Το νερό… νεράκι λένε σε πολλές περιοχές στη Νικιάνα

Το νερό είναι ως γνωστόν ένα κοινωνικό αγαθό. Ένα πολύτιμο αγαθό για το οποίο οι ειδικοί μάλιστα λένε ότι στο μέλλον ενδέχεται να ανακύψουν συγκρούσεις για το μοίρασμά του. Συγκρούσεις μεταξύ κρατών που συνορεύουν και μοιράζονται πόσιμα υδάτινα αποθέματα. Είναι αναγκαίο για τη ζωή και την υγεία όλων των ανθρώπων. Όπου κι αν αυτοί βρίσκονται. Ιδιαίτερα τώρα το καλοκαίρι…

Σοβαρά όμως προβλήματα με το νερό φαίνεται να αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι αρκετών περιοχών με κάποιο υψόμετρο στο χωριό μας, τη Νικιάνα Λευκάδας. Και όχι μόνο. Η κατάσταση έχει φτάσει το τελευταίο διάστημα στο απροχώρητο, αφού για πολλές ώρες της ημέρας δεν στάζει ούτε σταγόνα από τις βρύσες σε αυτές τις περιοχές του χωριού. Σήμερα, εν έτει 2010.

Προσπαθήσαμε μιλώντας με αρκετούς να εντοπίσουμε τις αιτίες γι” αυτή την κατάσταση. Δεν βγάλαμε άκρη. Δεν έγκεινται, μάλλον, στην υπερκατανάλωση λόγω της αυξημένης ζήτησης τώρα το καλοκαίρι. Ο κόσμος που έχει φτάσει στον τόπο μας για να περάσει τις διακοπές του είναι εμφανώς λιγότερος από πέρυσι, που το πρόβλημα με το νερό δεν υπήρχε στο βαθμό τουλάχιστον που υπάρχει σήμερα.

Σίγουρο είναι από την άλλη μεριά ότι γίνεται πράγματι μια ασύστολη σπατάλη νερού. Τόσο από τις νόμιμες, όσο και από τις παράνομες και «ημιπαράνομες» παροχές ύδρευσης που μπορεί κάποιος να βρει και στα πιο απόμακρα σημεία, ακόμη και μέσα σε λόγγους που λέει ο λόγος. Η ευαισθητοποίηση του κόσμου ως προς την χρηστή διαχείρησή του φαίνεται να έχει φτάσει στο ναδίρ, όπως συμβαίνει εξάλλου και με πολλά άλλα πράγματα.

Σε αυτό θα πρέπει να προστεθεί η σπατάλη νερού που γίνεται από τις διαρροές του απαρχαιωμένου δικτύου μεταφοράς και διανομής, οι οποίες αντιμετωπίζονται -αν και όποτε συμβεί αυτό- με αρκετή καθυστέρηση.

Τελειώνοντας θα θέλαμε να σημειώσουμε ότι, όπως μας διαβεβαίωσε ο πρόεδρος του Τοπικού Συμβουλίου Αλεξάνδρου Μάκης Βρεττός, θα αντιμετωπιστεί σήμερα μια τέτοια διαρροή του δικτύου ύδρευσης σε γνωστό σημείο, οπότε και αναμένεται να καλυτερεύσει -κατά τα λεγόμενά του- η υδροδότηση των περιοχών που αντιμετωπίζουν προβλήματα.

Τέλος πάντων, «εάν μη ίδω… ου μη πιστεύσω»…