηκε στον οικισμό Μαυρογιαννάτα Αλεξάνδρου το 1899. Ήταν παλιός κομμουνιστής. Με την ανασυγκρότηση του κόμματος έγινε μέλος του και ανάπτυξε μεγάλη δράση σαν εαμίτης στο χωριό του και την περιοχή. Ήταν μέλος της υπαχτίδας της περιοχής. Μετά τη Βάρκιζα έζησε στη παρανομία και πολλές φορές ξυλοκοπήθηκε και βασανίστηκε. Τον Ιούλιο του 1947 τον έπιασαν και πάλι και τον βασάνισαν στα κρατητήρια του σταθμού χωροφυλακής Αλεξάνδρου τόσο, όσο που υπέκυψε στις 15.08.1947 στα βασανιστήρια παρά τις προσπάθειες των γιατρών του. |
| Μανωλίτσης Αναστάσιος του Θωμά (Βρακάς) |
Γεννήθηκε στον οικισμό Μαυρογιαννάτα Αλεξάνδρου το 1925. Οργανώθηκε στην ΕΠΟΝ και ήταν δραστήριο μέλος της. Μετά τη Βάρκιζα διώχτηκε για την αντιστασιακή του δράση. Πέρασε στην παρανομία και το 1946 εντάχθηκε στην ομάδα του Δημοκρατικού Στρατού Λευκάδας υπό τον Πάνο Γιαννούλη. Τον Ιούνιο του 1947 ολόκληρη η ομάδα κυκλώθηκε στην περιοχή Ακτίου Πρέβεζας (Πούντα). Στη μάχη που ακολούθησε σκοτώθηκε στις 22.06.1947. Οι παρακρατικοί του έκοψαν το κεφάλι και το κρέμασαν, μαζί με τα κεφάλια έξι άλλων συντρόφων του, στο πεντοφάναρο της Πλατείας της Λευκάδας.
| Μανωλίτσης Πάνος του Γιάννη (Καρές) |
Γεννήθηκε το 1922 στον οικισμό Μαυρογιαννάτα Αλεξάνδρου. Οργανώθηκε στην ΕΠΟΝ το 1943 και από εκεί στον εφεδρικό ΕΛΑΣ. Έλαβε μέρος στις επιχειρήσεις του ΕΛΑΣ κατά των εδεσιτοράλληδων και Γερμανών και έπεσε στη μάχη στο Λαϊνάκι στις 19 Ιουνίου 1944.
| Μανωλίτσης Τάκης του Σπύρου |
 |
Γεννήθηκε στον οικισμό Μαυρογιαννάτα Αλεξάνδρου το 1927. Οργανώθηκε στην ΕΠΟΝ της οποίας υπήρξε δραστήριο μέλος και ανάπτυξε αξιόλογη δράση. Μετά τη Βάρκιζα αναγκάστηκε για την αντιστασιακή του δράση να περάσει στην παρανομία. Το Μάρτη του 1946 τραυματίστηκε σε συμπλοκή με παρακρατικούς και χωροφύλακες. Στις 22 Μάρτη τον βρήκαν τραυματισμένο, τον έπιασαν και τον δολοφόνησαν εν ψυχρώ. |
| Σέρβος Σπύρος του Επαμεινώνδα |
Γεννήθηκε στον οικισμό Μαυρογιαννάτα Αλεξάνδρου το 1913. Ήταν οργανωμένος στο ΕΑΜ. Το Σεπτέμβρη του 1944 καταδιώχτηκε από εδεσιτοράλληδες, για να ξεφύγει έπεσε στη θάλασσα στην περιοχή της Νικιάνας, με σκοπό να περάσει απέναντι στην Περατιά Ξηρομέρου. Δεν τα κατάφερε και πνίγηκε στις 19 Σεπτέμβρη του 1944. Ήταν παντρεμένος με την Αλεξάνδρα Κόκλα, αδελφή των προαναφερόμενων νεκρών Πανογιώργου και Σπύρου Κόκλα.
Πηγή:
Χειρόγραφο Γιώργου Λογοθέτη, 1988
Πανταζής Ν. Παπαδάτος, Ήρωες και Μάρτυρες της Λευκάδας, Αθήνα 1982
Είναι πραγματικά οδυνηρό να διαβάζεις τέτοιες ιστορίες που αφορούν την ιδιαίτερη πατρίδα σου,όπως φαντάζομε κάτι ανάλογο θα συνέβη και σε ολόκληρη την Ελλάδα!
Αυτό που διαπιστώνω στηριζόμενος στα γραφόμενά σου και με βάση τις χρονολογίες γέννησης και εκτέλεσης των ατόμων που αναφέρεις, πρόκειται στις περισσότερες περιπτώσεις για παιδιά 16-18-20-22 ετών.
Δυστυχως για όλους μας, όπως φάνηκε και σε ανάλογο κιν/κο έγρο που προβλήθηκε πρόσφατα. Αυτά να ευχόμαστε να μην συμβούν ξανά ΠΟΤΕ.
Πιστεύω,με το μικρό μου το μυαλό,ότι όσο ο κόσμος εξελίσεται με τη μόρφωση που αποκτάει τόσο απομακρύνεται από τέτοιες μαύρες και δύσκολες εποχές που σημάδεψαν αρνητικά την πορεια της νεώτερης Ελλάδας.
Είναι έτσι ?
Τον κάθε πόλεμο και δη τον εμφύλιο ο καθένας τον απεύχεται. Δυστυχώς όμως τις περισσότερες φορές δεν ρωτιόμαστε και πιστεύω ότι δεν είναι θέμα μόρφωσης.
Ο Κλαούζεβιτς έλεγε ότι ο πόλεμος είναι η συνέχιση της πολιτικής με άλλα μέσα. Με τι βία δηλαδή. Ο Λένιν πάλι έλεγε ότι ο πόλεμος είναι μια συνέχιση της πολιτικής των τάξεων και ως εκ τούτου θα εξαλειφτεί μόνο σε μια αταξική κοινωνία. Οι περισσότεροι πόλεμοι αποσκοπούν στο μοίρασμα των αγορών και σφαιρών επιρροής, είναι δηλαδή ιμπεριαλιστικοί. Έτσι ξεκίνησε και ο Β” Παγκόσμιος που είχε σαν αποτέλεσμα και την κατοχή της Ελλάδας. Συνεχίζονται και σήμερα δίπλα μας: Ιράκ, Γιουγκοσλαβία, Αφγανιστάν…
Ο αγώνας του λαού μας ήταν εθνικοαπελευθερωτικός και σε αυτόν τον αγώνα έδωσε το παρόν -πλην ελαχίστων εξαιρέσεων- η συντριπτική πλειοψηφία του. Οργανωμένος κύρια στις ΕΑΜίτικες αντιστασιακές οργανώσεις. Καινούργια φύτρα εξουσίας άρχισαν σιγά-σιγά να γεννιούνται και να στεριώνουν: λαϊκή αυτοδιοίκηση, δικαιοσύνη, παιδεία, κυβέρνηση του βουνού (ΠΕΕΑ). Αυτό βέβαια δεν άρεσε στους συμμάχους μας και τους ντόπιους παρατρεχάμενους τους. Μας «έσπρωξαν» στον εμφύλιο…
Τώρα στη Λευκάδα τα περισσότερα θύματα της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης καταγράφηκαν το καλοκαίρι του 1944, στη μάχη που έγινε στο Λαϊνάκι, και το χειρότερο μάλιστα σε ό,τι επακολούθησε αυτής της μάχης. Στη μάχη δε αυτή από τη μια μεριά βρέθηκαν οι ΕΛΑΣίτες (εφεδροελασίτες στην πλειοψηφία τους) και από την άλλη οι αυτοαποκαλούμενοι «οπλαργηγοί» της Νότιας Λευκάδας μαζί με τους Γερμανούς. Πρόκειται για μια πράξη ανοιχτής συνεργασίας με τους καταχτητές, που είναι, αν μη τι άλλο, τουλάχιστον ντροπιαστική και καταδικαστέα…
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ
Χρησιμοποιήθηκε το ονομα μου σε σχολιο που δεν είναι δικο μου, μάλλον είναι συνωνυμία..
Δεν υπαρχει προβλημα απλα να πω ότι συμφωνω εν μερη με τις σκεψεις σου Φιλιππα, μονο που σημερα αν κρινουμε ρεαλιστικα και εκ του αποτελεσματος δεν θα΄θελα να ειμαι ΄΄Βουλγαρια, Ρουμανια, Ουκρανια κλπ΄΄
γιατι για κατι παρομιο μας προοριζε η Ρωσια. Φανταζομαι ουτε κ’συ. Επισης να αναφερω ότι θυματα υπηρξαν και από τις δυο μεριες καθως και αναλογες βαρβαροτητες.
Χρονια καλα παρεα,το οτι οι αγωνιστες διαφερουν αναλογα απο πια πλευρα εισαι ειναι παλιο,το οτι τα ανατολικα κρατη προσφερουν,υπηρεσιες στη πατριδα μας και αυτο αδιασαλευτο.
Σκεφτητε ποσοι και ποσοι δεν θα εβλεπαν γυναικα ουτε καν στον υπνο τους αν δεν ηταν οι ανατολικες.
Φίλτατε συμπολίτη
Η μόρφωση είναι το Α και το Ω για την παραπέρα πορεία του όποιου λαού της όποιας χώρας σ όλο τον κόσμο.Όταν βέβαια λέμε μόρφωση δεν εννοούμε ότι όλοι πρέπει να είμαστε επιστήμονες,απλά να έχουμε τη δύναμη της γνώσης πού θα μας επιτρέπει να γνωρίζουμε τι συμβαίνει γύρω μας,γιατί τότε μπορούμε να κρίνουμε σωστά να συγκρίνουμε σωστά και βέβαια σωστά να αποφασίζουμε ΣΩΣΤΑ. Γι αυτό σε κοινωνίες υπανάπτυκτες ή αναπτυσόμενες,το όπλο ενάντια στη φτώχεια και τη μιζέρια που τις χαρακτηρίζει,οι σωστοί ηγέτες επιδιώκουν την άνοδο του πνευματικού επιπέδου των λαών μεσω της εκπέδευσης. Για να σε βοηθήσω,κάτι ανάλογο έγινε και στη χώρα μας στα μέσα της 10ετίας του ¨60 με την δωρεάν παιδεία. Ένα σημαντικό μέτρο για εκέινη βέβαια την εποχή.
Στις χώρες βέβαια που αναφέρεσε και σε πολλές άλλες,γνωρίζεις καλά ότι η εκπαίδευση για το λαό είναι σχεδόν ανύπαρκτη με ότι αυτό συνεπάγεται για τον ίδιο.Έτσι οι αντιλήψεις για την εξουσία,για πολύ κόσμο είναι θεκρατικές (βλέπε αποστολές αυτ/νίας-η θέση της γυναίκας κλπ).Ειναι λοιπόν φυσικό να γίνονται εύκολος στόχος των μεγάλων.Δεν θέλω να αναφέρω περισσότερες λεπτομέρειες.
Όσο για την αταξική κοινωνία,εγώ θα πρόσθετα και χωρίς σύνορα, αυτή ανήκει δυστυχώς,στη σφαίρα του ιδεατού. Ερχόμαστε λοιπόν στίς Δημοκρατίες που η βελτίωση στη λειτουργία τους θα πρέπει να είναι ΣΥΝΕΧΗΣ! Τα άλλα συστήματα τα είδαμε τα γνωρίσαμε και δυστυχώς… απογοητευτήκαμε.Για να μην κουράζω,η πρώην….κατέρευσε και φάνηκε η …γύμνια της,όπως αναφέρουν και οι προηγούμενοι.Το ποιοί αναδείχθηκαν και με ποιό τρόπο στη συνέχεια,φαντάζομε να είχες τη δύναμη να τα διάβασες.[Άσχετο.(στη κούβα ο φιντέλ με το ένα πόδι στο…,τήν εξουσια την παρέδωσε στο άλλο του …πόδι και η Αβάνα θυμίζει Ελλάδα του ¨50)]
Τέλος,για να μην κουράσω γράφοντας ιστορίες.Για τους 16ριδες-18δες-20δες που αναφέρεις,δεν ζούσαμε φυσικά αυτή τη μαύρη περίοδο,μήπως συνυπήρξαν φυσικοί και ηθικοί εκτελεστές??
Το θέμα είναι μεγάλο για να το εξαντλήσουμε,θέλει πολύ κουβέντα,ΜΟΝΟ, για μια σφαιρική προσέγγιση.
Διαβάζοντας αρκετές από τις αναρτήσεις σου,διαπιστώνω μια εμμονή σε σε μια συγκεκριμένη όπτικη που βλέπεις γενικά τα θέματα που παρουσιάζεις. Αυτό νομίζω σε κάνει να έχεις κολλήσει μόνιμα στο παρελθόν και φοβάμε ότι θα χάσεις την ευκαιρία,αν έχεις να γράψεις κάτι, για το ΠΑΡΟΝ και κυριως ΤΟ ΜΕΛΟΝ.——–
Γεια
Ως απογονος ενος απο τους ανωτερω πεσοντες,θα ηθελα να πω οτι αυτοι ηταν ηρωες γιατι αντισταθηκαν και πεσαν για τα ιδανικα και την πατριδα τους.Ειναι κριμα να τους ξεχναμε εμεις οι νεωτεροι…
ΕΠΙΣΗΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΟΡΘΩΣΕΤΕ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΤΕ ΣΤΟΝ ΣΕΡΒΟ ΣΠΥΡΟ ΤΟΥ ΕΠΑΜΕΙΝΩΝΔΑ….
ΔΕΝ ΠΝΙΓΗΚΕ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ,ΔΙΟΤΙ ΕΙΧΕ ΠΕΡΑΣΕΙ ΗΔΗ ΚΑΙ ΒΛΕΠΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΚΟΚΛΑ ΠΑΝΟΓΙΩΡΓΟΥ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΝΑ ΧΑΡΟΠΑΛΕΥΕΙ ΜΕ ΤΑ ΚΥΜΑΤΑ ΕΣΠΕΥΣΕ ΝΑ ΠΑΕΙ ΝΑ ΤΟΝ ΣΩΣΕΙ ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΠΝΙΓΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ…
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
Να είστε πάντα καλά. Σε σχέση με τον Σπύρο Σέρβο του Επαμεινώνδα μπορεί να έχετε δίκιο, αλλά έτσι έχει καταγραφεί το γεγονός στις πιο πάνω πηγές που αναφέρω και ιδιαίτερα στην πρώτη -Χειρόγραφο Γιώργου Λογοθέτη, 1988- αν θυμάμαι τώρα καλά. Τώρα καταγράφηκε και η δική σας άποψη – ως απόγονος είσαστε ενδεχόμενα σε θέση να ξέρετε περισσότερα. Όμως δεν είναι αυτό το ζητούμενο, αλλά ο ηρωισμός και η ανιδιοτέλεια των ανθρώπων αυτών που έδωσαν ό,τι πολυτιμότερο διάθεταν -την ίδια τους τη ζωή- για τα ιδανικά τους και την πατρίδα τους, όπως και σεις αναφέρετε. Η στάση ζωής τους και ο αγώνας τους ας παραδειγματίσει τις νεότερες γενιές Λευκαδιτών…
Κάτι ακόμη, δεν ξεχνιούνται…, η ιστορία του τόπου μας -η πραγματική ιστορία και όχι βέβαια αυτή που διδαχτήκαμε και διδάσκεται ακόμη στα σχολεία- τους έχει ήδη συμπεριλάβει στις σελίδες της…