Το φαρμακείο της φύσης στον ορεινό Αλέξανδρο

της Μυρσίνης Τσίγκου

Δυο παλιούς μου γνώριμους και αγαπητούς ανθρώπους πήγα να συναντήσω εκείνο το πρωινό, στο σπίτι τους, στον Αλέξανδρο της Λευκάδας. Δυο ανθρώπους αφιερωμένους στη φύση και τα αρώματά της, τη Brigitte Roth και το σύντροφό της, Άρη Κοκοτσή. Το σπίτι ζεστό, γεμάτο αρωματικά φυτά, μικρά μπουκαλάκια με αιθέρια έλαια και μυρωδιές. Ένα σπίτι σαν κι αυτό της καλής μάγισσας των παραμυθιών μας, που ετοίμαζε τα μαγικά της φίλτρα στο καζάνι. Τι άλλο θα μπορούσα, φυσικά, να περιμένω από ένα ζευγάρι βοτανοσυλλεκτών;

Το μοσχοβολιστό τσάι με περίμενε στο τραπέζι και οι οικοδεσπότες με καλοδέχτηκαν, έτοιμοι για τη συζήτησή μας. Ξεκινάω, λοιπόν, από την αρχή για να μάθω πως η ασχολία με τα ιαματικά φυτά έχει ξεκινήσει για αυτούς εδώ και 25 χρόνια. Θεωρητικά αρχικά, αφού η Γερμανίδα Brigitte σπούδασε το αντικείμενο στο Μόναχο. Η δίψα, όμως, για την επαφή με τη φύση ήταν ένας καλός λόγος για να φύγουν μαζί για την Αμοργό. Εκεί, άρχισε η συλλογή βοτάνων. Τυχαία έφτασαν στη Λευκάδα πριν 12 χρόνια και τυχαία γνώρισαν το χωριό όπου κατοικούν μέχρι και σήμερα, τον Αλέξανδρο, μαγεμένοι από την ομορφιά του.

Σκέφτομαι ότι ίσως κάποιοι άνθρωποι να βλέπουν τη δουλειά τους με λίγη καχυποψία και δεν διστάζω να τους ρωτήσω. «Ο κόσμος είναι αρκετά δεκτικός προς αυτό που κάνουμε. Έχει το ενδιαφέρον να μάθει για τα βότανα και τις ευεργετικές τους ιδιότητες γιατί η αλλοπαθητική ιατρική είναι ένας εναλλακτικός τρόπος ιατρικής. Οι περισσότεροι μένουν έκπληκτοι από την ποιότητα των βοτάνων. Εμείς, όμως, δουλεύουμε με τον παραδοσιακό τρόπο, όπως έκαναν οι γιαγιάδες μας. Ίσως εκεί κρύβεται το μυστικό, γιατί έτσι το φυτό κρατάει όλα τα πολύτιμα συστατικά του. Μα και επειδή δουλεύουμε και με την καρδιά μας», μου απαντάει η Brigitte και συνεχίζει λέγοντάς μου ότι στη βοτανοθεραπεία στόχος είναι η αιτία του προβλήματος και όχι τα συμπτώματα. Για κάθε ασθένεια υπάρχει και το κατάλληλο βότανο, αρκεί να το βρεις, όπως λένε και στη Γερμανία!

Η σχέση τους με τα βότανα, μια σχέση αγάπης και ευγνωμοσύνης προς όλα αυτά που τους προσφέρουν. Μοιάζουν με μικροί άγγελοι τα φυτά στα μάτια τους, άγγελοι που σου δείχνουν πάντα το δρόμο χωρίς να χρειαστεί να μιλήσουν: «Όταν μια μέρα ανοίξεις το παράθυρό σου και το μάτι σου πέσει πάνω σε ένα βότανο, που μπορεί να υπήρχε από καιρό εκεί, αυτό σημαίνει πως αυτό είναι το βότανο για σένα!» Για να ακούσεις τη μυστική γλώσσα των φυτών, όμως, πρέπει να αφήσεις τον εαυτό σου ελεύθερο για να επικοινωνήσεις μαζί τους, να τα μυρίσεις, να τα αγγίξεις, να τα καταλάβεις. Και εκτός από αυτά, να τα ευχαριστείς για την προσφορά τους. Είναι μια σχέση ανταλλαγής και επικοινωνίας με τη φύση και όχι ανθρώπινη ιδιοκτησία.

Τι γίνεται, όμως, τώρα που η μόλυνση κάθε είδους υπάρχει γύρω μας; Τα φυτά λειτουργούν και σε αυτή την περίπτωση με έναν μαγικό τρόπο. Δουλεύοντας για το καλό του περιβάλλοντος θα προσπαθήσουν να μειώσουν την μόλυνση. Αν για παράδειγμα, υπάρχει ατμοσφαιρική ρύπανση, οι τσουκνίδες θα αρχίσουν να αναπτύσσονται γοργά, ένα φυτό που λειτουργεί ενάντια σε αυτή. Δεν είναι δύσκολο να μάθει κανείς για τα βότανα, αλλά δεν θα πρέπει να βασιστεί μόνο στα βιβλία.

«Ο καλύτερος τρόπος είναι να ακολουθήσει κάποιος μια γιαγιά! Πέρα από τις λατινικές ονομασίες και τους επιστημονικούς όρους, μπορεί να σου δείξει τα βότανα γιατί τα μαζεύει για χρόνια. Όπως ακριβώς και με τα χόρτα. Τα βιβλία είναι για το μυαλό, αλλά τα βότανα θέλουν μια βαθύτερη σχέση, εμπειρική, η οποία έρχεται μόνο όταν αρχίσεις να μαζεύεις», μου λέει ο Άρης. Γι” αυτό και ασχολούνται και οι δυο με σεμινάρια και περιπάτους στη φύση, τόσο σε εκπαιδευτικούς, όσο και σε όποιον ενδιαφέρεται για τη φυσική θεραπεία, για να μοιραστούν με υπευθυνότητα και αγάπη τις πολύτιμες γνώσεις και την εμπειρία τους.

Η δουλειά ενός βοτανοσυλλέκτη και βοτανοθεραπευτή είναι δύσκολη και απαιτεί χρόνο, κόπο και πειθαρχεία στους κανόνες της φύσης. Η συλλογή των βοτάνων γίνεται με διαφορετικούς τρόπους τους χειμερινούς μήνες, όπου τα συστατικά των φυτών κατεβαίνουν στις ρίζες και με διαφορετικούς τους ανοιξιάτικους και καλοκαιρινούς, όπου τα πολύτιμα συστατικά με τη βοήθεια του ήλιου, ανεβαίνουν προς τα πάνω. Πρέπει να παρακολουθεί κανείς τη φύση και το ρυθμό της, να μην παραβιάζει τον χρόνο. Όλα γίνονται στην ώρα τους σε αυτή τη δουλεία. Η επεξεργασία των βοτάνων είναι κι αυτή μια διαδικασία που χρειάζεται χρόνο και προσοχή. Από την αποξήρανση και τον τεμαχισμό των βοτάνων, μέχρι τη σωστή αποθήκευση και επεξεργασία για να γίνουν τσάι, αλοιφή, βάμμα ή λάδι. Όπως και ο συλλέκτης βοτάνων, έτσι κι όποιος θέλει να θεραπευτεί από τα ιαματικά φυτά θα πρέπει να ακολουθεί το ρυθμό της φύσης, να επαναπροσδιορίσει τη σχέση με το σώμα του και να είναι υπεύθυνος για αυτό.

Μα όλα αυτά πιθανόν να φαίνονται εξωπραγματικά στον σύγχρονο άνθρωπο… Και πώς να μην φαίνονται, αφού τώρα πια ο άνθρωπος έχει ξεχάσει ότι η φύση είναι ένας ζωντανός οργανισμός. Ένα πλάσμα γεμάτο ζωή! «Αν φυτέψεις έναν σπόρο θα το δεις να αναπτύσσεται και να μεγαλώνει, γιατί είναι ζωντανός», μου λέει η Brigitte, φανερά ενοχλημένη από τη σημερινή αχαριστία του ανθρώπου προς το περιβάλλον και ο Άρης συμπληρώνει: «Αυτό που με παραξενεύει περισσότερο είναι ότι ακόμα και ο κόσμος που ζει στη φύση, όπως εδώ, ελάχιστα βλέπει τριγύρω του. Κοιτάει μεν, αλλά δεν βλέπει ουσιαστικά.»

Το τέλος της συζήτησης μας βρίσκει να μιλάμε για την παιδεία και πόσο σημαντικό είναι να ενταχθεί σ” αυτή η επαφή με τη φύση. Τα λόγια τους, γεμάτα από βαθιά συγκίνηση, δεν θα μπορούσαν να με ξεπροβοδήσουν πιο εντυπωσιασμένη: «Τα παιδιά είναι ασυνείδητα συνδεδεμένα με τη φύση, αλλά χρειάζεται η βοήθεια από τα σχολεία για να γίνει πια συνειδητή αυτή τους η σχέση. Οι άνθρωποι, αλαζόνες όπως είναι, θεωρούν τη φύση ιδιοκτησία τους και αδιαφορούν να δουν ότι η φύση είναι το σπίτι μας. Η φύση είναι από μόνη της ένα θαύμα. Αυτό που έχουμε να κάνουμε, είναι να το δούμε…»

Πηγή: λΕΥκάδα ΖΗΝ