Πρόγραμμα Δημοτικού Κινηματογράφου «ΑΠΟΛΛΩΝ»
Παίζουν: Ben Affleck, Jon Hamm, Rebecca Hall, Jeremy Renner, Blake Lively
Σκηνοθεσία: Ben Affleck
Γλώσσα: Αγγλικά Χώρα Παραγωγής: Η.Π.Α.
Παραγωγή: Graham King, Basil Iwanyk
Διανομή: Warner Bros
Κριτική |
Στο ιρλανδικής καταγωγής προάστιο Τσάρλσταουν της Βοστόνης δρουν περισσότεροι ληστές τραπεζών και τεθωρακισμένων οχημάτων απ’ ό,τι σε οποιαδήποτε άλλη πόλη του κόσμου.
Ετσι, τουλάχιστον μας πληροφορεί από τους αρχικούς της κιόλας τίτλους η νέα ταινία «The town» του Μπεν Άφλεκ – σκηνοθέτη, πριν ορμητικά μας εισαγάγει στη δράση και τους κεντρικούς χαρακτήρες. Τέσσερις μασκοφόροι άντρες εισβάλλουν σε μια τράπεζα και αδειάζουν με ακρίβεια επιστημονική το χρηματοκιβώτιό της. Πάνω στη φυγή τους, ομηρεύουν μια υπάλληλο του καταστήματος για να τη διαπραγματευτούν στην περίπτωση που τους προλάβει η αστυνομία. Κανένα εμπόδιο, το κόλπο πηγαίνει ρολόι, η κοπέλα απελευθερώνεται με δεμένα τα μάτια σε μια ακτή.
Όμως ο Νταγκ, εγκέφαλος της συμμορίας, φοβάται πως ο βίαιος φίλος και συνεργός του, ο Τζεμ, θα θελήσει αργότερα να τη βρει για να της κλείσει το στόμα. Την παρακολουθεί, τη συναντά, και η γνωριμία μετατρέπεται σταδιακά σε ερωτική σχέση. Στο μεταξύ, ο πράκτορας του FBI που ερευνά την υπόθεση βρίσκεται πολύ κοντά στα χνάρια τους…
Η αλήθεια είναι πως το στόρι δεν επιφυλάσσει καμιά πρωτοτυπία. Ισα ίσα που τα πάντα εδώ, σε τούτο το κλασικότροπο μείγμα αστυνομικού θρίλερ και ερωτικού δράματος, υπακούουν στις συμβάσεις μιας συνταγής. Κι όμως, είναι τόσο καλά ρυθμισμένος ο ακαδημαϊσμός, τόσο άψογα συντονισμένα τα εκφραστικά μέσα που έχει στα χέρια του ο Αφλεκ, που το σύνολο αποκτά όχι απλά λόγο ύπαρξης, αλλά έως και ξεχωριστή θέση στην πορεία του ταλαιπωρημένου από μοντερνισμούς τα τελευταία χρόνια είδους του αστυνομικού φιλμ.
Στρωτή αφήγηση, ρυθμικό μοντάζ, φωτογραφία σε φυσικούς χώρους και τζαζέ μουσική υπόκρουση, που ευθυγραμμίζονται με την ψυχική διάθεση των χαρακτήρων. Και πάνω απ’ όλα, ένα σενάριο που, παρά τα κλισέ και τις σποραδικές ανεπάρκειές του, φροντίζει να υπηρετεί με συνέπεια τη (χιουστονική) θεματική του αναπόφευκτου της μοίρας στους μικρόκοσμους του κληρονομημένου εγκλήματος, και μια διεύθυνση ηθοποιών που δεν αφήνει καμία ερμηνεία να παρεκκλίνει σε στόμφο, έξω από τη φυσικότητα που επιτάσσουν οι γερά θεμελιωμένοι στη βοστονέζικη πιάτσα διάλογοι.Ιδιαίτερα, δε, εντυπωσιάζει η χαμηλού προφίλ πρωταγωνιστική σύνθεση του Άφλεκ, κόντρα στη συνήθη αυτο-εύνοια των σταρ που σκηνοθετούν τους εαυτούς τους. (Πηγή: ΕΘΝΟΣ online)