Η ομιλία του βουλευτή Λευκάδας Σπύρου Μαργέλη στη Βουλή κατά τη συζήτηση των άρθρων και των τροπολογιών του πολυνομοσχεδίου για την Υγεία

«… Είναι σημαντικό που αγγίζουμε -γιατί αγγίζουμε τελικά- το επάγγελμα του φαρμακοποιού. Κύριοι Υπουργοί, δεν το απελευθερώνουμε, δεν καταργούμε κανένα περιορισμό. Αυτή είναι η αλήθεια. Και ενώ είστε τολμηροί και γενναίοι σε αυτό το νομοσχέδιο και στις ρυθμίσεις που προτείνετε, στον τομέα του ανοίγματος του επαγγέλματος του φαρμακοποιού εγώ τουλάχιστον διαπιστώνω μία ατολμία. Σε ό,τι αφορά τουλάχιστον το δικό μου Νομό, την Λευκάδα, στο Δήμο Λευκάδας και με τις καινούριες ρυθμίσεις κανένα επιπλέον φαρμακείο δεν θα δημιουργηθεί…»

Ακολουθεί η πλήρης ομιλία του βουλευτή του νομού μας κ. Σπυροπάνου Μαργέλη στη συζήτηση που έγινε στη Βουλή επί του σχεδίου νόμου -άρθρα και τροπολογίες- του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης: «Διαρθρωτικές αλλαγές στο σύστημα υγείας και άλλες διατάξεις».

«Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κύριοι Υπουργοί, νομίζω ότι σήμερα κουβεντιάζουμε ένα πολύ σημαντικό νομοσχέδιο, μια πραγματικά καλή μεταρρύθμιση στο σύστημα υγείας, μια τομή, μια αλλαγή που έχει ανάγκη ο τόπος.

Γι’ αυτό εκφράζω την ικανοποίησή μου, κύριοι Υπουργοί, και εκπλήσσομαι, όταν όλες αυτές τις ημέρες ακούω από ανθρώπους να λένε ότι γκρεμίζεται το κοινωνικό κράτος με αυτή τη μεταρρύθμιση, ότι ισοπεδώνονται και αφανίζονται τα δικαιώματα των εργαζομένων, των ασφαλισμένων, των Ελλήνων πολιτών.

Μα, κύριοι συνάδελφοι, στα αλήθεια είχαμε ένα τέλειο, ένα καταπληκτικό κοινωνικό κράτος και δεν το είχαμε πάρει χαμπάρι;

Είχαμε δικαιώματα των ασφαλισμένων, των Ελλήνων πολιτών, τα οποία τώρα γκρεμίζουμε και ισοπεδώνουμε; Ήταν δηλαδή όλα τα πράγματα μια χαρά;

Είμαστε ανυποψίαστοι και επιτρέπεται να είμαστε ανυποψίαστοι για όσα συμβαίνουν σε αυτή τη χώρα στο χώρο της υγείας; Δεν έχουμε ποτέ ακούσει για υπερτιμολογήσεις, για τριγωνικές συναλλαγές, για off-shore εταιρείες μέσα από τις οποίες αυξάνεται, υπερπολλαπλασιάζεται, υπερδιπλασιάζεται το κόστος των αναλωσίμων και όσων χρειάζονται σε επίπεδο εξοπλισμού τα νοσοκομεία στη χώρα μας; Πρώτη φορά τα ακούμε; Δεν το ξέρουμε;

Δεν ξέρουμε, κυρίες και κύριοι, χρόνια ολόκληρα τι γίνεται με τις δαπάνες στο φαρμακευτικό τομέα και στα αναλώσιμα; Δεν έχουμε πάρει χαμπάρι ότι την τελευταία δεκαετία η φαρμακευτική δαπάνη έχει αυξηθεί στη χώρα μας πάνω από 380%; Δεν το διαβάζουμε, τουλάχιστον; Δεν ξέρουμε τι έχει γίνει τα τελευταία χρόνια;

Δεν ξέρουμε ότι στο έλλειμμα της χώρας μας τη μεγαλύτερη συμβολή την έχει αυτή η υπέρβαση της φαρμακευτικής δαπάνης και γενικά των δαπανών για την υγεία; Δεν το ξέρουμε αυτό;

Δεν ξέρουμε ότι η χώρα μας είναι από τις πρώτες χώρες σε δαπάνες για την υγεία, αλλά από τις τελευταίες χώρες σε υπηρεσίες προς τον πολίτη και σε δυνατότητες πρόσβασης του πολίτη στις υπηρεσίες υγείας; Δεν τα ξέρουμε όλα αυτά; Τώρα ανακαλύψαμε τις ουρές στο ΙΚΑ και στους άλλους σταθμούς παροχής υπηρεσιών υγείας; Δεν συνέβαινε όλα τα προηγούμενα χρόνια;

Και με το νομοσχέδιο αυτό τι θα κάνουμε; Γίνεται μια προσπάθεια από την Κυβέρνηση -γενναία και τολμηρή λέω εγώ- να βελτιώσουμε τα πράγματα. Εγώ δεν ξέρω αν με αυτό το νομοσχέδιο θα λύσουμε το πρόβλημα ή, αν θέλετε, προφανώς δεν θα το λύσουμε. Χρειάζεται σκληρή, επίμονη και συνεχής προσπάθεια.

Άλλωστε και ο κ. Κουτρουμάνης και ο κ. Λοβέρδος είπαν πολλές φορές ότι από την επόμενη μέρα ξεκινά μια σταθερή και εξαντλητική προσπάθεια, μια προσπάθεια διαλόγου με τους φορείς. Εγώ θα έλεγα, κύριοι Υπουργοί, και με τους Έλληνες Βουλευτές, επειδή προβλέπονται πολλές υπουργικές αποφάσεις και θα πρέπει και εμείς οι Βουλευτές να έχουμε λόγο και να είμαστε ενήμεροι σε όλη αυτήν την προσπάθεια που θα γίνει.

Γίνεται, δηλαδή, εν κατακλείδι με αυτό το νομοσχέδιο μία προσπάθεια να βελτιώσουμε τα κακώς κείμενα, που δεν δικαιούμαστε -επαναλαμβάνω- να μην τα καταλαβαίνουμε. Δεν δικαιούμαστε να λειτουργούμε ως παρατηρητές ή ως σχολιαστές των γεγονότων, «αυτά συμβαίνουν ή η κακή μας η μοίρα».

Έχουμε χρέος με τις νομοθετικές πρωτοβουλίες, με τι πολιτικές πρωτοβουλίες που θα παίρνουμε, να λύνουμε τα προβλήματα, να βελτιώνουμε τα πράγματα στο χώρο της υγείας και να προσφέρουμε πραγματικά υπηρεσίες στον πολίτη. Έχουμε χρέος με τις πολιτικές μας να ανοίγουμε και καινούριους δρόμους.

Δεν μπορεί επιτέλους να ζούμε σε μια ιδιωτική πραγματικότητα, που ο καθένας φτιάχνει για τον χώρο του και νομίζει ότι έτσι είναι τα πράγματα. Δεν είναι έτσι τα πράγματα.

Πιστεύω, λοιπόν, με τις ρυθμίσεις και τις προβλέψεις που κάνει αυτό το νομοσχέδιο ότι θα μπορέσουμε να βελτιώσουμε τα πράγματα στη διαδικασία των προμηθειών. Δεν ξέρω εάν είναι ο καλύτερος τρόπος, αυτός που προτείνουμε με το νομοσχέδιο. Ενδεχομένως, να υπάρχουν και άλλες απόψεις. Θεωρώ, όμως, ότι βελτιώνει τα πράγματα, τα πάει πιο μπροστά. Κάνει όλη τη διαδικασία των προμηθειών πιο διαφανή, πιο σύννομη, πιο σύμφωνη -αν θέλετε- και με το ευρωπαϊκό κεκτημένο, τις ευρωπαϊκές διατάξεις, τους ευρωπαϊκούς κανονισμούς.

Για πρώτη φορά εισάγει προγραμματισμό σε επίπεδο περιφέρειας, σε κεντρικό επίπεδο του Υπουργείου. Για πρώτη φορά βάζει έννοιες. Ο προϋπολογισμός είναι δεδομένος. Αυτός είναι. Υπάρχει αξιολόγηση αναγκών, εκτίμηση και αξιολόγηση απολογιστικών στοιχείων. Για πρώτη φορά βάζει υποχρέωση τακτής ενημέρωσης και διορθωτικών αλλαγών όπου χρειάζεται, προκειμένου να βελτιώσουμε τα πράγματα.

Έτσι για πρώτη φορά συστήνεται σε επίπεδο κεντρικού Υπουργείου μία Συντονιστική Επιτροπή Προμηθειών, η οποία με τη βοήθεια των υγειονομικών περιφερειών θα προγραμματίζει τις προμήθειες σε επίπεδο χώρας για όλες τις υγειονομικές μονάδες. Η υφιστάμενη σήμερα Επιτροπή Προμηθειών μετατρέπεται σε Επιτροπή Προδιαγραφών. Είναι ένας σημαντικός ρόλος και μία σημαντική δουλειά, η οποία πρέπει να γίνει. Με τις ρυθμίσεις του νομοσχεδίου, για πρώτη φορά επιχειρείται -και πιστεύω θα τα καταφέρουμε- να οργανώσουμε την πρωτοβάθμια υγεία στη χώρα μας.

Και εγώ πραγματικά εκπλήσσομαι, όταν διαμαρτύρονται οι πάντες για αυτή την προσπάθεια, όταν σήμερα έχουμε πεντέμισι εκατομμύρια Έλληνες ασφαλισμένους του ΙΚΑ να είναι όμηροι κυριολεκτικά σε μία κατάσταση, η οποία διαιωνίζεται ολόκληρες δεκαετίες, όταν ερχόμαστε να βελτιώσουμε αυτή την κατάσταση, όταν φέρνουμε τα σημεία που παρέχουν υπηρεσίες υγείας, τους γιατρούς που παρέχουν υπηρεσίες υγείας πολύ πιο κοντά στον πολίτη -αυτό κάνουμε με αυτό το νομοσχέδιο- όταν προσπαθούμε να οργανώσουμε, να μαζέψουμε όλες αυτές τις υπηρεσίες και τις δομές που προσφέρουν υπηρεσίες πρωτοβάθμιας υγείας κάτω από την ομπρέλα του Εθνικού Οργανισμού Παροχής Υπηρεσιών Υγείας.

Προφανώς, χρειάζεται δουλειά στην πορεία. Προφανώς, χρειάζεται και φροντίδα και προσοχή για να μην κάνουμε λάθη. Χρειάζεται και συνεννόηση. Αλλά κάνουμε και μία τομή.

Είναι σημαντικό που αγγίζουμε -γιατί αγγίζουμε τελικά- το επάγγελμα του φαρμακοποιού. Κύριοι Υπουργοί, δεν το απελευθερώνουμε, δεν καταργούμε κανένα περιορισμό. Αυτή είναι η αλήθεια. Και ενώ είστε τολμηροί και γενναίοι σε αυτό το νομοσχέδιο και στις ρυθμίσεις που προτείνετε, στον τομέα του ανοίγματος του επαγγέλματος του φαρμακοποιού εγώ τουλάχιστον διαπιστώνω μία ατολμία. Σε ό,τι αφορά τουλάχιστον το δικό μου Νομό, την Λευκάδα, στο Δήμο Λευκάδας και με τις καινούριες ρυθμίσεις κανένα επιπλέον φαρμακείο δεν θα δημιουργηθεί.

Αυτό είναι ένα ζήτημα. Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί σε αυτό τον τομέα. Κι εγώ το καταλαβαίνω, να προασπίσουμε και να πάρουμε μέτρα για το εισόδημα των φαρμακοποιών. Αλλά, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν είναι και το χαμηλότερο εισόδημα που έχουν οι Έλληνες πολίτες. Γιατί, να μην δώσουμε τη δυνατότητα και σε νέους ανθρώπους που σπουδάζουν, που κάνουν καλές σπουδές, που κάνουν μεταπτυχιακά και θέλουν να ανοίξουν ένα φαρμακείο, να μην έχουν αυτή τη δυνατότητα;

Βεβαίως, γίνονται σημαντικές αλλαγές. Μειώνεται το προβλεπόμενο ποσοστό κέρδους, επιστρέφονται στα ταμεία χρήματα ανάλογα με τον τζίρο που κάνει το κάθε φαρμακείο, μειώνεται το κέρδος των φαρμακαποθηκών, επιβάλλονται κανόνες για την επιστροφή του rebate, που είναι ένα σημαντικό ποσό για τα ασφαλιστικά ταμεία, για την οικονομία της χώρας μας.

Τελειώνω σε μισό λεπτό, κύριε Πρόεδρε.

Τέλος για να μην κουράσω παραπάνω, θέλω να σταθώ σε ένα πολύ σημαντικό σημείο που αφορά την πρόβλεψη που γίνεται με το νομοσχέδιο για τον τρόπο που θα καλύπτονται τα αγροτικά ιατρεία. Εμείς έχουμε στην Λευκάδα έχουμε ένα νησί τον Κάλαμο, που επί τρεις μήνες δεν έχει αγροτικό γιατρό. Εάν είχαμε αυτή τη ρύθμιση που κάνουμε τώρα, δεν θα υπήρχε τέτοιο πρόβλημα.

Τέλος, θέλω να πω το εξής, κύριοι Υπουργοί. Στο άρθρο 67 που προβλέπεται μια σειρά διατάξεων για τις ειδικότητες νευρολόγου, ψυχίατρου, παιδοψυχίατρου κ.λπ., νομίζω ότι υπάρχει μια αδικία -και θέλω να την εκτιμήσετε- για ανθρώπους που έχουν κάνει όλα τα προκαταρκτικά στάδια στην ειδικότητά τους και από λάθος των νομαρχιών θεωρήθηκε η αίτησή τους μη έγκυρη και τώρα περιμένουν τελευταίοι στην ουρά, για να πάνε στο κύριο στάδιο της ειδικότητάς τους. Θα ήθελα να το δείτε σας παρακαλώ πολύ αυτό.

Σας ευχαριστώ πολύ.