Στον Πέτρο Μήτσου απονεμήθηκε το πρώτο αναγνωρισμένο από το Κράτος πτυχίο Άσκαυλου στην Ελλάδα

Το πρώτο αναγνωρισμένο από το Κράτος πτυχίο Άσκαυλου στην Ελλάδα δόθηκε στις 27 Ιουνίου 2024 στο Ωδείο Φίλιππος Νάκας!

Συγκεκριμένα, απονεμήθηκε στον Πέτρο Μήτσου (τάξη Γιώργου Κωτσίνη) πτυχίο Άσκαυλου (Μακεδονική – Θρακική Γκάιντα, Νησιώτικη Τσαμπούνα, Ποντιακό Αγγείον) με άριστα.

Τον Πέτρο συνόδευσε στα κρουστά ο Περικλής Κατσώτης.

Σύμφωνα με την Βικιπαίδεια, ο Άσκαυλος (άσκαυλος < ασκός + αυλός) είναι πανάρχαιο Ελληνικό πνευστό μουσικό όργανο ποιμενικού χαρακτήρα, που χρησιμοποιεί αέρα αποθηκευμένο σε ασκό. Χρησιμοποιείται στην Ελληνική μουσική του Αιγαίου εδώ και τουλάχιστον 2.500 χρόνια ενώ ήδη από τον 5ο π.Χ. αι είναι γνωστός ως “ο ασκός του Διονύσου” και αναφέρεται από πολλούς συγγραφείς όπως ο Αριστοτέλης στο βιβλίο του «(Μουσικά) προβλήματα».

Πρόκειται για πνευστό όργανο (πρόγονο της τσαμπούνας) που έδινε τη δυνατότητα στον εκτελεστή του να παίζει χωρίς παύσεις για την αναπνοή του. Αποτελούνταν από έναν έως τέσσερις αυλούς (με γλωσσίδες) προσαρμοσμένους σε έναν ασκό φτιαγμένο από ολόκληρο το δέρμα ενός μικρού ζώου ή την κύστη ενός μεγαλύτερου. Ο ασκός χρησίμευε ως αεροδεξαμενή που γέμιζε κατά τη βούληση του «ασκαύλη» με εμφύσηση από το στόμα (μέσω ενός καλαμένιου αγωγού που έφερε μια ανεπίστροφη δερμάτινη βαλβίδα) ή με ποδοκίνητο φυσερό. Ο εκτελεστής κρατούσε τον άσκαυλο στην αγκαλιά του πιέζοντας τον ώστε να διατηρεί σταθερή την πίεση του περιεχόμενου αέρα. Ο ένας (ή δύο) από τους αυλούς έπαιζαν την μελωδία («τραγουδιστές») με τους κατάλληλους δακτυλισμούς ενώ οι υπόλοιποι κρατούσαν τον ίσο («ισοκράτες») παράγοντας μια συνεχόμενη νότα.