Το παράπονο του ποιητή… (του Ανδρέα Γεωργάκη)
Αν ανάπτυξη-ανάπλαση σημαίνει σάρωμα και κατεδάφιση όλων όσων χαρακτηρίζουν έναν τόπο και του προσδιορίζουν την πολιτιστική του ταυτότητα με σκοπό να μας προσαρμόσουν στο νέο μοντέλο τουριστικής έλξης, ευχαριστώ, δε θα πάρω…
Η εικόνα του αποκαθηλωμένου ποιητή ριγμένου άτακτα με ιμάντες και ανάμεσα σε πέτρες στο χώμα, με εξοργίζει, με αποκαρδιώνει και με βεβαιότητα πια κι ύστερα κι απ’ τα τελευταία γεγονότα με το Κάστρο έχω να πω ότι οι κύριοι της δημοτικής Αρχής είναι ακατάλληλοι για τον θεσμό που υπηρετούν.
Πού ακούστηκε να γίνεται μια ανάπλαση και να κατεδαφίζεται ένα μνημείο, έμβλημα του λευκαδίτικου πολιτισμού βαλμένο εκεί από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα; Υπάρχει λόγος που ο ποιητής βρίσκεται στη θέση αυτή, υπάρχει λόγος που η προτομή του στηρίζεται τόσα χρόνια σ’ αυτές τις πέτρες, όμως η δική σας απρονοησία ή παρανόηση δεν σας άφησαν περιθώρια να σκεφτείτε ότι η εν λόγω ανάπλαση στην οποία δεν είμαι αντίθετος, θα μπορούσε να γίνει αρχικά στα σχέδια και τις μακέτες σας χωρίς απαραίτητα να μετακινηθεί η προτομή του ποιητή. Θα μπορούσαν να γίνουν τα έργα σας γύρω απ’ τον ποιητή κι όχι να αποτελεί εμπόδιο στα αρχιτεκτονικά σας εγχειρήματα.
Σαν παλιός Λευκαδίτης δεμένος με το νησί μου πολιτισμικά και συναισθηματικά, και πιστέψτε με εκπροσωπώ ένα πολύ μεγάλο μέρος του κόσμου που με διαβάζει αυτή τη στιγμή, δεν έχω λόγια να περιγράψω την θλίψη που ένοιωσα βλέποντας αυτό το θέαμα. Για ορισμένους από εμάς κάποια πράγματα χρειάζονται ειδικούς χειρισμούς κι όχι πρακτικές άδειες συναισθημάτων και βιωμάτων…αυτά δε τα τελευταία πρέπει να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη, δεν γίνεται να αλλάξουμε τα πάντα και να καταλήξουμε να ζούμε σ’ ένα αγνώριστο τόπο γιατί κάποτε αγκαλιάσαμε μια ποθητή ανάπτυξη.
Κύριοι μην είστε ασεβείς, μην προχωράτε γκρεμίζοντας αλλά φτιάχνοντας και με γνώμονα το λαικό αίσθημα, μην ξεχνάτε ότι για όλα υπάρχει ένα μέτρο και εσείς οφείλετε να μη το ξεπερνάτε και να μη μας απαξιώνετε σα λαό.
Αφήστε και κάτι για μας, αφήστε μας κάτι να θυμόμαστε…
Ανδρέας Γεωργάκης
παιδίατρος
Κυριε Γεωργακη,αγαπητε μου γιατρε,σωστα,πολυ σωστα τα γραφετε.Το προβλημα ειναι οτι δεν ακουν.Και άλλες φορες εχετε γραψει αλλα δεν ακουσαν.Ειναι οπως λετε ασεβεις και αλαζόνες. Θελουν ν αφησουν αποτυπωμα, διαγραφοντας τα παντα οσα βρηκαν.Φασίζουσα νοοτροπια.Ελπιχω η κοινωνια να μην τους ανεχθει.Ελπιζω οτι υπαρχουν αξιοι και αξιες για αυτη την υπηρεσια προς τον δημο,χωρις να κουνανε το δαχτυλο και χωρις να χτυπανε τα τραπεζια
Συγγνωμη, δεν τους καταλαβατε ακομα οτι κοιταζονται καθε μερα στον καθρεφτη και βαυκαλιζονται οτι ειναι οι καλυτεροι.. Τιποτα δεν εχουν κανει σωστο.Το εδειξαν με τις γλαστρες την πρωτη βδομαδα της θητειας τους. ηταν λαιλαπα και καλο ειναι να μην ξεχναμε…
Σωστά ολλα αυτά αλλά επιμένω τώρα είναι ευκαιρία το άγαλμα του Βαλαωρίτη να στηθεί στην πλατεία του Νυδριού απέναντι από τη Μαδουρή που ήταν η κατοικία του