Απίστευτη ταλαιπωρία προσκυνητών της ΙΜ Φανερωμένης κατά την επιστροφή τους στην πόλη της Λευκάδας
Απίστευτη ταλαιπωρία υπέστησαν χθες κατά την επιστροφή τους στην πόλη της Λευκάδας όσοι προσκυνητές επέλεξαν να μεταβούν με τα λεωφορείο του ΚΤΕΛ στην Ιερά Μονή Φανερωμένης προκειμένου να παραστούν στον πανηγυρικό εσπερινό και την επίσημη υποδοχή του Οικουμενικού Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου.
Παρότι έχω κλείσει εξήμισι δεκαετίες ζωής ήταν χωρίς υπερβολές η πρώτη φορά που κατάλαβα πως γίνεται να ποδοπατούνται άνθρωποι και να χάνουν τις ζωές τους όπως συχνά ακούμε να γίνεται με αφορμή διάφορες περιστάσεις.
Κατ΄ αρχάς δεν γνωρίζω τίνος φαεινή ιδέα ήταν να μην επιτραπεί στα λεωφορεία του ΚΤΕΛ να αναχωρήσουν από το δρόμο απέναντι από την είσοδο του μοναστηριού, όπως γινόταν όλα τα προηγούμενα χρόνια και όπως επιτράπηκε κατ΄ εξαίρεση για τα λεωφορεία που μετέφεραν προσκυνητές από όμορες περιοχές (Πρέβεζα, Αγρίνιο κλπ.), όπως και γιατί καθυστέρησε τόσο πολύ η αναχώρηση των λεωφορείων του ΚΤΕΛ Λευκάδας, αφού είχε τελειώσει πλέον η επίσημη υποδοχή στο χώρο έξω από το μοναστήρι.
Πληροφόρηση σχεδόν ανύπαρκτη, από που τελικά και πότε θα γινόταν η αναχώρηση των λεωφορείων για την επιστροφή. Με τα χίλια ζόρια μάθαμε τελικά ότι η αναχώρηση θα γινόταν από τον επαρχιακό δρόμο Απόλπαινας-Τσουκαλάδες όπου επικρατούσε ένα κυκλοφοριακό κομφούζιο που δεν είχε μόνο να κάνει με την πανήγυρη της Φανερωμένης αλλά και με το πλήθος των εκδρομέων του τριημέρου.
Φανταστείτε τώρα εκατοντάδες άνθρωποι να στριμώχνονται στην άκρη του οδοστρώματος σε ένα δρόμο διπλής κατεύθυνσης, με τα αυτοκίνητα να πηγαινοέρχονται, και, λυπάμαι πραγματικά που το λέω, απούσα την αστυνομία που θα μπορούσε να επιβάλλει μία υποτυπώδη τάξη.
Όταν φάνηκε γύρω στις 10:30 το βράδυ το πρώτο λεωφορείο από την μεριά των Τσουκαλάδων έγινε το έλα να δεις, με το πλήθος να κινείται άτακτα προς τη μεριά της υποτιθέμενης στάσης του λεωφορείου. Φωνές, εκνευρισμός, σπρωξίματα, καβγάδες τόσο μεταξύ επιβατών όσο και μεταξύ επιβατών και οδηγών που προσπαθούσαν χωρίς αποτέλεσμα να επιβάλουν μια στοιχειώδη ευταξία, παιδιάστικα κλάματα, μία φοβερή εν γένει ταλαιπωρία. Σημειωτέο ότι μεταξύ των επιβατών υπήρχαν και πολλοί ηλικιωμένοι καθώς και παιδιά.
Κατάφερα τελικά να φύγω με το τρίτο λεωφορείο που έφτασε κι αυτό μετά από αρκετή ώρα αφού είχε εγκλωβιστεί στην κυκλοφορία.
Ελπίζω οι καθ΄ ύλην αρμόδιοι να παραδειγματιστούν και να λάβουν όλα εκείνα τα μέτρα για να μην επαναληφθεί και σήμερα, ανήμερα της πανήγυρης, η απαράδεκτη αυτή κατάσταση.
Γιά νά σηκωθεί ο άνθρωπος όρθιος καί νά περπατήσει μέ τά δυό του πόδια, (homo erectus) χρειάστηκαν εκατομύρια χρόνια. Γιά νά ξαναγίνει ερπετό τετράποδο, χρειάζεται η πίστη σέ μιά θρησκεία καί μηδενικός χρόνος.Οι θρησκειες είναι μια πανεξυπνη επιχειρηση..σου πουλανε ένα αορατο προιον κι αν αυτό δεν δουλεψει ή βγει προβληματικο, τοτε φταιει παντα ο πελατης….