Υπάρχουν και όρια… (Για το κυνήγι στους ορεινούς οικισμούς του Αλέξανδρου)

Το κυνήγι αποτελεί σημαντικό μέρος διατήρησης της ισορροπίας στην πανίδα κάθε περιοχής. Οι πραγματικοί κυνηγοί καλούνται πέρα από το χόμπυ τους να υπηρετήσουν και την διατήρηση αυτής της ισορροπίας όπως προβλέπεται άλλωστε και στα καταστατικά των κυνηγετικών συλλόγων αλλά και της κυνηγετικής ομοσπονδίας. Δεν καταλαβαίνουμε όμως τους «κυνηγούς» που προσπαθούν να εξαντλούν την κυνηγετική τους δεινότητα πυροβολώντας στον αέρα για να τρομάζουν μέσα στους οικισμούς κατοίκους και κατοικίδια ή τους «κυνηγούς» που με πρόσχημα την εκπαίδευση σκύλων λαθροθηρούν!!!

Απευθυνόμαστε στο Δασαρχείο Λευκάδας για το θέμα του κυνηγιού στον Αλέξανδρο το οποίο έχει καταντήσει μάστιγα για τους κατοίκους των οικισμών. Οι εποχές έχουν αλλάξει. Ο τόπος σήμερα δεν είναι έρημος όπως κάποτε. Είναι ασυμβίβαστο με κάθε έννοια πολιτισμού να βγαίνουν οι κάτοικοι των τριών ορεινών οικισμών Αλέξανδρου – Κολυβάτων – Κιάφας, μεταξύ των οποίων και αρκετοί ξένοι που μένουν τώρα στα χωριά μας, για να κάνουν την καθημερινή τους βόλτα από τον έναν μαχαλά στον άλλον και να συναντούν στο δρόμο τους κυνηγούς με το όπλο παρά πόδα. Ιδιαίτερα στον χώρο δίπλα στην Παναγία, στην Κιάφα όπου πηγαίνουν οι χωριανοί να ανάψουν το καντήλι των ανθρώπων τους, στο κοιμητήριο, υπάρχουν μέρες που συναντούν τον χώρο γεμάτο από τζιπ, κυνηγούς, σκύλους. Άσε τα σκουπίδια που αφήνουν πίσω τους. Κουτιά από φυσίγγια, κάλυκες, κουτάκια μπύρας, πλαστικά μπουκάλια, αποτσίγαρα, κυπελλάκια του καφέ κ.ά. Όσο δε για τους πυροβολισμούς υπάρχουν φορές που νομίζεις ότι γίνεται πόλεμος.

Όλα αυτά δεν μπορεί να συμβαίνουν σε περιοχές όπου δίπλα μένουν άνθρωποι. Δεν είμαστε στη ζούγκλα. Ο τοπικός Πολιτιστικός Σύλλογος «Φηγός» έχει πολλές φορές απευθυνθεί στο Δασαρχείο για το θέμα και η απάντηση είναι πάντα πως έτσι είναι ο νόμος. Μάλιστα αντί το Δασαρχείο να προσπαθήσει να κάνει κάτι έβαλε τελευταία την περιοχή στις Ζώνες Εκπαίδευσης Σκύλων, ώστε να είναι
διατεθειμένη στους κυνηγούς και τους σκύλους ολόκληρο τον χρόνο!!!

Για να εξηγούμαστε, δεν είμαστε αντίθετοι με το κυνήγι, εφ’ όσον το επιτρέπει ο νόμος. Να γίνεται όμως μακριά από εκεί που συχνάζουν άνθρωποι και αποτελούν μέρη της καθημερινότητάς τους. Εκτός των άλλων ο κίνδυνος ατυχήματος είναι σοβαρός είτε από αβλεψία είτε από διένεξη καθώς είναι φυσικό υπό τέτοιες συνθήκες να υπάρχουν και αυτές. Ας αλλάξει επί τέλους το Δασαρχείο τακτική πριν θρηνήσουμε θύματα.

Το Δασαρχείο καλό θα είναι αντί να αγνοεί τις αιτιάσεις του «Φηγός» ή των κατοίκων και επειδή οι οικισμοί έχουν γίνει παραδοσιακοί, να βγάλει την περιοχή από Ζώνη Εκπαίδευσης Σκύλων και να μην επικαλείται την αστεία δικαιολογία ότι δεν προτείνει ο Κυνηγετικός Σύλλογος άλλη περιοχή!!! Παράλληλα δε να ορίσει τις κυνηγετικές ζώνες στην περιοχή χωρίς να δημιουργούν προβλήματα στους κατοίκους τώρα μάλιστα που με την κυκλοφορία και των αγριογούρουνων υπάρχει ενδεχόμενο να έχουμε τραγικά συμβάντα!!!

(Αναδημοσίευση από την εφημερίδα «Αντίλαλοι απ’ τους Σκάρους» του Συλλόγου Αλεξανδριτών Λευκάδας, αριθ. φύλλου 47 – Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε την εφημερίδα)