Μια μικρή καλοκαιρινή μπόρα δεν στάθηκε εμπόδιο στην επιτυχία της «Γιορτής Ψαριού» στην Λυγιά Λευκάδας

Είναι γνωστοί και μακρόχρονοι οι δεσμοί της Λυγιάς, του επινείου της Κατούνας, με την αλιεία. Μέχρι την δεκαετία του 1950 δεκάδες ήταν οι τράτες και τα γρι γρι που δραστηριοποιούταν στο παραθαλάσσιο αυτό χωριό στην ανατολική ακτογραμμή του νησιού της Λευκάδας, που είχε την εποχή εκείνη μόνο μερικά κτίσματα κοντά στο χώρο του λιμανιού, καθώς και απόμακρες μπαράκες φτιαγμένες από ξύλα, καλάμια και φτέρες, αφού οι περισσότεροι κάτοικοι έμεναν στο παλιό χωριό της Κατούνας.

Από τότε έχουν αλλάξει βέβαια πολλά και το άλλοτε ταπεινό ψαροχώρι έχει μετατραπεί σε ένα όμορφο και ήσυχο παραθεριστικό θέρετρο, ενώ παρά την κρίση της αλιείας η Λυγιά συνεχίζει να είναι ακόμη μέχρι σήμερα μια από τις πιο σημαντικές ιχθυόσκαλες της Δυτικής Ελλάδας, με μία μηχανότρατα και τρία γρι γρι να έχουν απομείνει ακόμα, στα οποία εργάζονται δεκάδες Αιγύπτιοι αλιεργάτες.

Στο χωριό αυτό, στο λιμάνι, διοργανώθηκε για μια ακόμη χρονιά με επιτυχία, το βράδυ του Σαββάτου 25 Αυγούστου 2018, από τον Πολιτιστικό Επιμορφωτικό και Αθλητικό Σύλλογο (ΠΕΑΣ) Κατούνας η «Γιορτή Ψαριού» («Γιορτή σαρδέλας» λεγόταν παλιότερα), μία εκδήλωση που κλείνει, σχεδόν, τον κύκλο των ποικιλώνυμων καλοκαιρινών εκδηλώσεων στο νησί της Λευκάδας.

Μια μικρή καλοκαιρινή μπόρα κι ενώ η ορχήστρα είχε ήδη αρχίσει να παίζει και οι καλεσμένοι να κάθονται στα τραπέζια, απείλησε προς στιγμήν την αναβολή της εκδήλωσης, αλλά μετά το καταλάγιασμά της αποφασίστηκε τελικά σε μίνι σύσκεψη των ιθυνόντων του συλλόγου με την ορχήστρα η συνέχιση της εκδήλωσης και ευτυχώς ο καιρός κράτησε, πέρα από μερικές κατά διαστήματα ψιχάλες, με τον ευρύχωρο χώρο του λιμανιού να γεμίζει για μια ακόμη χρονιά ασφυκτικά, σχεδόν, και το κέφι και ο χορός να διαρκούν με αμείωτο ρυθμό μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες.

Γι΄ αυτό φρόντισε επάξια η παραδοσιακή ορχήστρα των Νίκου Φιλιππίδη (κλαρίνο), Κώστα Μήτση (τραγούδι), Λευκοθέας Φιλιππίδη (τραγούδι), Κώστα Φιλιππίδη (λαούτο), Λάμπρου Τζόκα (βιολί), Πέτρου Μήτσου (γκάιντα, τσαμπούνα) και Διαμάντη Παπαναστασίου (κρουστά), με σκοπούς και ρυθμούς από διάφορες περιοχές της Ελλάδας. Εντυπωσιακή ήταν η παρουσία της νεολαίας, ιδιαίτερα δε μελών χορευτικών συγκροτημάτων από πολλούς συλλόγους του τόπου μας, που είχαν την ευκαιρία να επιδείξουν, για μια ακόμη φορά, τις χορευτικές τους ικανότητες.

Κάποιες ενστάσεις που διατυπώθηκαν μεγαλόφωνα ως προς το μουσικό πρόγραμμα τις θεωρούμε παντελώς αναιτιολόγητες, αφού το πρόγραμμα είχε ανακοινωθεί έγκαιρα από τους διοργανωτές κι αυτό έκανε λόγο για «ένα παραδοσιακό μουσικό ταξίδι με τραγούδια και χορούς από όλη την Ελλάδα», οπότε όποιος ήθελε πήγαινε κι όποιος δεν ήθελε καθόταν στο σπίτι του!

Οι καλεσμένοι είχαν την δυνατότητα να γευτούν σαρδέλα στα κάρβουνα με παραδοσιακή ριγανάδα, ενώ όσοι ήθελαν μπορούσαν να καταφύγουν στο σουβλάκι. Οι τιμές ήταν κι αυτή την χρονιά προσιτές για το λαϊκό εισόδημα.

Να επισημάνουμε τέλος το οξύ πρόβλημα στάθμευσης που αντιμετωπίζει η Λυγιά -δεν είναι και το μόνο χωριό με το πρόβλημα αυτό-, γεγονός που αναδείχτηκε σε όλο του το μεγαλείο κατά τη διάρκεια της χθεσινοβραδινής εκδήλωσης, αφού είχε καταληφθεί κάθε ελεύθερη γωνιά, τόσο στο οδόστρωμα όσο και στα πεζοδρόμια, με αποτέλεσμα να δημιουργείται μποτιλιάρισμα, ιδιαίτερα στο ύψος της στροφής, πίσω από τον χώρο της εκδήλωσης, που ο δρόμος στενεύει.