Αναβίωσε και πάλι φέτος στην πόλη της Λευκάδας το πασχαλινό έθιμο «Το Κομμάτι»

Αναβίωσε και πάλι φέτος, το μεσημέρι του Μεγάλου Σαββάτου 23 Απρίλη 2022, στην πόλη της Λευκάδας, με πρωτοβουλία του Δήμου Λευκάδας, το παραδοσιακό πασχαλινό έθιμο «Το κομμάτι», ένα από τα αξιοσημείωτα των εθίμων της Μεγάλης Εβδομάδας στο νησί μας.

Το έθιμο σχετίζεται με την ψαλμική φράση, που αναφέρεται στην Ανάσταση του Χριστού: «Και συντρίψεις αυτούς ως σκεύη κεράμεως». Συμπολίτες και επισκέπτες του νησιού μας ρίχνουν «Το Κομμάτι» σπάζοντας ένα «αγγειό» για να διώξουν τη θλίψη της Μεγάλης Εβδομάδας.

«Σε ζωντανή σύνδεση με την ΕΡΤ, τον σπάσαμε τον μπότη από το μπαλκόνι του Πνευματικού Κέντρου, υπό του εμβατηρίου «Εωθινόν», από την φιλαρμονική μας. Υποχρέωση μας, η διατήρηση και αναβάθμιση του πατροπαράδοτου αυτού εθίμου του τόπου μας», σημειώνει σε ανάρτησή του στον προσωπικό του λογαριασμό, ο Δήμαρχος Λευκάδας, κ. Χαράλαμπος καλός, ευχόμενος Καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα. (Από εδώ και οι περισσότερες φωτογραφίες).

Για το έθιμο αυτό αναφέρει ο λευκαδίτης λόγιος Νικόλαος Ι. Σταματέλος στο άρθρο του «Η Μεγάλη Εβδομάς και το Πάσχα εν Λευκάδι” που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό “Ποικίλη Στοά“ (Τόμος 5, Αρ. 1, 1885):

«Κ ο μ μ ά τ ι morceau–pezzo εις οίαν δήποτε γλώσσαν και αν το θέλετε, σημαίνει τεμάχιον, μέρος, και την λέξιν πας τις ευκόλως εννοεί, αλλ’ ουχί και την φράσιν π έ φ τ ε ι   τ ο   κ ο μ μ ά τ ι, ην ο Λευκάδιος μεταχειρίζεται, ίνα δι’ αυτής δηλώση, λίαν όμως περιληπτικώς, την θραύσιν παντός αγγείου καθαρού ή ρυπαρού, τας φωνάς, τους αλαλαγμούς, τους τουφεκισμούς, τους τρομπονισμούς, την σφαγήν τοσούτων αρνίων, τους ήχους της μουσικής και προσέτι την θράυσιν κεφαλής τινος ανοήτου.

Διότι άμα ως η 10η σημάνη και οι ιερείς κρεμασθώσιν εις τα κωδωνοστάσια και η μουσική αρχίση να παίζη κ α ν έ ν α   κ ο μ μ ά τ ι   κ α λ ό, και πάσα καλή νοικοκυρά, πάσα πεταχτή κοπέλα, πας φούρναρης ή καταστηματάρχης αρπάζει το επί τούτω φυλαττόμενον διερρωγώς αγγείον, ευγενές ή αγενές και το ρίπτει θερμώς εκ του παραθύρου, αποδαπανών πάσαν αυτού την δύναμιν, ίνα κροτήση περισσότερον, ίνα προξενήση τον γέλωτα της καλής δεσποινίδος, ίνα θραύση αντί να θραυσθή και πάντα ταύτα προς δόξαν του Ιησού του διαρρηγνύοντος τας πύλας του άδου, του υποδεικνύοντος εις τον Αδάμ τον παράδεισον και αναγγέλοντος ημίν ζωήν την αιώνιον.»