Στις 14 Απρίλη του 1968 ο Παττακός επισκέπτεται ως αντιπρόεδρος της χουντικής κυβέρνησης τη Λευκάδα

O Παττακός ψηφίζει στο δημοψήφισμα της Κυριακής 29 Σεπτεμβρίου 1968

Θυμόμαστε την επίσκεψη του Στ. Παττακού, εκ των πρωτεργατών του πραξικοπήματος τις 21ης Απριλίου 1967, στη Λευκάδα. Πέθανε πρόσφατα σε ηλικία 104 ετών. Είχε πάρει μέρος στο πραξικόπημα ως διοικητής του ΚΕΤΘ στο Γουδί. Στη χουντική κυβέρνηση ανέλαβε πρώτα υπουργός Εσωτερικών και έπειτα αντιπρόεδρος. Με την τελευταία ιδιότητα είχε επισκεφτεί την Κυριακή 14 Απρίλη του 1968, ένα περίπου χρόνο μετά το πραξικόπημα, την Λευκάδα και κατόπιν την Πρέβεζα.

Είχε ξεκινήσει την εποχή εκείνη από το χωριό -τα Κολυβάτα Λευκάδας- ο μπάρμπα Λάκης Σ., μαζί με δυο κορίτσια που είχαν ντυθεί με τις παραδοσιακές νυφιάτικες στολές, για τη Νικιάνα, απ΄ όπου θα περνούσε όπως φημολογούνταν ο Παττακός. Τους είχα ακολουθήσει… Δεν τον πρόλαβαν, ίσως να είχε περάσει νωρίτερα ή μπορεί πάλι και να μην πέρασε ποτέ. Δεν θυμάμαι… Η χούντα είχε διαθέσει την εποχή εκείνη 6.000.000 δρχ. για «την περιφερειακή οδοποιία κύκλωμα Λευκάδος τμήμα Βλυχού-Βασιλική». Οι συνολικές πιστώσεις που είχαν εξαγγελθεί με αφορμή την επίσκεψη για το παραμελημένο για δεκαετίες, λόγω και των αριστερών του φρονημάτων, νησί της Λευκάδας ήταν συνολικά 8.027.000 δρχ. (στην Πρέβεζα αντίστοιχα 69.186.000) και στα έργα συμπεριλαμβάνονταν, εκτός από το προαναφερόμενο: ανέγερση κτιρίων στοιχειώδους εκπαίδευσης 337.000 δρχ., Μέσης εκπαίδευσης 700.000, μελέτες σχολείων στοιχειώδους εκπαίδευσης 50.000, Γενικό Νοσοκομείο Λευκάδας 500.000 και τοπογραφικές εργασίες για την αποκατάσταση από κατολισθήσεις πληγέντων οικισμών 60.000.

Εφημερίδα της εποχής (Μακεδονία, Φύλλο της Τρίτης 16 Απρίλη 1967), κάνει λόγο για τις «ενθουσιώδεις εκδηλώσεις» που επιφύλαξε στον Παττακό ο λαός της Λευκάδας, που ας σημειωθεί ότι οι μπροστάρηδες του ντόπιου κινήματος «παραθέριζαν» στις φυλακές και τα ξερονήσια. Αντιγράφουμε:

ΛΕΥΚΑΔΑ 15. Ο λαός της Λευκάδος υπεδέχθη με ενθουσιώδεις εκδηλώσεις το αφιχθέν την Κυριακήν εις την νήσον υπό τον αντιπρόεδρον της κυβερνήσεως κ. Παττακόν κυβερνητικόν κλιμάκιον εις το οποίον μετέσχον οι υπουργοί δημοσίας τάξεως κ. Τζεβελέκος, εμπορικής ναυτιλίας κ. Αθανασίου, ο υφυπουργός οικονομικών κ. Λιζάρδος και οι γενικοί γραμματείς των υπουργείων κ. Περιβολιώτης, προνοίας κ. Μέξης και βιομηχανίας κ. Μίχαλος.

Εις την είσοδον της πόλεως υπεδέχθησαν τον κ. Παττακόν και τα μέλη του κυβερνητικού κλιμακίου ο νομάρχης κ. Τσαντιώτης, ο δήμαρχος κ. Ζωϊτάς, ο στρατιωτικός διοικητής και ο λιμενάρχης της νήσου.

Μετά την προσφώνησιν του δημάρχου, ο οποίος ηυχήθη εις τα μέλη της κυβερνήσεως το «καλώς ήλθατε» και διεδήλωσεν την απέραντον εμπιστοσύνην του λαού της Λευκάδος προς την Επανάστασιν της 21ης Απριλίου, το κυβερνητικόν κλιμάκιον κατηυθύνθη εις το δημαρχείον. Περί την 8.30 μ.μ. ο αντιπρόεδρος της κυβερνήσεως κ. Παττακός ωμίλησε προς το συγκεντρωθέν πλήθος ειπών μεταξύ άλλων και τα εξής:

«Η κυβέρνησις της επαναστάσεως της 21ης Απριλίου 1967, της επαναστάσεως του ελληνικού λαού και του στρατού κατά της φαυλότητος και του μηδενισμού και της αναρχίας, έρχεται σήμερα κοντά σας. Και θα έρχεται συχνά. Και θα επιλύη επιτοπίως πολλά εκ των προβλημάτων σας. Δεν θα υπάρχη πλέον άγχος και αμφιβολία. Ό,τι πρέπει και δύναται να γίνη, θα το ακούτε με ένα τίμιον και σαφές ναι ή όχι. Και πιστεύω ότι ήδη έχετε αντιληφθή όλοι, ότι η φωνή της κυβερνήσεως της 21ης Απριλίου 1967 είναι η φωνή της αληθείας προς πάσαν κατεύθυνσιν, προς τα επάνω και προς τα κάτω. Μας συγκινούν αι εκδηλώσεις και τα αισθήματά σας. Ανήκουν όμως τα χειροκροτήματα όχι εις ημάς προσωπικώς αλλά εις το έθνος ολόκληρον. Διότι εθνικήν επιταγήν εκτελούντες ωρθώσαμεν το ανάστημα και διεκινδυνεύσαμεν τα πάντα την 21ην Απριλίου 1967.

Εάν και τελικώς επιτύχωμεν, όπως είμαι βέβαιος, τούτο θα οφείλεται βεβαίως εις τας ιδικάς μας προσπαθείας τας συνεχείς αλλά κυρίως εις την ιδικήν σας κατανόησιν και συμπαράστασιν.

Με την βοήθειάν σας, με την βοήθειαν του Θεού προς τους Έλληνας χριστιανούς, προχωρούμεν. Σαφείς είναι οι σκοποί μας. Αναγέννησις Ελλάδος, μεγαλωσύνη της πατρίδος μας εις όλους τους τομείς. Προτού επιτύχουν οι σκοποί αυτοί δεν φεύγουμε. Αυτό το διακυρήσσομεν προς πάσαν κατεύθυνσιν. Άλλωστε και αν θέλαμε να φύγουμε δεν θα μας αφήνατε σείς, ο λυτρωμένος πια ελληνικός λαός, όπως πιστεύομεν ακραδάντως. Το νέον σύνταγμα της Ελλάδος το επεξεργάζεσθε τώρα σεις οι ίδιοι. Την 1ην Σεπτεμβρίου 1968 ο ελληνικός λαός θα έχη το ιδικόν του σύνταγμα, το σωστόν το ελληνικόν».

.