Σε διαδικασία ολοκλήρωσης οι εργασίες στους εξωτερικούς τοίχους της εκκλησίας του Αγίου Μηνά
Σε διαδικασία ολοκλήρωσης θα πρέπει να βρίσκονται οι εργασίες στους εξωτερικούς τοίχους της ιστορικής εκκλησίας του Αγίου Μηνά στην πόλη της Λευκάδας, καθώς έχει αφαιρεθεί τον τελευταίο καιρό το προστατευτικό δίχτυ που τους κάλυπτε.
Εκείνο πάντως που προσέξαμε με μια γρήγορη ματιά και μας προξένησε εκ πρώτης όψεως εντύπωση είναι ότι προεξέχουν κάποιες πέτρες της λιθοδομής στην εξωτερική πλευρά του νότιου τοίχου της εκκλησίας.
Επίσης, εκείνο που ακόμη δεν είδαμε εξωτερικά είναι η αποκατάσταση του κυματοειδούς αετώματος στην ανατολική και δυτική πλευρά του ναού που επρόκειτο, σύμφωνα με κάποιες πληροφορίες που είχαμε, να επανατοποθετηθούν.
Η χρηματοδότηση της αποκατάστασης του ναού με 1.000.000 € έγινε από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων της Περιφέρειας Ιονίων Νήσων. Το φυσικό αντικείμενο του έργου περιλαμβάνει δύο υποέργα την «Αποκατάσταση Ιερού Ναού Αγίου Μηνά στη Λευκάδα» (υποέργο 1) και την «Μελέτη συντήρησης και αποκατάστασης του ξυλόγλυπτου τέμπλου, άμβωνα και των λίθινων αρχιτεκτονικών στοιχείων του Ιερού Ναού Αγίου Μηνά στη Λευκάδα» (υποέργο 2) με φορείς υλοποίησης την Διεύθυνση Αναστήλωσης Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Μνημείων – Τμήμα Έργων και την Διεύθυνση Συντήρησης Αρχαίων και Νεωτέρων Μνημείων του ΥΠΟΟΑ αντίστοιχα.
Ανάδοχος του έργου της αποκατάστασης είναι η εταιρεία ΕΡΓΟΣΥΝ ΑΤΕ, ενώ για την υλοποίηση του έργου έχει υπογραφεί προγραμματική σύμβαση μεταξύ του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού και της Περιφέρειας Ιονίων Νήσων.
Λίγα λόγια για τον ναό
Ο ναός ανοικοδομήθηκε στις σημερινές του διαστάσεις το 1724. Το ξυλόγλυπτο τέμπλο του, έργο ζακυνθινών τεχνικών, είναι εξαιρετικό. Τα δεσποτικά, τα βημόθυρα, οι εικόνες στα θωράκια του τέμπλου, το δωδεκάορτο, οι Απόστολοι κι ο Εσταυρωμένος στο αέτωμα του τέμπλου είναι έργα του Κρητικού Κωνσταντίνου Κονταρίνη, που πιθανολογείται ότι ήρθε στη Λευκάδα το 1684 μαζί με άλλους συντοπίτες του πρόσφυγες.
Οι εικόνες της «ουρανίας» του ναού, έργα του διάσημου ζωγράφου Νικόλαου Δοξαρά, καταστράφηκαν το 1976 από πυρκαγιά. Τα σημερινά αντίγραφα είναι έργα του ζωγράφου Θεμιστοκλή Καρφάκη.
οι Αρχιτεκτς της Λευκάδας τι λένε ? Ωραίο βγήκε ??
Σα να βγήκε απο πλυντήριο μοιάζει ….και απο λάθος πρόγραμμα.
Περι ορέξεως κολοκυθόπιτα ?
Κι οι περιβοητοι αρχιτεκτονες της Λευκαδας κανουν την παπια και για τα αετοματα και για τις πετρες αλλα και για τις μαυρες ακομψες υδρορροες.Αν εκανε κανενας κανα μαγαζι ανακαινιση θα τρεχανε να φωναζουν..Πολυ σοβαροι οι επιστημονες μας και περνανε απο εκει καθε μερα!!
Αστοχία οι υδροροές.
Οι τέσσερις υδροροές είναι εκτός του κλίματος του έργου και του χαρακτήρα του ναού μονόκλιτης βασιλικής.
Η κλίμακα του ναού , και γενικά των μονόκλιτων βασιλικών της Λευκάδος , προηγείται ακόμη και του μοντέρνου , υπό την έννοια ότι οι διαστάσεις του από κάθε όψη, σπάνε τον χρυσό τεκτονικό λόγο, μια και αυτή η παράμετρος ( το σπάσιμο στις κλίμακες και στις διαστάσεις του χρυσού τεκτονικού λόγου) ήταν και η αρχή του μοντέρνου και της αρχιτεκτονικής πρωτοπορίας του τέλους του 19ου αρχές του 20ου αιώνα. Και οι ναοί αυτοί της πόλης Λευκάδος αλλά και της Επτανήσου προηγούνται 2-3 αιώνες τουλάχιστον απ τις αρχές του 20ου αιώνα.
Τι συμβατότητα αισθητικολειτουργική ( η μορφή ώς λειτουργία εδώ) εκπροσωπεί αυτή η τοποθέηση υδροροών ιδιαίτερα και μαύρες όταν κερματίζουν την ανάδειξη αυτής της αρχιτεκτονικής ιδιαιτερότητας ενός πρώ’ι’μου πυρήνα μοντερνισμού του κτίσματος. Και που πρόσθετα αυτό το κτίσμα αναδικνύει και την λειτουργική στήριξη σε όρους τεχνικούς με μέσα της εποχής αυτού του πυρήνα μοντέρνου , εποχή που απουσίαζαν τα υλικά μέσα ( οπλισμένο σκυρόδεμα ) που επέτρεψαν την εμφάνιση του μοντέρνου.
Μπορεί η τοποθέτηση αυτή των υδροροών να αποτελέσει στοιχείο κατάδειξης στα επόμενα χρόνια του οικοδομήματος ναού ώς παλίμψηστο τεχνικής διαδρομής στο χρόνο. Δεν μπορεί . Διότι και με την άριστη διάθεση να ειδωθεί από τώρα και πέρα θα σκοντάφτει στο υλικό ( αλήθεια τι υλικό είναι ) που αν το ίδιο το υλικό έπρεπε από τώρα να δρομολογεί πρός τα πίσω μια υπόνοια ΄υπαρξης αυτών των υδροροών σε παλαιότερα χρόνια, δεν είναι το κατάλληλο αισθητικά. Αλλά και ούτε κατάλληλα τοποθετημενο όπως θα υπονοούσε η ντόπια λειτουργική και αισθητική του τόπου, με τις γαλβανιζέ εξαίρετες υδροροές και κάναλες κατασκευής του μεγάλου τεχνίτη έως καλλιτέχνη Φάνη Ανυφαντή. Στις υδροοροές και κάναλες αυτές η ερμηνευτική του υλικού εξυπηρετούσε και την λειτουργική της υδροροής και συμπλήρωνε την μορφή του κάθε οικοδομήματος αισθητικά.
Η λειτουργική λύση – για τα βρόχινα νερά της σκεπής ώς απορροή – ήθελε σκέψη και μελέτη, και η διατήρηση της μικρής πέτρινης κορνίζας που στεφανώνει τον τοίχο πέριξ , κάτω απ την κατάληξη των κεραμιδιών , δεν αποτελούσε ώς διατηρησιμότητα πρόβλημα ούτε εμπόδιζε μια τεχνική λύση που να ενσωματώνει και τις ανάγκες απορροής των νερών απ τα κεραμίδια , και ταυτόχρονα να συμπληρώνει τον ναό και να εξηγεί αισθητικά την αναγκαιότητα
ύπαρξης των υδροροών λειτουργικά.
Στην λιτότητα κτιριακά ( ναός αποτελεί μνημείο λιτότητας οικοδομήματος ) δεν προσθέτεις φολκλορικές δίκην λειτουργίας λύσεις. Που και αυτό αποτελεί μία απ τις παραμέτρους του μοντερνισμού , του οποίου πρώ’ι’μος πυρήνας και προάγγελος στον χρόνο, αποτελεί η μονόκλιτη βασιλική εκκλησία του Αγίου Μηνά στην Λευκάδα.
Θ.Α
Να δίνει χρήματα το κράτος , να γίνονται έργα, αλλά αυτοί που τα αναλαμβάνουν να μελετάνε πρώτα το τι θα κάνουν.
Το αποτέλεσμα στην τοιχοποι’ί’α δεν είναι καλό. Για τον λόγο ότι τα υλικά συντηρησής της είναι ασύμβατα μορφικά με το υλικό της πέτρας. Με ότι αυτό υπονοεί λειτουργικά.. που υπονοεί σοβαρά πράγματα υπομελέτης τεχνικής για το έργο.
Παντού θα πρέπει οι πολίτες να κάνουν υπερ του δέοντος συμβιβασμούς , σαν και αυτή η χώρα χαλάει που χαλάει τα χρήματα και δεν αξίζει κάτι θετικώτερο ???
Το έργο είναι μόνο στατικότητα και στήριξη.. μα ο Ά’ι” Μηνάς δεν είναι οικοδομή με ένα σχέδιο αντιγραφή και χτίσιμο για να μπεί ο άνθρωπος μέσα να σκεπάσει το κεφάλι του .
Αξίζει και η αναμονή στον χρόνο αποπεράτωσης στην προοπτικής μιας πιότερης μνημειακότητας ενός έργου , έστω συντήρησης και ανάδειξης.
Στο έργο αυτό η τέχνη να υπάρχει μαστορικά προηγούνταν της τεχνικής της στήριξης και αόριστα συντήρησης.
Και πάλι το μάτι να αποδεχτεί το λιγώτερο κακό… στην περίεργη αυτή διελκύστιδα κουλτούρας που έχει γενικευτεί.
Δεν αξίζει το μάτι να διαβάζει κυτάζωντας και να καταλαβαίνει το θετικότερο ώς επιτεύξιμο ????
Σπατάλη σκέτη, σε όρκους και υποσχέσεις, είναι η εκτέλεση μιας συντήρησης αναστήλωσης ενός έργου κοντά μνημείου , αν αυτό το μνημείο στην προτεραία κατάσταση θεωρηθεί ώς ρίπιο αίσθημα. Αντέχει η χώρα και οι πολίτες άλλη πλέον σπατάλη και ξόδεμα ακόμα και αισθημάτων ????
Σε μια κατάσταση ώς αντικείμενο απασχόλησης αν κάποιος δεν το κατέχει το άθλημα δεν πρέπει να μπλέκει.
Δε το κατείχαν το άθλημα όσοι έμπλεξαν και ώς κράτος που έδωσε τα χρήματα και ώς εκτελεστές.
Να βγεί αυτό το συμπέρασμα που θα βοηθήσει στο παραπέρα για την αναστήλωση συντήρηση του Αγίου Σπυρίδωνα στην πλατεία
Στην κάθε επιφάνεια τοιχοποι’ί’ας πάει το όλον του τοίχου και όχι η κάθε πέτρα ή επί μέρους κομμάτια τοίχου.
Εδώ συντηρήσανε κάθε πέτρα και αρμό και ξεχάσανε να συντηρήσουν όλον τον τοίχο.
Δεν το κατείχαν το άθλημα.
Ήργάσθησαν όλοι οι εμπλεκόμενοι στο έργο αλλά δεν απέδωσαν , για τούτο ας τους βάλουμε ένα τρία – με βάση το δέκα- για να μελετήσουν αν θέλουν το αντικείμενο.