Μπέρτολτ Μπρεχτ – 55 χρόνια από το θάνατό του – Επίκαιρος όσο ποτέ ο λόγος του…
|
Σαν σήμερα, πριν 55 χρόνια. Ήταν 14 Αυγούστου του 1956. Μετά την πρόβα του στο «Βίο του Γαλιλαίου», γύρισε σπίτι. Έφαγε, κάπνισε το πούρο του και πριν το ρολόι σημάνει μεσάνυχτα ένα οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου τον πέρασε στην «αθανασία». |
| «Ο φασισμός είναι μια ιστορική φάση στην οποία μπήκε τώρα ο καπιταλισμός […] κι έτσι δεν μπορεί να πολεμηθεί παρά ως καπιταλισμός στην πιο ωμή και καταπιεστική του μορφή, ως ο πιο θρασύς και δόλιος καπιταλισμός […]
Αυτοί που είναι αντίπαλοι του φασισμού χωρίς να είναι αντίπαλοι του καπιταλισμού, αυτοί που παραπονιούνται για τη βαρβαρότητα που αιτία τάχα έχει τη βαρβαρότητα την ίδια, μοιάζουν με ανθρώπους που θέλουν το μερτικό τους από το αρνί χωρίς όμως να σφαχτεί το αρνί. Θέλουν να φάνε το κρέας, να μη δουν όμως τα αίματα. Αυτοί θα ικανοποιηθούν αν ο χασάπης πλύνει τα χέρια του προτού φέρει το κρέας στο τραπέζι. Δεν είναι κατά των σχέσεων ιδιοκτησίας που προκαλούν τη βαρβαρότητα, παρά μονάχα κατά της βαρβαρότητας […] γι” αυτό οι φωνακλάδικες διαμαρτυρίες τους κατά των βαρβαρικών μέτρων δεν μπορούν να έχουν κανένα αποτέλεσμα.» Μπέρτολτ Μπρέχτ |
| Εγκώμιο στον κομμουνισμό | |
 |
Είναι λογικός, καθένας τον καταλαβαίνει. Ειν” εύκολος. Μια και δεν είσαι εκμεταλλευτής, μπορείς να τον συλλάβεις. Είναι καλός για σένα, μάθαινε γι” αυτόν. Οι ηλίθιοι ηλίθιο τον αποκαλούνε, και οι βρωμεροί τον λένε βρωμερό. Αυτός είναι ενάντια στη βρωμιά και την ηλιθιότητα. Οι εκμεταλλευτές έγκλημα τον ονοματίζουν. Αλλά εμείς ξέρουμε: Είναι το τέλος κάθε εγκλήματος. Δεν είναι παραφροσύνη, μα Το τέλος της παραφροσύνης. Δεν είναι χάος Μα η τάξη. Είναι το απλό Που είναι δύσκολο να γίνει. |
