Ενσωμάτωση του ΟΓΑ σε νέο υπερ-Ταμείο και κλιμακωτή αύξηση των εισφορών προβλέπει το νέο Ασφαλιστικό
Σαρωτικές αλλαγές περιλαμβάνει η πρόταση του υπουργού εργασίας Γιώργου Κατρούγκαλου για το ασφαλιστικό, την οποία και παρουσίασε στα κόμματα και στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Συγκεκριμένα, στην πρόταση νόμου που κατέθεσε ο υπουργός προβλέπεται απορρόφηση του κλάδου κύριας και υποχρεωτικής ασφάλισης του ΟΓΑ από ένα νέο υπερ-ταμείο που θα φέρει το όνομα «Ενιαίος Φορέας Κύριας Ασφάλισης» (ΕΦΚΑ). Τα τμήματα του ΟΓΑ θα ενταχθούν στο νέο Ταμείο το οποίο θα αποτελεί μετεξέλιξη και μετονομασία του ΙΚΑ. Όσον αφορά στις ασφαλιστικές εισφορές των αγροτών, η προβλεπόμενη αύξηση στο πλαίσιο της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης θα επιβληθεί σε τέσσερις δόσεις, αρχής γενομένης από 1/1/2015 (αναδρομικά), μέχρι να φτάσει το τελικό ποσοστό των εισφορών (20%) το 2019. Επιπλέον, στο κείμενο της πρότασης γίνεται αναφορά για το παράβολο των αγρεργατών που θα περιλαμβάνει το ποσό εισφοράς υπέρ του ΕΦΚΑ.
Ενοποίηση ΟΓΑ με Ταμεία σε ένα «Υπερταμείο»
Όπως προβλέπει η πρόταση νόμου του κ. Καρτούγκαλου, οι κλάδοι κύριας και υποχρεωτικής ασφάλισης του ΟΓΑ θα απορροφηθούν από το νέο υπερ-ταμείο που θα φέρει το όνομα «Ενιαίος Φορέας Κύριας Ασφάλισης» (ΕΦΚΑ). Τα τμήματα του ΟΓΑ θα ενταχθούν στο νέο Ταμείο το οποίο θα αποτελεί μετεξέλιξη και μετονομασία του ΙΚΑ. Η ενοποίηση του ΟΓΑ με το νέο φορέα σημαίνει ότι οι αγρότες θα υπόκεινται στους νέους ενιαίους κανόνες παροχών και εισφορών που θα ισχύουν για όλους τους υπόλοιπους ασφαλισμένους.
Εισφορές ΟΓΑ: Κλιμακωτή αύξηση από 1-7-2015
Ως προς το ποσοστό υπολογισμού των εισφορών για τους επαγγελματίες αγρότες αυτό θα ανέβει από την 1-7-2015 από το 7% που βρίσκεται σήμερα στο 20%, φτάνοντας δηλαδή στο τριπλάσιο από τα τωρινά δεδομένα. Η πρώτη αύξηση (3%) θα επέλθει από τις εισφορές του β’ τριμήνου 2015 και θα ισχύσει έως και το τέλος του 2016. Συγκεκριμένα από 1-7-2015 έως 31-12-2016 το ύψος του ποσοστού υπολογισμού ασφαλίστρου κλάδου σύνταξης αυξάνεται κατά 3 ποσοστιαίες μονάδες και διαμορφώνεται σε ποσοστό 10%, επί των υφισταμένων κατά την δημοσίευση του νόμου ασφαλιστικών κατηγοριών. Από την 1-1-2017 αλλάζει ο τρόπος υπολογισμού των εισφορών, καταργούνται οι ασφαλιστικές κατηγορίες, και το ασφάλιστρο πλέον θα υπολογίζεται ως ποσοστό του φορολογητέου εισοδήματος. Έτσι, από 1-1-2017 οι εισφορές ορίζονται στο 14% του φορολογητέου εισοδήματος, από 1-1-2018 στο 17% και από 1-1-2019 στο τελικό 20% του εκάστοτε φορολογητέου εισοδήματος.
Το κατώτατο ασφαλιστέο εισόδημα ορίζεται ως το ποσό που αναλογεί στο 80% του εκάστοτε προβλεπόμενου κατώτατου βασικού μισθού άγαμου μισθωτού άνω των 25 ετών. Το ανώτατο όριο ασφαλιστέου μηνιαίου εισοδήματος ορίζεται ως το δεκαπλάσιο του εκάστοτε κατώτατου βασικού μισθού άγαμου μισθωτού άνω των 25 ετών.
(Πηγή: Σύλλογος Γεωπόνων Πρέβεζας)
Το λογιστικό ισοζύγιο για τους ασφαλισμένους στον ΟΓΑ , αρνητικά, στο όνομα της διαχειριστικής κουλτούρας του κεφαλαιακού ασφαίστικού συστήματος.
Σε μια χώρα που ο πρωτογενής κλάδος δεν εκπροσωπεί τα τελευταία χρόνια παρά παρά το 4-5% της οικονομίας, μια και το μεθοδευμένο κυβερνητικά αεριτζίδικο χρόνια της παροχής υπηρεσιών, ισοπέδωσε την οικονομική ζωή του τόπου
,ποιοι είναι αυτοί που αποφασίζουν την εξίσωση των ασφαλιστικών θεμάτων του τριτογενούς και του πρωτογενούς κλάδου της οικονομικής ζωής.
Υπάρχει απάντηση: Είναι οι ίδιοι και απαράλλακτοι ( η διακριτική θεσμική συνέχεια της πλακατζίδικης Ευραπα’ι’κής ολοκλήρωσης!!!!), οι οποίοι ενίσχυσαν και πριμοδότησαν με ένταση την εξάθρωση της Ελληνικής Γεωργοκτηνοτροφίας από 30 χρόνια πίσω.
Για την Λευκάδα , αυτή η εξαρθρωτική διεργασία είχε υπερμεγέθη τεράστιο αντίκτυπο, μια και εγκατελήφθει οριστικά και τελεσίδικα και η κατά βαρτζαμί αμπελοκαλλιέργια αλλά και κατά κύριο λόγο η ελαιοκαλλιέργεια, πλέον των άλλων μικρότερων συμπληρωματικών καλλιεργιών αυτοκατανάλωσης.
Για τον ρόλο του συστήματος αυτοκαλλιέργειας, αυτοκατανάλωσης, αυτοαπασχόλησης στον πρωτογενή τομέα και την σπουδαιότητα της στην κοινωνικής, και χωροταξικής, συγκρότησης και οργάνωσης μιας χώρας , καλά είναι κάποια φορά ( κα-ποτέ) να ασχοληθούν ως κοινωνικό κτήμα και οι κάθε λογής κρατικά επιδοτούμενοι μελετητικοί εγκέφαλοι ( αν έχει μείνει κάποιος μετά την γοητεία των μελετών τωνχρηματιστηριακών προ’ι’όντων και των αγορών), να ασχοληθούν. Και τούτο βέβαια φαντάζει δύσκολο βέβαια γιατί δεν είναι κατορθωτό να έχεις κυβερνητικά κατευθύνει με ένταση ως εκσυγχρονιστική μάλιστα οικονομική επιλογή, την οικονομική ζωή της χώρας εδώ και 20 χρόνια -κυρίως από το 1996 και μετά- στην κατεύθυνση της αγοραίας χρηματιστηριακής διάστασης του Εθνικού πλούτου, και να ζητάς ύστερα μέσα στην ίδια οικονομική γεννεά – αλλά και επιστημονική γεννεά 25 χρόνια αυτή περίπου ) την έστω και κατ ελάχιστο αλλαγή δρομολόγησης, προς διαφορετική θεώρηση της έννοιας του Εθνικού πλούτου ( ως σύνολο των παραγόντων εγγείου ιδιοκτησίας και προσόδου, εργασίας, παγιοποίησης της χώρας, και κυκλοφορούντος γενικού ισοδυνάμου – νομίσματος-).
Πίσω από την όποια οργάνωση του ΟΓΑ και τις απόψεις του αέρα για ενσωμάτωση και ισοδυναμοποίηση με άλλα ασφαλιστικά ταμεία, υπάρχει μόνο η ανάγκη πρόσθετης αφαίρεσης της νομισματικής κυκλοφορίας της χώρας( μέσω της καταβολής πρόσθετων ασφαλίστρων απ τους απασχολούμενους στον πρωτογενή κλάδο), με στόχο την απόσπαση και άλλου μέρους της ποσότητας του γενικού ισοδυνάμου που εγχρηματοποιεί τον και αντιστοιχεί στον, πρωτογενή κλάδο της οικονομίας. Η διαχείρηση αυτού του ποσοστού της πρόσθετης απόσπασης ( ουσιαστικά απόσπαση της αξίας της εργασίας και όποιας υπεραξίας έχει μείνει στον πρωτογενή κλάδο)δεν είναι παρά η εντελέχεια ως μεθοδευμένο συμβάν , για την οριστική απαξίωση παραγωγικά της εγγείου παγιοποίησης ( της κτηματικής παραγωγικής αγροτικής περιουσίας) της χώρας).
Και αυτή η μέθοδος ακολουθεί και είναι συναφής με την απαξίωση της δομημένης παγιοποιήσεως της χώρας, η οποία επιδιώχθηκε μέσω της νομισματικής υπερχρηματοποιησής της, με τον μηχανισμό της αφαίρεσης της εγγεγραμένης αξίας απ την παγιοποίηση( ως πλούτος) υπέρ της νομισματικής διάστασης του πλούτου.
Πρόσφατα, στο κύκλωμα παραγωγής, διακίνησης, εμπορίας, φορολογίας έμαθα από τον ίδιο τον παραγωγό ότι τα καλύτερα μανταρίνια – είναι η εποχή τους ως φρούτο- η καλύτερη τιμή που πιάνουν σε έμπορο μέσα στο περιβόλι είναι 14-17 λεπτά του ευρώ το κιλό.
Τα μανταρίνια αυτά πωλούνται στις λα’ι’κές αγορές 1,00-1,5 ευρώ το κιλό.
Η απόσπαση αξίας ( και όποια υπεραξία αν έχει μείνει!!!) απ τον πρωτογενή τομέα είναι προφανής.
Η εκλεκτή αμπελοκαλλιέργεια του βαρτζαμιού στην Λευκάδα, που μπορούσε ως προ’ι’όν να έχει και διεθνή χρήση,όπως είχε ως χρωστικό φυσικό προ’ι’όν, πέρα από το είναι εξαίσιο ως κρασί( φάρμακο το απεκάλεσε ειδήμων των κρασιών την δεκαετία του 1970),εξαρθρώθηκε. Τα ίδια και η ελαιοκαλιέργεια.
Δεν ανησύχησε κανέναν κρατικό εγκέφαλο ή παράγοντα χρόνια ( αυτώ που ενδιαφέρονταν για την σωτηρία των πολιτών) το γεγονός ότι: Δεν υπάρχει αγροτικός δρόμος στην Λευκάδα που να μην έχει στρωθεί με άσφαλτο .- οι παλιοί χωματόδρομοι και τα μονοπάτια αποτελούν νοσταλγία-.
Αλλά από όλους αυτούς τους ασφαλτοστρωμένους αγροτικούς δρόμους, δεν διέρχεται πλέον η αναγκαία και αντιστοιχούσα αγροτική παραγωγή, η οποία θα έπρεπε να διέρχεται με βάση το κόστος ασφαλτόστρωσης και διάνοιξης και το ενεργειακό κόστος των μεταφορικών μέσων.
Να συγκριθεί το κλάσμα για σημερινό ισοζύγιο του κόστους αγροτικών ασφαλτοστρωμένων δρόμων και μεταφερόμενης αγροτικής παραγωγής, με το αντίστοιχο κλάσμα παλαιότερα του κόστους των χωμάτινων δρόμων και μονοπατιών καιο μεταφερόμενης απ αυτούς παραγωγής με τα λιγότερο μεταφορικά ζώα.
Η αντιαναπτυξιακή χρόνια, μέχρι καθημαγμού, εξηγησιμότητα ως κανόνας για την χώρα προκύπτει ως προφανής.