Ηλίανθος, το λουλούδι του ήλιου

Είναι οι πιο μεγάλοι ηλίανθοι που έχω δει. Με τα κεφάλια τους να μοιάζουν σα μεγάλα τηγάνια. Έχουν μπαντάρει από το βάρος και στηρίζονται.

Σε κήπο στη Νικιάνα Λευκάδας. Θα πρέπει να ρωτήσουμε τι τους κάνει και γίνονται τόσο μεγάλοι…

«Η ονομασία του ηλίανθου προέρχεται από το γεγονός ότι η κεφαλή του στρέφεται διαρκώς προς τις ακτίνες του ήλιου κατά τη διάρκεια της ημέρας και στρέφεται πάλι, τις πρωινές ώρες, προς την ανατολή. Το χαρακτηριστικό χρώμα των λουλουδιών είναι το κίτρινο αλλά πλέον έχουν δημιουργηθεί νέες ποικιλίες σε αποχρώσεις από το απαλό κίτρινο μέχρι το κόκκινο και το καφέ.

Θέλουν άφθονο απευθείας ηλιακό φως για να αναπτυχθούν και να ευδοκιμήσουν. Αν και ο ηλίανθος χρησιμοποιείται διακοσμητικά ως καλλωπιστικό φυτό, αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικότερα ελαιοδοτικά φυτά, καθώς καλλιεργείται για το λάδι του σε πολλές χώρες. Το λάδι παραλαμβάνεται με έκθλιψη από τους καρπούς του που περιέχουν σε ποσοστό γύρω στο 30% ηλιέλαιο. Το ηλιέλαιο είναι δημοφιλές έλαιο για τηγάνισμα, καθώς αντέχει σε υψηλές θερμοκρασίες που φθάνουν στους 230°C.

Επίσης, οι ηλιόσποροι τρώγονται αποξηραμένοι και καβουρντισμένοι, ενώ από τους αλεσμένους σπόρους παρασκευάζεται και είδος ψωμιού. Τέλος, από το περικάρπιο του ηλίανθου παράγεται καύσιμη ύλη σε μορφή βιομάζας ή σε μορφή pelletts, ενώ κατευθείαν από τους σπόρους παράγεται καύσιμο βιοντίζελ». (Πηγή: Κώστας Λιονουδάκης, Γεωπόνος Γ.Π.Α., στο site mistikakipou.gr).