Σχόλιο της «Λαϊκής Συσπείρωσης» Λευκάδας για το ζήτημα των «Γερμανικών» στην Κοινότητα Αγίου Πέτρου

Πηγή φωτογραφιών: Αγιοπετρίτικα Παιδιά (ομάδα στο fb)

Με αφορμή την απάντηση της δημοτικής αρχής δια στόματος του αρμόδιου αντιδημάρχου Απολλωνίων και του ίδιου του Δημάρχου στην ερώτηση της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στην τελευταία συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου αλλά και την «απάντηση στον Β. Βερροιώτη από τον πρόεδρο της ΤΚ Αγ. Πέτρου», για το ζήτημα της αναστήλωσης των «Γερμανικών» οφείλουμε ορισμένες επισημάνσεις.

Καταρχάς, είναι θετική η παραδοχή του προέδρου του Αγ. Πέτρου ότι «πρέπει να δοθεί η ευκαιρία στους νέους να μάθουν και να νιώσουν την ιστορία».

Έχουν γίνει αρκετές προσπάθειες για την ανάδειξη διαφόρων τόπων και μνημείων ανά την Ελλάδα κυρίως με την πρωτοβουλία κομμουνιστών και συναγωνιστών του ΚΚΕ, αλλά και άλλων, δημοκρατικά σκεπτόμενων, πολιτών. Σωστά επισημαίνονται, από τον πρόεδρο της ΤΚ Αγ. Πέτρου, ενδεικτικά, τα υπόγεια κρατητήρια της οδού Κοραή στο κέντρο της Αθήνας (το κτίριο διοίκησης των κατακτητών στην Κατοχή), τα υπόγεια των δικαστηρίων της Τρίπολης -υπάρχουν κι άλλα σημεία στη χώρα μας- που βασανίστηκαν και εξοντώθηκαν αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης. Άλλα σημεία παρέμειναν εγκατελειμμένα, όπως πολυβολεία κ.ά. Ακόμα και μνημεία των ίδιων των ναζί όπως στα Χανιά, το μνημείο των πεσόντων αλεξιπτωτιστών της Βέρμαχτ στη μάχη της Κρήτης, «το κακό πουλί» όπως λέγεται, που στέκει ρημαγμένο, μισοκατεστραμμένο και, φυσικά, περιφρονημένο από το λαό της περιοχής.

Από την άλλη πλευρά, αναδημιουργίες-αναστηλώσεις ή συντηρήσεις τέτοιων μνημείων ή και στρατιωτικών υποδομών των ναζί, γίνονται από κράτη με έντονο το φασιστικό – ναζιστικό στοιχείο στις κυβερνήσεις και στον κρατικό μηχανισμό τους. Χαρακτηριστικά παραδείγματα, αλλά όχι τα μόνα, είναι όλες οι Βαλτικές Χώρες (Εσθονία, Λετονία, Λιθουανία), η Ουκρανία με το γνωστό σε όλους μας πλέον, εδώ και χρόνια, ναζιστικό «πλυντήριο». Αντίθετα, πλήθος είναι τα μνημεία – τόποι μαρτυρίου των αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης από τους κατακτητές και τους ντόπιους συνεργάτες τους.

Το ερώτημα κατά τη γνώμη μας είναι τι θέλουν ορισμένοι να αναστηλωθεί; Τα σπίτια – στρατιωτικές υποδομές των Γερμανών κατακτητών; Τα σανατόρια που ως τέτοια λειτούργησαν αυτά τα κτίρια μετά την εκδίωξη των κατακτητών από την Ελλάδα και τη Λευκάδα, τίποτα απ’ τα δύο ή και τα δύο;

Και όλα αυτά πότε όμως;

Τη στιγμή που σε όλη την Ευρώπη σηκώνει κεφάλι το φίδι του φασισμού-ναζισμού;

Τη στιγμή που γίνεται μια τεράστια «επιχείρηση» ξεπλύματος του φασισμού; Πρόσφατα, μάλιστα, είχαμε ένα τέτοιο επεισόδιο αυτής της «επιχείρησης ξεπλύματος» μέσα στο ελληνικό κοινοβούλιο με τους ναζί του τάγματος Αζόφ, με την ανοχή όλων των κομμάτων πλην ΚΚΕ.

Για ποιο λόγο, με πολύ μεγάλη ευκολία, και χωρίς μεγάλη σιγουριά, ο πρόεδρος του Αγ. Πέτρου υποθέτει ότι η καταστροφή από τους τότε κατοίκους οφείλεται στη «φτώχεια, την αγανάκτηση και την άγνοια» που τους έκανε να «μη βλέπουν με καλό μάτι τίποτε προοδευτικό»; Τι το «προοδευτικό» μπορεί να χαρακτήριζε τότε αυτά τα κτίρια, και δεν το εκτίμησαν οι «έχοντες άγνοια» τότε κάτοικοι; Τι το «προοδευτικό» μπορεί να τα χαρακτήριζε, αφού ολοκλήρωσαν την αποστολή τους ως σανατόρια, πέρα από την ανάμνηση των κατοχικών δυνάμεων που δικαιολογημένα προξένησε την αντίδραση των κατοίκων, λεηλατώντας τα και καταστρέφοντάς τα;

Επειδή η χώρα μας έχει πείρα από τις θηριωδίες των ναζί, επειδή έχει πείρα από την ηρωική αντίσταση του ελληνικού λαού αλλά και επειδή ακριβώς όπως αναφέρει ο πρόεδρος, ο Αγ. Πέτρος είναι «ένα χωριό που και γνώση έχει και ιστορία ξέρει» αλλά το κυριότερο «θέλει να την γνωρίσουν και οι νέοι», θεωρούμε ότι όλοι όσοι ενδιαφέρονται πραγματικά για την ιστορική μνήμη, μαζί και τη μνήμη για τα θύματα των ναζί να αναθεωρήσουν την ιδέα της αναστήλωσης των «Γερμανικών» και τη μετατροπή τους σε επισκέψιμο χώρο. Αυτή η αναστήλωση των σπιτιών – στρατιωτικών υποδομών, δεν έχει σχέση ούτε με τα μνημεία των τόπων μαρτυρίου ούτε με τα μνημεία και τις τοποθεσίες ηρωικών μαχών ενάντια στους ναζί, άρα δεν μπορεί να αποτελεί χώρο «για να μαθαίνουν οι επόμενες γενιές» τη σωστή πλευρά της ιστορίας, δηλαδή την εναντίωση, την καταδίκη του φασισμού – ναζισμού. Δεν δείχνει, ένα τέτοιο μνημείο, την ανάγκη για τον αγώνα ώστε «να μην ξανασηκώσει το κεφάλι του το φίδι του φασισμού- ναζισμού».

Καλούμε όλους τους κατοίκους, τα μέλη του Τοπικού Συμβουλίου και τον πρόεδρό του να σκεφτούν και να μην «υποκαταστήσουν» την ανάγκη για έργα, για ανάδειξη τοποθεσιών του χωριού και για την τουριστική προβολή του, με αυτόν τον τρόπο.

ΥΓ. Ήταν απίθανο το «τσουβάλιασμα» και η σύγκριση από τον Δήμαρχο εν είδει ρητορικού ερωτήματος, για την αναστήλωση των «Γερμανικών» με τον «Πύργο του Μαραντοχωρίου» ή αλλιώς «σπίτι των Φλογαϊτών», ένα αρχοντικό της περιόδου της τουρκοκρατίας στη Λευκάδα, που αργότερα, μέχρι και τις αρχές του 20ου αιώνα ήταν οικία της γνωστής οικογένειας Λευκαδιτών αρχόντων, των Φλογαϊτών. Είναι κατανοητό ότι η δημοτική αρχή μπορεί να θέλει να «παρουσιάσει έργο» ενόψει και των επερχόμενων εκλογών αλλά η ιστορία μας, η ιστορία της Λευκάδας, απαιτεί μεγαλύτερη προσοχή στην αντιμετώπισή της…