Απόψεις: Ηannibal ante portas, και …τα «έκπληκτα μάτια» της Αριστεράς

Γράφει ο ex machina

Με αφορμή το τίτλο του βιβλίου του Ν. Μπογιόπουλου «Είναι ο Καπιταλισμός, Ηλίθιε», θα μπορούσα να βάλω τον προκλητικό και παρεξηγήσιμο υπότιτλο «Τι κοιτάτε ρε, κουνηθείτε απ” τις θέσεις σας!»

Η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας ζει μιαν άνευ προηγουμένου τραγωδία. Το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου.

Η νεοφιλελεύθερη θεωρία του Μ. Φρήμαν, που σχεδιάστηκε και που εφαρμόστηκε κυρίως σε χώρες της νότιας Αμερικής πριν λίγα χρόνια υπό το καταπληκτικό τίτλο θεωρεία του «σοκ και δέος», βρίσκει εκ νέου την εφαρμογή της και στη χώρα μας για πρώτη φορά μια …αναπτυγμένη καπιταλιστική χώρα (όσο κι αν αυτό φαίνεται ..περίεργο σε πολλούς ) …..

Με πολλαπλούς στόχους, αυτή καθ’ αυτή τη χώρα και τη στρατηγική της θέση στους δρόμους προς την Εγγύτερη ανατολή και την Ασία….

Την αναμενόμενη αντίσταση του λαού της στα σχέδια του κεφαλαίου στην εαρινή αναμενόμενη νέα περιορισμένη (ή ανεξέλεγκτη) εστία πολέμου (ποιος εξαθλιωμένος λαός αντιστέκεται στις ορέξεις των αφεντάδων -πιστωτών του)…

Αλλά και τον ορυκτό πλούτο και την ενέργειά των θαλάσσιων οικοπέδων της…

Η σχεδιασμένη από παλιά πολύπλευρη επίθεση ολοκληρωτικής καθυπόταξής της – κατοχής της, βρίσκεται σήμερα στο ανώτατο ίσως σημείο της.

Οι ντόπιοι εγκάθετοι των διεθνών χρηματιστηριακών κύκλων και του διεθνούς κεφαλαίου θα προταθούν για «οσκαρ ..σκηνοθεσίας και …ηθοποιίας»!..

Να το θυμηθείτε εάν όλα αποβούν καλώς γι αυτούς (τους πιστωτές μας), και αποκομισθούν τα αναμενόμενα οφέλη για το κεφάλαιο το επόμενο διάστημα θα δείτε και …βραβεύσεις….

Ο τρόμος που ενέσπειραν στο λαό για την επερχόμενη καταστροφή έχει εμφιλοχωρήσει στοχευμένα στα περισσότερα κοινωνικά στρώματα.

Τρόμος και φόβος που έχει αρχίσει να γίνεται καθημερινό βίωμα στους πολίτες με το επιστημονικά σχεδιασμένο «βομβαρδισμό» που δέχονται απ τα φερέφωνα τους στα ΜΜΕ, και που σταδιακά δίνει τη θέση του στην ηττοπάθεια και την μοιρολατρία.

Η «σιωπή των αμνών» που οδηγούνται στο σφαγείο των περικοπών, για την ευελφάλεια (ευελιξία και ασφάλεια ) των υπερκερδών των καπιταλιστικών μονοπωλίων, ως την …εσχάτη εξαθλίωση των πολιτών σήμερα της νότιας και αύριο και της υπόλοιπης Ευρώπης….

Η αριστερά στη χώρα όσο κι αν φωνάζει, φέρεται να …σύρεται απ” τα γεγονότα….

Το ΚΚΕ, παρά την καθαρότητα των θέσεων του από παλιότερα για τα δεινά που μας περίμεναν στην Ευρώπη των καπιταλιστών, και που αποτελεί σήμερα τον πιο καλά οργανωμένο και δυναμικό τμήμα της, αδυνατεί μόνο του και παρά τις εργώδεις και φιλότιμες προσπάθειες όλης της οργάνωσης του, να πείσει πλατιά ακόμα για «πόλεμο, αντίσταση και ανατροπή» αυτών που ζούμε.

Γίνεται όλο και πιο ορατή για μια ακόμα φορά η νομοτελειακή και ιστορική ευθύνη του επαναστατικού αυτού κόμματος, να συσπειρώσει όλο το εύρος του μεγάλου λαϊκού κοινωνικού χώρου της αριστεράς και να σώσει τη …παρτίδα στο ….και πέντε!

Δυστυχώς υπολείπεται των περιστάσεων, για αντικειμενικούς κυρίως λόγους, να περιφρουρήσει τις λαϊκές κατακτήσεις και την πατρίδα, και να περάσει το όραμα για μιαν άλλη επαναστατικής δομής εξουσία, με συγκεκριμένο δρόμο ανάπτυξης της χώρας προς όφελος των λαϊκών και μόνο στρωμάτων.

Αναπτύσσεται έντονος προβληματισμός, κυρίως αυτό τον καιρό, στα πιο μαχητικά τμήματα του αριστερού χώρου που προσπαθούν να συνομιλήσουν (και τοπικά εναγωνίως, χωρίς υστεροβουλία και προκαταλήψεις, (ίσως και με λαθεμένες επιστημονικά απόψεις αλλά πάντως με ειλικρίνεια)…

Αλλά και ακόμα εντός των …οργανωμένων τμημάτων της αριστεράς, αναπτύσσεται έντονος προβληματισμός σε συζητήσεις και επαφές που δεν είναι τίποτα άλλο κι εδώ εκτός από αγωνία και ο πιεστικός απόηχος του ευρύτερου κοινωνικού προβληματισμού και πίεσης για ορατή διέξοδο απ το τούνελ.

Τα μικρότερα τμήματα και οι συσπειρώσεις του αριστερού χώρου είναι σήμερα ανάγκη να υπερβούν τις αγκυλώσεις για μια άλλη δήθεν .. «Αγία Ευρώπη» και για δήθεν …«ενδιάμεσες δημοκρατικές διαδικασίες και…. φιλολαϊκές εξουσίες» (ρόλοι που ξέφτισαν οριστικά στη δύνη της βαθιάς και αναίμακτα αξεπέραστης καπιταλιστικής κρίσης)….

Εξουσίες που δεν είναι τίποτα άλλο εκτός από εγκάθετοι, φερέφωνα (κατ’ ουσία γκαουλαϊτερς) που κάθε άλλο παρά νοιάζονται να σώσουν το λαό απ” την εξαθλίωση και τον εξανδραποδισμό των ζωτικών τμημάτων του στα σκλαβοπάζαρα της δύσης, όπως ξανάγινε στο παρελθόν….

Ας πυκνώσουμε τις γραμμές των μαζικών κινητοποιήσεων κι ας ακυρώσουμε στην πράξη τις μεθοδεύσεις για το ξεπούλημα των πάντων γύρων μας.

Ας ξεχάσουμε για λίγο την απόχρωση απ” τα «φλάμπουρα» κι ας επιβάλλουμε την ενότητα απ” τα κάτω.

Η αριστερά πρέπει- επιβάλλεται να βρει το τρόπο να συνεννοηθεί, ή ακόμα στην ανάγκη να …συρθεί σ’ αυτό το δρόμο μέσα απ την ενότητα και την αλληλεγγύη των λαϊκών αγώνων, στους πλατιούς κοινούς στόχους που ζυμώνονται στους τόπους και τους δρόμους της δουλειάς. Αμφίδρομα να λειτουργήσει ως καταλύτης στις κοινωνικές εξελίξεις.

Κι αν αποτύχουμε τουλάχιστον θα έχουμε ματώσει σ’ αυτή τη προσπάθεια…

Δύσκολος δρόμος με μεγάλη επισφάλεια, αλλά δυστυχώς μονόδρομος…

Οι ιδεολογικές αντιπαραθέσεις στους χώρους της αριστεράς σήμερα για τους πολλούς απλούς πολίτες που αγωνιούν καθημερινά φαίνονται μεγάλες …πολυτέλειες, όταν αυτοί και οι οικογένειες τους οδηγούνται με μαθηματική ακρίβεια στο να χαθούν τα σπίτια τους ή στη λιμοκτονία των συσσιτίων και του κοινωνικού αποκλεισμού χωρίς όριο…

Ας βάλουμε στην άκρη τις …ανούσιες φιλοδοξίες κι ας τολμήσουμε όλοι, οι.. καιροί ου μενετοί …