… προς τα «Φρυνιά». Που είναι; Μπα, δεν το μαρτυράμε, κάτσε μην ανοίξουν κανένα δρόμο και τα «χάσουμε» κι αυτά – αν και τα ταμεία είναι μείον οπότε μάλλον δεν ελοχεύει προς το παρόν ο κίνδυνος…
Μιά καί υπήρξες καί σύ απόδημος, καταλαβένης τί αναμνήσεις καί επιθυμίες μάς ξυπνάς, μας αναγκάζεις με το πρωτο αεροπλάνο να βρεθούμε στά φρυνιά.
ευχή μας να μη το ανακαλύψουν τα Γουρούνια Αγελάδες κ.λ.π.
Κάτσε εκεί που είσαι… δεν ενδεικνύεται η εποχή αυτή, μεσουρανούσης μάλιστα της οικονομικής κρίσης. Ένας παράδεισος είναι το νησί μας, ιδιαίτερα την εποχή αυτή, αλλά δυστυχώς πολλές φορές μέσα στη σκοτούρα της καθημερινότητας δεν έχομε μάτια να δούμε γύρω μας. Σήμερα πάντως αυτό κατάλαβα κάνοντας μια γύρα πάλι, προς αναζήτηση ορχιδέων αυτή τη φορά, μαζί με καλή και άκρως ενημερωμένη παρέα. Έχουμε πολλές στον τόπο μας, όμως κι εγώ που πιάνω κάθε τόσο τα βουνά και τα λαγκάδια απλά τις προσπερνούσα κάθε φορά. Είναι πανέμορφες!!! Θα επανέλθω με σχετική ανάρτηση όταν έχω και την ονοματολογία…
Μιά καί υπήρξες καί σύ απόδημος, καταλαβένης τί αναμνήσεις καί επιθυμίες μάς ξυπνάς, μας αναγκάζεις με το πρωτο αεροπλάνο να βρεθούμε στά φρυνιά.
ευχή μας να μη το ανακαλύψουν τα Γουρούνια Αγελάδες κ.λ.π.
Κάτσε εκεί που είσαι… δεν ενδεικνύεται η εποχή αυτή, μεσουρανούσης μάλιστα της οικονομικής κρίσης. Ένας παράδεισος είναι το νησί μας, ιδιαίτερα την εποχή αυτή, αλλά δυστυχώς πολλές φορές μέσα στη σκοτούρα της καθημερινότητας δεν έχομε μάτια να δούμε γύρω μας. Σήμερα πάντως αυτό κατάλαβα κάνοντας μια γύρα πάλι, προς αναζήτηση ορχιδέων αυτή τη φορά, μαζί με καλή και άκρως ενημερωμένη παρέα. Έχουμε πολλές στον τόπο μας, όμως κι εγώ που πιάνω κάθε τόσο τα βουνά και τα λαγκάδια απλά τις προσπερνούσα κάθε φορά. Είναι πανέμορφες!!! Θα επανέλθω με σχετική ανάρτηση όταν έχω και την ονοματολογία…