Συζήτηση σήμερα στο Δημοτικό Συμβούλιο για τη λήψη απόφασης με σκοπό τη «σύναψη Προγραμματικής Σύμβασης Πλαίσιο του Δήμου με το Ελληνικό Δημόσιο και αρμόδιο φορέα την ΕΥΔΑΠ Α.Ε.»

Ένα από τα θέματα της Ημερήσιας Διάταξης της σημερινής συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Λευκάδας -το 8ο στη σειρά- είναι και η «Απόφαση Δ.Σ. για σύναψη Προγραμματικής Σύμβασης Πλαίσιο του Δήμου με το Ελληνικό Δημόσιο και αρμόδιο φορέα την ΕΥΔΑΠ Α.Ε.».

Είναι ήδη γνωστές οι θέσεις τόσο της πλειοψηφίας, όσο και της μείζονος μειοψηφίας για το θέμα αυτό:

«Η Λευκάδα έχει ανάγκη, η ΕΥΔΑΠ θα έρθει ως μάνα εξ ουρανού…» (Δήμαρχος κ. Κώστας Αραβανής) – «Σας περιμέναμε από καιρό, διάτρητο το σύστημα σε όλες τις πλευρές…» (Αντιδήμαρχος κ. Λευτέρης Αραβανής) – «Αισθάνομαι ιδιαίτερη χαρά προς τα «διακεκριμένα στελέχη της επιχείρησης» που ήρθαν για να βοηθήσουν τη Λευκάδα που υποφέρει σήμερα… Θα είμαστε όλοι στη διάθεσή σας για να συνδράμουμε το έργο… Ήταν δικιά μας ιδέα, την είχαμε συμπεριλάβει και στο πρόγραμμά μας…» (Επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης κ. Ξενοφών Βεργίνης). Περισσότερα για την τότε επίσκεψη του κλιμακίου της ΕΥΔΑΠ Α.Ε. στο Δήμο Λευκάδας μπορείτε να διαβάσετε εδώ.

Κάνετε όμως τον κόπο και διαβάσετε και το πιο κάτω άρθρο του Νίκου ΠΕΡΠΕΡΑ. Ναι, είναι από τον Ριζοσπάστη της Κυριακής 10 Απρίλη 2011:

ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΝΕΡΟΥ
Να υπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες και όχι των μονοπωλίων

Σε μια περίοδο βαθιάς οικονομικής κρίσης, η ΕΥΔΑΠ με ανακοίνωσή της θριαμβολογεί ότι διπλασίασε τα μετά από φόρους κέρδη της το 2010, καθώς αυτά διαμορφώθηκαν στο ποσό των 11,34 εκατ. ευρώ, από 5,74 εκατ. ευρώ το 2009! Κέρδη, βέβαια, που οφείλονται στο γεγονός ότι η λαϊκή οικογένεια, παρότι δέχεται το μπαράζ των αντεργατικών κυβερνητικών μέτρων, πληρώνει το νερό για χρυσάφι και πανάκριβα τέλη αποχέτευσης, ενώ ταυτόχρονα οι εργαζόμενοι της επιχείρησης υποχρεώνονται σε δραστική μείωση των αποδοχών τους με όχημα το αντιλαϊκό μνημόνιο.

Την Τρίτη 29 Μάρτη, δηλαδή λίγες μόνο μέρες πριν τη θριαμβευτική ανακοίνωση για την κερδοφορία της ΕΥΔΑΠ, κατέρρευσε τμήμα του καναλιού που φέρνει το νερό από το Μόρνο στην Αθήνα, με αποτέλεσμα να πλημμυρίσουν δεκάδες σπίτια και καταστήματα στο χωριό Σαράντι Βοιωτίας, να καταστραφούν πολλές αγροτικές καλλιέργειες, να κινδυνεύσουν ανθρώπινες ζωές και να μείνουν χωρίς νερό αρκετές περιοχές του Λεκανοπεδίου. Οι κάτοικοι της περιοχής καταγγέλλουν ότι υπήρχαν ρωγμές στο συγκεκριμένο σημείο του καναλιού που κατέρρευσε, ότι το κανάλι σε πολλά σημεία είναι διαβρωμένο γιατί είναι απαρχαιωμένο και κακοσυντηρημένο.

Η κατάρρευση τμήματος του καναλιού και η απαράδεκτη κατάσταση του δικτύου είναι αποτέλεσμα της γενικότερης αντιλαϊκής πολιτικής που εκδηλώνεται με την εμπορευματοποίηση του νερού και την ιδιωτικοποίηση της ΕΥΔΑΠ, που λειτουργεί με κριτήριο το κέρδος. Είναι το αποτέλεσμα της εμπορευματοποίησης ενός πολύτιμου φυσικού πόρου, όπως το νερό, αλλά και των υποδομών της χώρας. Αποδεικνύει περίτρανα ότι ο προσανατολισμός της ιδιωτικοποιημένης εταιρείας είναι κυρίως -αν όχι αποκλειστικά- το εμπορικό κέρδος και όχι οι αναγκαίες επενδύσεις σε υποδομές και συντήρηση των υδραγωγείων.

Οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, άλλωστε, με γνώμονα τα συμφέροντα του κεφαλαίου, προωθούν συστηματικά την εγκληματική πολιτική της εμπορευματοποίησης των υδάτινων πόρων, της πλήρους ιδιωτικοποίησης του πόσιμου νερού, σύμφωνα και με τις κατευθύνσεις της ΕΕ. Στο πλαίσιο αυτό, η σημερινή κυβέρνηση επισπεύδει την ολοκληρωτική παράδοση της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΑΘ στα διεθνικά μονοπώλια, ενώ μέσω του «Καλλικράτη» η ίδια μοίρα επιφυλάσσεται και για τις Δημοτικές Επιχειρήσεις Υδρευσης – Αποχέτευσης. «Η αναπτυξιακή και κερδοφόρα πορεία της ΕΥΔΑΠ θα ενισχυθεί περισσότερο στο μέλλον από την επέκταση των δραστηριοτήτων της εντός και εκτός Ελλάδας», δήλωσε ο διευθύνων σύμβουλος της Επιχείρησης Ν. Μπάρδης, αποκαλύπτοντας το στόχο της κυβέρνησης να πωληθεί ως ένας δυναμικός όμιλος στα ξένα και ντόπια μονοπώλια που την πολιορκούν.

Είναι προφανές ότι όλα αυτά δεν ανταποκρίνονται στις λαϊκές ανάγκες, σύμφωνα με τις οποίες το νερό είναι φυσικός πόρος στρατηγικής σημασίας για την προστασία της δημόσιας υγείας, των οικοσυστημάτων, του περιβάλλοντος και για την εγχώρια παραγωγή. Επιβάλλεται επομένως ο λαός να παλέψει για τη δημιουργία Ενιαίου, Αποκλειστικά Δημόσιου Φορέα Διαχείρισης Υδάτινων Πόρων, που θα εξασφαλίσει ασφαλείς εγκαταστάσεις με την αξιοποίηση όλων των μέσων που παρέχει η επιστήμη και η τεχνολογία. Έτσι ώστε να παρέχεται φτηνή και ασφαλής ύδρευση, αντιπλημμυρική προστασία, αποχέτευση στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών.

Νίκος ΠΕΡΠΕΡΑΣ