Κινηματογραφική Λέσχη Ορφέα: «Ένα τραγούδι για το ηλιοβασίλεμα»

Την Τρίτη 29 Νοέμβρη στην Αίθουσα εκδηλώσεων του Πνευματικού Κέντρου

Στην Αίθουσα εκδηλώσεων του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Λευκάδας συνεχίζει φέτος (47η Περίοδος) τις προβολές της η Κινηματογραφική Λέσχη του «Ορφέα» μετά την ολοσχερή καταστροφή του Δημοτικού Κινηματογράφου «Απόλλων» από την καταστροφική πυρκαγιά του καλοκαιριού.

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΟΡΦΕΑ
47Η ΠΕΡΙΟΔΟΣ

Σκηνοθεσία: Τέρενς Ντέιβις. Πρωταγωνιστούν: Άγκνες Ντιν, Πίτερ Μάλαν

H Κρις μεγαλώνει σε μια σκληρή, παραδοσιακή, αγροτική κοινότητα, γεμάτη πάθος για τη ζωή, για τον ανήσυχο Γιούαν αλλά και την αγέρωχη όσο και σκληρή σκωτσέζικη γη στην οποία έχει αποφασίσει να μείνει, παρά τις δυσκολίες. Ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος πλησιάζει αθόρυβα και ο μοντέρνος κόσμος κυκλώνει σταδιακά την παραδοσιακή κοινότητα με τον πιο ασφυκτικό τρόπο.

Όνειρο ζωής για τον Τέρενς Ντέιβις ήταν η μεταφορά στο σινεμά του κλασικού μυθιστορήματος του Λιούις Γκράσικ Γκίμπονς, Sunset Song, γραμμένου το 1932, και το κατάφερε, παρουσιάζοντάς το σε πρεμιέρα στο Τορόντο, στο Σαν Σεμπαστιάν και στη συνέχεια σε άλλα φεστιβάλ, στα τέλη της περασμένης χρονιάς. Με μια καριέρα μοιρασμένη ανάμεσα στις αυτοβιογραφικές μυθοπλασίες ιδιαίτερου ύφους και στις διασκευές μυθιστορημάτων, όλα χαμηλόφωνα κομψοτεχνήματα που φλερτάρουν με τον αγώνα της ψυχής να επιβιώσει μέσα από τα συντρίμμια, το Ένα τραγούδι για το ηλιοβασίλεμα εμπίπτει στη δεύτερη κατηγορία, δείχνοντας την ωριμότητα του Βρετανού δημιουργού σε σχέση με το ενδιαφέρον, αλλά αμήχανο House of Mirth με την Γκίλιαν Άντερσον – δεν είχε τον σπαραγμό που διαθέτει το Sunset Song.

Το έργο διαδραματίζεται στην αγροτική Σκωτία παραμονές του Μεγάλου Πολέμου, με την ηρωίδα Κρις Γκάθρι να γίνεται κοινωνός, παθητική στην αρχή, της αποσύνθεσης της πολυμελούς οικογένειάς της μετά τον βίαιο θάνατο της μητέρας της. Ο πόλεμος που έρχεται, η δύναμη της φύσης (και ο συμβολισμός του ιερού χώματος, που γίνεται ρόγχος, σε πείσμα της ασύλληπτης ομορφιάς του τοπίου), η επιθυμία για ελεύθερη βούληση, χαλυβδώνουν την προσωπικότητα της νεαρής κοπέλας και όταν ο έρωτας τη συναντήσει, έχει πλέον το κουράγιο να πολεμήσει με τον δικό της τρόπο την αυταρχική φιγούρα του πατέρα της (αξιόπιστος ο Πίτερ Μάλαν) και, κατά συνέπεια, την πατριαρχική εξουσία, στοιχείο που επανέρχεται συχνά στη φιλμογραφία του Ντέιβις.

Εκεί που το φιλμ, γυρισμένο σε 65 mm, κάνει τη μεγάλη διαφορά είναι στη δημιουργική αντίθεση ανάμεσα στην επική κλίμακα των γεγονότων και στην προσωπική, υπομονετική αφήγηση του Ντέιβις: τα γεγονότα εκτυλίσσονται με απόλυτο σεβασμό στην εποχή και τους χαρακτήρες, ωστόσο η ματιά του Ντέιβις ανιχνεύει τις αντιδράσεις και τα περάσματα στο επόμενο επίπεδο «ενηλικίωσης», πάντα με προσωπικό τρόπο. Η πρωταγωνίστρια Άγκνες Ντιν, διάσημο μοντέλο στα νιάτα της και παντελώς διάφορη στο καλλιτεχνικό σύμπαν του σκηνοθέτη, πιάνει με συνέπεια και πειστικότητα τη δύσκολη προφορά και την προσαρμογή μιας γυναίκας από το παρελθόν σε διαχρονικές αναζητήσεις. (Πηγή: www.lifo.gr).