Όλα άλλαξαν… Όλα αλλάζουν…

Γράφει ο Αιθεροβάμων

Όλα άλλαξαν… Όλα αλλάζουν…

Πως φαίνεται πως όλα άλλαξαν, όλα αλλάζουν προς το χειρότερο!

Άλλαξαν οι ανθρώπινες σχέσεις, το κλίμα, η φύση, η ευαισθησία μας, η ματιά μας και τόσα άλλα…

Κάποτε το μικρό ιβάρι της Χώρας έσφυζε από ζωή, ήταν ένας μικρός παράδεισος για τα θαλασσοπούλια.

Γράφει ο Αθηνιώτης στο Οδοιπορικό του:

«… Στο ακρολίμνι ναρκισσεύονται οι αρμυρίθρες.

Ολόρτες οι βουρλιές τεντώνουνε τα βελονόκλαδά τους.

Στολισμένα με σποροκάρπι κεφεκόκκινο.

Σπιθηρίζουν οι αχτίδες του ήλιου πάνω στ’ ατλάζι του νερού,

Πέρα μες την καρδιά της λίμνης

Φαντάζει δρόμος παλιός αδιάβατος λησμονημένος από χρόνια,

Όλο γεφύρια, απομεινάρι περασμένης εποχής.

Γλάροι ξεκουράζονται πάνου στα ξερολίθια,

Απ’ το πολύωρο ψαροκυνηγητό στης λίμνης τα ρηχόνερα…»

Σήμερα;

Τα ψάρια ελάχιστα και κάθε χρόνο λιγοστεύουν οι μόνιμοι φτερωτοί επισκέπτες μας!

Ο αδελφός μου ο PALA πριν μερικά χρόνια είχε αγοράσει μια κάμερα και γύριζε το νησί για να αποτυπώσει τη φύση και τους ανθρώπους της.

Μια κάμερα που δυστυχώς δεν είχε τις δυνατότητες των σημερινών, μπόρεσε όμως και κράτησε μερικές από τις όμορφες στιγμές της Λευκαδίτικης φύσης.

Κάποιες απ’ αυτές τις έκαμε βίντεο και μας τις χάρισε να τις μοιραστούμε μαζί σας.

Έχουμε έτσι μια μικρή ευκαιρία να σκεφτούμε έστω για λίγο τι χάσαμε και τι θα χάσουμε!

Αιθεροβάμων