Χλωρίδα Λιμνοθάλασσας Λευκάδας: 11. Άγριο Μάραθο – Foeniculum vulgare
Ένας από τους σημαντικότερους υδροβιότοπους στο νησί μας, την Λευκάδα, με εξαιρετικά πλούσια βιοποικιλότητα χλωρίδας και πανίδας είναι η λιμνοθάλασσα.
Εκτός από τα πολλά είδη της ορνιθοπανίδας που κατά καιρούς όλοι θαυμάζουμε, φιλοξενεί μια ιδιαίτερα πλούσια χλωρίδα. Ένας μεγάλος αριθμός φυτών ζει και αναπτύσσεται σε απόσταση 0-100 μέτρα από τις παρυφές του μικρού ιβαριού. Συνεχίζουμε με την παρουσίαση αυτού του πλούτου, όπως έχει καταγραφεί μέσα από τον φακό του γεωπόνου κ. Μπάμπη Λάζαρη.
11. Άγριο Μάραθο. Foeniculum vulgare. Οικ. APIACEAE (UMBELLIFERAE)
Ο μάραθος (ή μάραθο, ή φινόκιο) είναι πολυετές και αρωματικό φυτό.
Η επιστημονική του ονομασία είναι Μάραθον το κοινόν.
Περιέχει αιθέρια έλαια κατά 7% και ήταν γνωστό στην αρχαία Ελλάδα, στην Κίνα, στην Αίγυπτο και την Ινδία.
Είναι ένα ποώδες φυτό που έχει ύψος 0,5-1,5 μέτρο του οποίου τα φύλλα μοιάζουν πολύ με τον άνηθο. Ο βλαστός του είναι όρθιος, γραμμωτός, με μεγάλη διακλάδωση βλαστών. Τα άνθη του έχουν κίτρινο χρώμα, ευρίσκονται σε ταξιανθίες που σχηματίζουν σκιάδια. Ο καρπός του είναι μικρός 4-7 χιλιοστά.
Ο μάραθος διακρίνεται σε τρεις βασικές κατηγορίες: τον κοινό μάραθο, το φινόκιο και το άγριο μάραθο.
Το συναντάμε σχεδόν παντού στο βόρειο τμήμα της Λιμνοθάλασσας.
Το μάραθο έχει λεπτά φύλλα αρωματικά και αποκτά μεγάλη ανάπτυξη ως αυτοφυές και ως καλλιεργούμενο. Μαζεύονται τα φρέσκα φύλλα από το χειμώνα έως το τέλος της άνοιξης. Άλλες ονομασίες του είναι: μάλαθρο, φινόκιο, μάραθρο, αγριομάραθο, μάραζα και αμαραθιά.
Χρησιμοποιούμε και σήμερα το πανάρχαιο όνομά του, που αναφέρεται στις μυκηναϊκές πινακίδες (1450 π.Χ.) με Γραμμική Β γραφή. Το όνομά του φέρουν και πολλά τοπωνύμια (Μαραθώνας, Μαραθονήσι, κ.α.).
Όλο το φυτό περιέχει αιθέριο έλαιο που αποτελείται από ανιθόλη και βενχόνη.
Ο μαραθόσπορος (με το οποίο τρέφονται δεκάδες μικροπούλια) περιέχει έλαιο με ιδιότητες τονωτικές, αντιφυσητικές, χωνευτικές, αποχρεμπτικές, αντιπυρετικές, διουρητικές, γαλακταγωγούς και σπασμολυτικές.
Ο Ιπποκράτης συνιστούσε το μάραθο ως βοηθητικό του τοκετού. Ο Διοσκουρίδης αναφέρει ότι σταματά τη στομαχική καούρα.
Χρησιμοποιείται στη μαγειρική, φαρμακευτική, ποτοποιία, σαπωνοποιία και κτηνιατρική.
Ο Πλίνιος αναφέρει 22 φαρμακευτικές ιδιότητες του φυτού.
Οι κύριες χρήσεις του φυτού είναι στη μαγειρική και ζαχαροπλαστική, την αρωματοποιία και την οινοπνευματοποιία. Από το μάραθο επίσης παρασκευάζονται φάρμακα όπως σιρόπια ενώ χρησιμοποιείται και ως μέσο για να διευκολύνεται η έκκριση γάλακτος.
Χρησιμοποιείται πολύ στην ελληνική κουζίνα ως αρωματικό και αρτυματικό. Ο μαραθόσπορος μπαίνει σε ψωμιά, παξιμάδια και κουλούρια.
Δες εδώ όλες τις αναρτήσεις για την χλωρίδα της Λιμνοθάλασσας της Λευκάδας.