Ιστορικό του Δημοτικού Σχολείου Αλεξάνδρου (2o Μέρος)
Το Σχολείο του Αλεξάνδρου που χτίστηκε το 1912 με δωρεά του Ανδρέα Συγγρού
Κι ενώ τα πράγματα βρισκόταν σε αυτό το σημείο, παρουσιάστηκε και διεκδίκησε τη θέση ένας απόφοιτος της Ιερατικής Σχολής Κέρκυρας, ονομαζομένος Ευστάθιος Μικρώνης, που κατά το Νόμο έπρεπε να προτιμηθεί. Ο Μικρώνης διορίστηκε.
Οι γονείς διαιρεθήκανε πάλι σε δύο παρατάξεις και αγωνίστηκαν με πείσμα για το δάσκαλο της προτιμήσεώς τους. Για το Μικρώνη η μία παράταξη, για το Βλάχο η άλλη. Ο Σέρβος, όπως φαίνεται, αποκλείστηκε από την απόφαση του Επάρχου. Το Μικρώνη υποστήριζαν οι ιερείς και οι πρόκριτοι και όσοι πριν ήθελαν τον Σέρβο. Η κατάσταση εκτραχύνθηκε και έφερε τις αρχές σε πολύ δύσκολη θέση. Για να αποφευχθεί το αδιέξοδο ο Δημογέροντας της Εκπαίδευσης Φέτσης, στον οποίο ο Έπαρχος Ψωμάς διαβίβασε τις αναφορές των αντιμαχομένων γονέων, για να γνωματεύσει, πρότεινε να γίνει αμοιβαία μετάθεση του Μικρώνη και του Μελισσηνού που υπηρετούσε στο Αθάνι – Δράγανο. Ωστόσο ο Μικρώνης, που φαίνεται διέθετε ισχυρά μέσα, τα κατάφερε να μείνει στον Αλέξανδρο. Οι υποστηρικτές του έγραψαν γι΄ αυτόν: «Από τον οποίο (Μικρώνη) ελπίζομεν και είμεθα πλέον παρά βέβαιοι, ότι θέλομεν απολαύσει εκείνην την ωφέλειαν τόσο των τέκνων μας, δια την μέθοδονν και ηθικήν του καθώς και ημείς οι ίδιοι από την θρησκευτικήν διδαχήν του, την οποίαν έως τώρα καθόλου δεν ελάβομεν και ούτε θέλομεν λάβει απ΄ οποιονδήποτε άλλον… ιδού δι΄ ολίγας ημέρας εκαταγράφθησαν τόσοι μαθηταί, οι οποίοι, αν και ολίγος καιρός όμως, προοδεύουν πολύ καλά τόσον ως προς την μέθοδον καθώς και ως προς την διαγωγήν και Θρησκείαν».6
Μετά τον διορισμό του Μικρώνη το σχολείο αντιμετώπισε πρόβλημα στεγάσεως. Από την άνοιξη του 1842 ως τον Ιούλιο του 1843 άλλαξε τρία σπίτια. Τον Αύγουστο έληγε η μίσθωση και του τρίτου σπιτιού και το σχολείο αντιμετώπιζε έξωση. Τα Κολυβάτα επί τέλους πρόσφεραν τις εκκλησίες τους, ο Μικρώνης πρότεινε να στεγασθεί το σχολείο σε μιαν από τις 3 εκκλησίες των Μαυρογιαννάτων και ζήτησε την έγκριση της προϊσταμένης του Αρχής.7
Η δυσκολία της στεγάσεως έκαμε πιθανότατα, να ορισθεί ως έδρα του σχολείου το χωριό Πλατύστομα. Στα 1847 ο Μικρώνης, ακόμα δάσκαλος του σχολείου, ονομάζεται δάσκαλος Πλατυστόμων. Πόσα χρόνια λειτούργησε κατόπιν το σχολείο δεν ξέρομε. Ωπωσδήποτε το 1852 είναι κλειστό και ο Προεστός των Πλατυστόμων ζητεί να του επιτραπεί να παραχωρήσει προσωρινά το υλικό του σχολείου, που του είχε παραδώσει ο δάσκαλος Μικρώνης στον ιδιωτικό δάσκαλο του χωριού Βασίλειο Κατωχιανό.8
 |
 |
| Στο προαύλιο του Σχολείου, από σχολική γιορτή | |
Την άλλη χρονιά μετατέθηκε στο σχολείο του Αλεξάνδρου από την Καρυά ο δάσκαλος Αντώνιος Κατωπόδης και στις 9 Μαΐου 1853 ο Έπαρχος Τσαρλαμπάς διέταξε τον Πρόεδρο του Α΄ «Τμηματικού Συμβουλίου» να φροντίσει να παραδοθεί από τον Προεστό των Πλατυστόμων στο δάσκαλο Κατωπόδη το υλικό του σχολείο που του είχε παραδώσει ο δάσκαλος Μικρώνης.9
Αλλά ο νέος δάσκαλος ήταν ανεπιθύμητος σε μερίδα κηδεμόνων και δημιουργήθηκε εναντίον του αντίδραση.
Σχολική γιορτή στην πλατεία του οικισμού Μαυρογιαννάτα
Αναφορά στάλθηκε στον Έπαρχο υπογραμμένη από κατοίκους των Πλατυστόμων και γραμμένη με θυμό και μίσος, στην οποία ο δάσκαλος χαρακτηριζόταν αμαθής και εγκληματίας.
(Συνεχίζεται)
Πηγή: Πάνου Γ. Ροντογιάννη, «Η Εκπαίδευση στη Λευκάδα 1613-1950», Αθήνα, 1994
_______________________________________________________________
6 Αλληλογραφία με Άρχοντα Παιδείας 1842, φάκελ. 49
7 ό.π. 1843, αριθ. εγγρ. 2
8 Πρακτικά Επιχωρίου Συμβουλίου 1852, αριθ. 33 (29 Οκτωβρίου 1852) Αρχειοφ. Λευκάδος
9 Πρακτικά Επιχωρίου Συμβουλίου 1853, πραξ. 9.5.1853
