Γύρω από μια «Συνέντευξη Τύπου»… σήμερα στο Δημαρχείο (Διοικητήριο) Λευκάδας

Συνέντευξη τύπου με αφορμή τους έξι πρώτους μήνες της θητείας του, ως ο πρώτος «καλλικρατικός» Δήμαρχος Λευκάδας, έδωσε -μάλλον- σήμερα το μεσημέρι στο γραφείο του ο κ. Κώστας Αραβανής.

Προσωπικά είμαστε καλεσμένοι. Μας είχε προαναγγελθεί ήδη από τη Δευτέρα από το Γραφείο Δημάρχου. Ακολούθησε σήμερα από τη δικιά μας μεριά η επιβεβαίωση, πάλι κατόπιν τηλεφωνικής επικοινωνίας από το Γραφείο Δημάρχου, ότι τελικά θα παραστούμε. Το θεωρήσαμε υποχρέωση να σας πω την αλήθεια, στο πλαίσιο των καθηκόντων που απορρέουν από την διαχείριση αυτής της σελίδας, αν και είχαμε ομολογουμένως αρχικά κάποιους ενδοιασμούς.

Έτσι λοιπόν βρεθήκαμε σήμερα, λίγο πριν τις 12.30, όπου είχε οριστεί η συνέντευξη, στο Διοικητήριο, στον προθάλαμο του γραφείου του δημάρχου και ακόλουθα στο γραφείο του. Στρογγυλοκαθήσαμε μάλιστα σε μία από τις αναπαυτικές καρέκλες γύρω από το μεγάλο στρογγυλό τραπέζι, ετοιμάσαμε την φωτογραφική μηχανή, βάλαμε το κινητό που θα εκτελούσε χρέη μαγνητοφώνου στο αθόρυβο, μια τελευταία ματιά σε κάτι πρόχειρα χαρτιά μας με κάποιες ερωτήσεις που σκοπεύαμε ενδεχόμενα να κάνουμε -επαγγελματισμός σας λέω- και περιμέναμε να έρθει ο κος Δήμαρχος για την συνέντευξη.

Γνωστοί, εξ όψεως τουλάχιστον, οι περισσότεροι στην ομήγυρη, μια κοτσιλιά ο τόπος μας, εκπρόσωποι του έντυπου τύπου, το τοπικό ραδιοτηλεοπτικό κανάλι και κάποιοι άλλοι από τοπικά ηλεκτρονικά ενημερωτικά sites. Μια αρχική αμηχανία από την πλευρά μας, δεν είμαστε μαθημένοι στον ρόλο του δημοσιογράφου -δεν είμαστε εξάλλου, το “χουμε δηλώσει κατ” επανάληψη μέσα απ” αυτή τη σελίδα- οι ανάγκες όμως βλέπετε της διαρκούς ενημέρωσης της σελίδας απ” τη μια μεριά και η πεποίθηση απ” την άλλη ότι «τα ράσα δεν κάνουν τον παπά!», μας αναγκάζει καμιά φορά να κάνουμε και τον δημοσιογράφο. Εν αναμονή λοιπόν της συνέντευξης… μέχρι που κάπου εκεί καταφτάνει στο χώρο και ο εκδότης της εβδομαδιαίας τοπικής εφημερίδας «Τα Καλά Νέα της Λευκάδας».

Πιστεύω ότι ο κ. Γιαννης Θερμός δεν έχει ανάγκη από συνήγορο, ούτε κι εγώ όμως είμαι διατεθειμένος να τον κάνω. Άλλα πράγματα θέλω να θίξω απ” την πλευρά μου, που παραπέμπουν σε πρακτικές, κατά την προσωπική μου πάντα άποψη και προς αποφυγή κάθε παρεξήγησης, άλλων εποχών. Να ξεκαθαρίσω όμως ότι τον αναφερόμενο εκδότη τον βλέπω στη χάση και στη φέξη που λένε, και πέρα από το γεγονός ότι η Βαυκερή -τόπος καταγωγής του- βρίσκεται απέναντι από τα Κολυβάτα -τόπος καταγωγής μου-, δεν έχουμε κάποια συγγένεια εξ αίματος, εξ αγχιστείας, ιδεολογική αν θέλετε ή ξέρω “γω τι άλλο.

Δεν θα μείνω στις περί Εξουσιών ηθικολογίες, στα παραμυθιάσματα περί του διακριτού ρόλου των τριών + 1 εξουσιών, όλες οι εξουσίες, αυτές και κάμποσες άλλες, κρυφές και φανερές, στη διατήρηση της καθιστηκυίας τάξης πραγμάτων αποσκοπούν, γεγονός που φαίνεται σήμερα πιο καθαρά από κάθε άλλη φορά.

Είχαμε μείνει όμως στην εμφάνιση του προαναφερόμερου εκδότη -τον διαβάζω κάπου κάπου- ο οποίος, πέρα από τις όποιες καμιά φορά εμμονές του και την όποια αντιπαράθεσή του με τον Δήμαρχο, από τη θητεία του τελευταίου ως νομάρχη ακόμη, αφιερώνει κάθε φορά τα μισά και πάνω φύλλα της εφημερίδας του στα τεκταινόμενα στο χώρο της τοπικής αυτοδιοίκησης. Όπως έμαθα την ώρα εκείνη -μέσα από φωνές και εκατέρωθεν σπρωξίματα- δεν είχε καλεστεί λέει στη συνέντευξη τύπου, οπότε δια της «τετράγωνης λογικής», δεν θα έπρεπε και να παρευρίσκεται στο χώρο της συνέντευξης.

Δεν ξέρω, έχω μάθει ότι είναι αγένεια να πας σε γάμο ακάλεστος ή σε μια κοινωνική εν γένει εκδήλωση. Σε μια συνέντευξη τύπου όμως; Που εκ των πραγμάτων το περιεχόμενό της άπτεται των πεπραγμένων ως ώρας του δήμου ή του τι μέλλει γενέσθαι; Πολύ περισσότερο μάλιστα, όταν είσαι εκδότης μιας εφημερίδας και καλείσαι να ενημερώσεις τους αναγνώστες σου; Δεν νομίζω ότι χρειάζεται κάποιος ειδική πρόσκληση. Σε ένα χώρο μάλιστα, όπως αυτό του Δημαρχείου. Περιμέναμε προσωπικά από τον κ. Δήμαρχο να διαχωρίζει τη διαφορά μεταξύ μιας συνέντευξης τύπου και μιας κοινωνικής εκδήλωσης και ευελπιστούμε την άλλη φορά -αν και όποτε θελήσει να ενημερώσει τους συνδημότες μας μέσα από μια συνέντευξη τύπου- να εξασφαλίσει, χωρίς αποκλεισμούς, την ελεύθερη πρόσβαση σε όλους ανεξαιρέτως τους δημοσιογράφους με ή χωρίς εισαγωγικά, που θα θελήσουν να παραστούν και να «υποστεί» ενδεχόμενα όλες τις ερωτήσεις τους.

Περιττό νομίζω να πούμε ότι μετά το επεισόδιο αυτό εγκαταλείψαμε διαμαρτυρόμενοι το χώρο της συνέντευξης, τηλεφωνήσαμε μάλιστα αργότερα και στο Γραφείο του Δημάρχου -είχαμε αποθηκεύσει τον αριθμό- να τους πούμε να μην μας καλέσουν ξανά σε συνεντεύξεις-παρωδία… Ναι, έτσι την χαρακτηρίσαμε.

Να πούμε ακόμη τελειώνοντας ότι φύγαμε άμεσα από το Διοικητήριο -κρίσιμη λένε η ηλικία μας και πρέπει να αποφεύγουμε τις συγχύσεις- και ενώ βρισκόταν σε εξέλιξη, άλλοι εκ του ασφαλούς «παλικαρισμοί» αυτή τη φορά… -χωρίς τη συμμετοχή του κ. Δημάρχου- που απ” όσο είμαι σε θέση να ξέρω… κάπως αλλιώς τους λέγαμε, στα χωριά τα δικά μας τουλάχιστον, παλιότερα…