Διάλεξη του καθηγητή Στέλιου Παπαλεξανδρόπουλου στο Πνευματικό Κέντρο

Με θέμα «Μουρομάτσι – Η χρυσή εποχή της ζωγραφικής με μελάνι (σούμι-ε)»

Στο πλαίσιο του διημέρου ιαπωνικού πολιτισμού που διοργανώνει στις 17 και 18 Νοεμβρίου 2017 το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Λευκάδας ο καθηγητής του ΕΚΠΑ Στέλιος Παπαλεξανδρόπουλος* θα δώσει το Σάββατο 18 Νοεμβρίου 2017 και ώρα 7.00 μ.μ. στην αίθουσα του Πνευματικού Κέντρου διάλεξη με θέμα «Μουρομάτσι – Η χρυσή εποχή της ζωγραφικής με μελάνι (σούμι-ε)».

* Ο Στέλιος Λ. Παπαλεξανδρόπουλος είναι θρησκειολόγος, ειδικευμένος στις ιαπωνικές θρησκείες και ιδιαίτερα στον Ιαπωνικό Βουδισμό. Εργάζεται ως τακτικός καθηγητής (2007) στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Γεννήθηκε στον Αστακό της Αιτωλοακαρνανίας το 1951. Σπούδασε Θεολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στα Πανεπιστήμια Γενεύης και Βέρνης της Ελβετίας. Το 1979 μετέβη με υποτροφία του ιαπωνικού Υπουργείου Παιδείας στην Ιαπωνία, όπου σπούδασε Ιαπωνική Βουδιστική Φιλοσοφία, ιδίως το έργο του ιδρυτή της λεγόμενης «Σχολής του Κυότο» Νισίντα Κιταρό υπό τον καθηγητή Σουέκι Τακεχίρο στο Πανεπιστήμιο του Τόκυο. Από την επιστροφή του στην Ελλάδα, το 1981, μέχρι και σήμερα διδάσκει στη Θεολογική Σχολή του Παν/μίου Αθηνών το αντικείμενο της Ιστορίας Θρησκευμάτων.

Το 1992 ανακηρύχθηκε διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών με τη διατριβή «Ο Ιάπωνας φιλόσοφος Νισίντα Κιταρό». Το 1994 έλαβε υποτροφία από το Japanisches – Deutsches Zentrum του Βερολίνου, προκειμένου να ερευνήσει στην Ιαπωνία θέματα σχετικά με τη σιντοϊστική παράδοση και ιδιαίτερα με την ιαπωνική μυθολογία στο Κοτζίκι. Αποτέλεσμα αυτής της έρευνας υπήρξε μια βαθύτερη γνωριμία με τον κόσμο του Σίντο καθώς και το βιβλίο Θεότητες και Κόσμος στην Κοσμογονία του Κοτζίκι.

Το 2000, με υποτροφία της Japan Foundation διεξήγαγε έρευνα σχετικά με το έργο του δασκάλου του Ζεν, Ντόγκεν, στο Τμήμα Βουδολογίας και Ινδικής Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου του Τόκυο υπό τον καθηγητή Σουέκι Φουμίχικο και σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο της Σχολής Σότο Ζέν, Κομαζάουα. Καρπός αυτής της έρευνας υπήρξε το έργο Η Αληθινή Πραγματικότητα στο Έργο του Ντόγκεν , το άρθρο «True Reality in the Presocratics and Dogen» καθώς και ή ανακοίνωση στο διεθνές συνέδριο της International Association for the History of Religions στο Τόκυο (29 Μαρτίου 2005) «Some Remarks on the Attempts to interpret Dogen Zen through defining its Ancestry».

Το 2006 εργάστηκε επί έξάμηνο ως επισκέπτης ερευνητής στο International Center for Japanese Studies (Nichibunken) του Κυότο. Σε αυτό το διάστημα έδωσε μια διάλεξη στο Πανεπιστήμιο του Τόκυο για τα ευρήματα της έρευνας για τον Ντόγκεν, και ολοκλήρωσε το βιβλίο Ιστορία της τέχνης τον Ιαπωνικού Βουδισμού (552-794).

Εκτός από τη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, έχει διδάξει (1996 -1998) στο πάλαι ποτέ Τμήμα Ξένων Πολιτισμών της Φιλοσοφικής Σχολής του ίδιου Πανεπιστημίου το μάθημα «Ιαπωνικός Πολιτισμός» και στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα του Τμήματος Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας της ίδιας Σχολής το μάθημα «Φιλοσοφία των Λαών της Ανατολής» (2000-2006). Μετά την κατάργηση του Τμήματος Ξένων Πολιτισμών μετέφερε τη σειρά των μαθημάτων για τον ιαπωνικό πολιτισμό στην «Εταιρεία των Φίλων του Λαού».

Μόνιμη επιδίωξη του Στ. Παπαλεξανδρόπουλου υπήρξε η εισαγωγή της επιστήμης της ιαπωνολογίας στην Ελλάδα. Μαζί με την κ. Κυβέλη Βερνιέ υπήρξε ο εισηγητής για την ίδρυση του Τμήματος Ασιατικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου.

Εκτός από τη θρησκειολογική επιστημονική του δραστηριότητα έχει επίσης ασχοληθεί με την ιαπωνική Λογοτεχνία, εκπονώντας μεταφράσεις με εισαγωγές, σχόλια κ.λπ. (μετάφραση τεσσάρων διηγημάτων του Σίγκα Ναόγια με εκτενή εισαγωγή στο περιοδικό Πλανόδιον 2001), τριών ιστοριών από το έργο του Ουέντα Άκινάρι Ονγκέτσου Μονογκατάρι στο ίδιο περιοδικό, Δεκέμβριος 2006, επίσης με εκτενή εισαγωγή) και του μυθιστορήματος του Κόμπο Άμπε Ή Γυναίκα της Άμμου, εκδ. Άγρα 2004).

Έχει δημοσιεύσει πολλά άρθρα, βιβλιοκρισίες κ.λπ. σχετικά με την Ιαπωνία καθώς και με θρησκειολογικά και θεολογικά θέματα.

Έχει μετάσχει σε πολλά ιαπωνολογικά, θρησκειολογικά και θεολογικά συνέδρια. Είναι μέλος της EAJS (European Association for Japanese Studies) και της EJEA ( European Japan Experts Association). (Πηγή: ΕΚΠΑ).