Απαράδεκτο χαφιεδίστικο νον πέιπερ στην υπόθεση της παραχώρησης του Τουριστικού Περιπτέρου
Σύμφωνα με το Βικιλεξικό το νον πέιπερ (non paper) είναι ένα σημείωμα ή έγγραφο που διακινείται ανεπίσημα σε περιορισμένο κοινό και δεν ανακοινώνεται ούτε κοινοποιείται σε τρίτους ή αν ανακοινωθεί – διαρρεύσει, παραμένει ο ανεπίσημος χαρακτήρας του. Κατά τον δημοσιογράφο Κ. Κυριακόπουλο το νον πέιπερ έχει την ισχύ ενός εγγράφου που λειτουργεί παράλληλα με την επίσημη θέση ή ενημέρωση στο πλαίσιο της ανάλογης θεσμικής διαδικασίας. Επί της ουσίας, πρόκειται για ένα σημείωμα που επιδιώκει να εντάξει στην ατζέντα και μια σχετική επιχειρηματολογία ή οποία για πολλούς και διαφορετικούς λόγους δεν μπορεί ή δεν πρέπει να ανακοινωθεί ως έχει.
Την ύπαρξη ενός τέτοιου νον πέιπερ, ενός ανεπίσημου δηλαδή ενημερωτικού σημειώματος, που υπήρχε μέσα στα έγγραφα που κοινοποιήθηκαν στο πρωτόκολλο του Δήμου Λευκάδας (κεντρική ηλεκτρονική διεύθυνση) από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδας και Ιονίων Νήσων για να απαντηθούν, αποκάλυψε κατά την διάρκεια της χθεσινής συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου ο Δήμαρχος Λευκάδας, κ. Χαράλαμπος Καλός.
Τα έγγραφα αυτά που εστάλησαν από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση στον Δήμο Λευκάδας ήταν, σύμφωνα με τα λεγόμενα του κ. Δημάρχου, η Αναφορά της εταιρείας ΝΟΤΙΟΝ ΑΕ κατά του Δημάρχου Λευκάδας α) για την υποβολή αιτήματος προς το Υπουργείο Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής και β) για την έκδοση της υπ΄ αρ. 21466/15-9-22 απόφασης, αναφορικά με την σύσταση ομάδα εργασίας, η Ειδική Διοικητική Προσφυγή της εταιρείας NOTION AE κατά της υπ΄ αρ. 107/30-8-2022 απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου Λευκάδας και κατά της υπ΄ αρ. 21466/15-9-22 απόφασης του Δημάρχου Λευκάδας, αναφορικά με την σύσταση ομάδα εργασίας, η από 25-7-2022 γνωμοδότηση του Κεντρικού Συμβουλίου Αρχιτεκτονικής και το ανυπόγραφο ενημερωτικό σημείωμα, το οποίο δεν έχει ούτε αποδέκτη, ούτε παραλήπτη, ούτε ημερομηνία.
Πιθανολογούμε ότι εκ παραδρομής στάλθηκε από τον χειριστή της υπόθεσης στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση στην ηλεκτρονική διεύθυνση του Δήμου Λευκάδας, αφού σε καμιά περίπτωση δεν θα μπορούσε να είναι ο Δήμος ο παραλήπτης του σημειώματος.
Στο εν λόγω νον πέιπερ εκφράζονται απαράδεκτες απόψεις που παραπέμπουν ευθέως σε εκτιμήσεις-σημειώματα χαφιέδων στις μαύρες εποχές των πιστοποιητικών κοινωνικών φρονημάτων. Ένα αυτολεξεί απόσπασμα: «… Μετά από αντιδράσεις που εκδηλώθηκαν σε τοπικό επίπεδο από αριστερές οργανώσεις (ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΚΚΕ, κλπ.) ο Δήμαρχος Λευκάδας προσβλέποντας σε πιθανά εκλογικά οφέλη, επιδιώκει την καθυστέρηση της έγκρισης του Υπουργείου και απέστειλε παράτυπα σχετική αποστολή προς τον Υπουργό Ναυτιλίας παρακάμπτοντας με τρόπο παράνομο την απόλυτη αυτοτέλεια του Λιμενικού Ταμείου που είναι αυτοδιοικούμενο ΝΠΔΔ…».
«Ποια μπορεί να είναι η διαδρομή (του ενημερωτικού σημειώματος) ή ποιος μπορεί να είναι ο αποδέκτης, νομίζω ότι γνωρίζουμε όλοι αρκετά καλά ελληνικά και μπορούμε να βγάλουμε τα συμπεράσματά μας», σημείωσε ο κ. Καλός μετά την ανάγνωση του σημειώματος.
Όπως είπε ακόμη ο κ. Καλός ο ίδιος ήταν 10 ημέρες γνώστης αυτών των εγγράφων και παρατήρησε ότι αν ήταν άλλος στη θέση του και με την τροπή που έχει πάρει η υπόθεση θα ανεβοκατέβαινε το παζάρι κάνοντάς τα φέιγ βολάν. Ο ίδιος προτίμησε να κινηθεί θεσμικά και να τα παρουσιάσει για πρώτη φορά στη χθεσινή συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου. Επίσης, όπως είπε, σήμερα (σ.σ. χθες) υπήρχε η απάντηση από την πλευρά του Δήμου, ως όφειλε, με μία σειρά εγγράφων με τα οποία αντικρούονται τόσο η Ειδική Διοικητική Προσφυγή κατά της απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου και κατά της απόφασης για τη σύσταση της ομάδας εργασίας, όσο και η αναφορά, προασπίζοντας τη θέση τόσο των δημοτικών συμβούλων όσο και τη θέση του ίδιου του Δημάρχου.
Σε ότι αφορά το ανυπόγραφο ενημερωτικό σημείωμα στην απάντηση του Δήμου Λευκάδας προς την Αποκεντρωμένη Διοίκηση αναφέρονται τα εξής: «Όσον αφορά το συνημμένο στο ανωτέρω σχετικό έγγραφο με τίτλο «ενημερωτικό σημείωμα», το οποίο δεν διαθέτει τα χαρακτηριστικά του δημόσιου εγγράφου, ήτοι αριθμός πρωτοκόλλου, ημερομηνία, αποστολέα, παραλήπτη, υπογραφή, και σφραγίδα παρακαλούμε να μας αποστείλετε επιπλέον στοιχεία αυτού. Ειδικότερα το πως περιήλθε στην υπηρεσία σας και ποια η σκοπιμότητά του. Και καθότι γίνεται επί προσωπικού αναφορές, υπαινιγμοί, υποδείξεις, συστάσεις επιφυλασσόμεθα για κάθε νόμιμη ενέργειά μας».
Το θέμα είναι πολύ περισσότερο σοβαρό απ΄ όσο φαίνεται…
Είναι το «αναπόφευκτο λάθος» στο τέλειο έγκλημα που λέγεται «Υπόθεση Κάστρου»!
Η παρέμβαση του εισαγγελέα είναι αναπόφευκτη!
Το e mail στις μέρες μας είναι το απόλυτο αποδεικτικό στοιχείο της διαδρομής του εγκληματικού εγγράφου…
Στο πολιτικό επίπεδο το χαρτί αυτό δείχνει για μια ακόμα φορά πως δουλεύουν οι δομές του ελληνικού δοβλετιού στο σωτήριο έτος 2022!
Σαν να μην άλλαξε τίποτα μετά την αποχώρηση των Οθωμανών! Κάποιοι το ξέρουν καλά, κάποιοι όχι ! Καιρός να το μάθουν!
Ο λαός της Λευκάδας, μέσα από τις αντιφάσεις και τα συγκρουόμενα ταξικά συμφέροντα του, χρωστάει μια απάντηση στην ιστορία του και στον αποκαθηλωμένο (Έστω για λίγο) επαναστάτη ποιητή: «…πάρ΄ ένα σβόλο, Μήτρο, και διώξ΄ εκείνα τα σκυλιά, που μου χαλούν το φύτρο…»
Οι πολλοί Λευκαδίτες δεν έχουν να μοιράσουν κάστρα κι εκτάσεις ας πάρουν ένα «σβόλο»…
Στην λειτουργική του χαφιεδισμού για την νεο ελληνική πραγματικότητα της κρατικής οργάνωσης, πέρα απ τους εκάστοτε μίσθαρνους εις είδος ή χρήμα χαφιέδες , προέκυπταν και απρόσκλητοι αυτενεργούντες πολίτες που ήθελαν να μπουν στο σύστημα , και κατονόμαζαν ή έδιναν πληροφορίες για άλλους πολίτες ή καταστάσεις. Και με την διάθεση αυτή τούτοι οι αυτόκλητοι αυτενεργούντες να γίνουν μέρος του συστήματος της εξηρτημένης επ ωφελήματι χαφιεδικής λειτουργικής.
Και σε εποχές που η κρατική κυβερνητική οργάνωση ήταν στραμένη πρός την κατεύθυνση της οργανωτικής του χαφιεδισμού όπως – δικτατορίες και αυταρχικός εθνικοφρονισμός – τότε και οι αυτόκλητα ενεργούντες έμπαινα στο σύστημα της κρατικοδίαιτης και κρατικής χαφιεδικής.
Υπήρξαν εποχές δεκαετία του 1950, και στρατιωτικό καθεστώς δικτατορία 1967-1974, που το σύστημα αυτό είχε απλώσει , και οι τότε χωροφυλακές στις επαρχίες και ασφάλειες κύρια – όχι τόσο οι αστυνομίες πόλεων- πέρα απ τους μόνιμους πληροφοριοδότες δεχόνταν και αυτόκλητους ενεργηούντες τον χαφιεδισμό.
Και αν σκεφτεί κανείς την ιστορική πολιτικά διαδρομή της Ελλάδος , και με την μοναρχία και τους προσκολειόμενους φανατικά σε αυτήν και με τους μπράβους και ταμπούκους προσκολημένους στους πολιτικούς όλο τον 19ο αιώνα , τα σπίτια ήταν και τα πολιτικά γραφεία των πολιτευτών και που κάθε πολιυευτής προσπαθούσε να αποσπάσει την εκλογική πελατεία του άλλου με μεθόδους γκάνγκστερς και τραμπουκισμού.. τότε καταλαβαίνει τι υπάρχει ώς ιστορική Ελληνική παράδοση , ώς το 1974.
Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση ακόμη και μέσα στην Μικρασιατική εκστρατεία και στην μετανοεμβριανή κυβέρνηση συνασπισμού των μοναρχικών αντιβενιζελικών, ο κυβερνητικός εταίρος στην κυβέρνηση Νικόλαος Στράτος ξεπροβόδησε απ το γραφείο του τον Γιάννη Κορδάτο και του είπε: Πρόσεξε μην σε δούν οι χαφιέδες και μπράβοι του Γούναρη- Γουναρισμού- που καραδοκούν . Σημείωση : και οι δύο Στράτος και Γούναρης κατέληξαν στο εκτελεστικό απόσπασμα του 1922 μαζί με άλλους.
Την δεκαετία του 1950 δομήθηκε πληρέστερα αυτό το σύστημα χαφιεδικής λειτουργικής , και τότε έγινε αθρόα προσέλευση αυτόκλητών χαφιέδων σε κάθε τμήμα χωροφυλακής , μια και το κράτος άρχισε να έχει ικανότερα ταμειακά , και βέβαια αυτή επέκταση του συστήματος την δεκαετία του 1950, ακουμπούσε στην οργανωτική της μοναρχικής μεταξικής δικτατορίας 1936-1940 , η οποία σε συνεργασία με την Γερμανική Γκεστάπο έβαλαν τις βάσεις της οργανωτικής του συστήματος με την Γενική ασφάλεια , την Ειδική ασφάλεια, και την δημιουργία και επάνδρωση θέσης ασφαλείας μέσα σε κάθε τμήμα χωροφυλακής στην επαρχία, υπό τις ηγεσιές του Κων/νου Μανιαδάκη και του πολύγλωσου αξιωματικού της ασφαλείας Κερκυραίου Σπύρου Παξινού.
Την δεκαετία του 1950 με τον αυταρχικό μοναρχικό κοινοβουλευτσιμό , τον κύριο όγκο του χαφιεδισμού ασκούσαν στις πόλεις τα συνοικιακά μαγαζάκια και περίπτερα ( για τούτο και γέμισαν οι πόλεις τα μικροΕΒΓΑ της γειτονιάς κι δόθηκαν και πολλές άδειες περιπτέρων με άλλοθι τις αναπηρίες πολέμων, και στην επαρχία της οικονομικής στενότητας ασφαλώς και υοπήρξε και το σύστημα των αυτόκλητων ενεργούντων πληροφοριοδοτών, πέρα απ το μάτι της χωροφυλακής. Χωροφυλακή που ήταν πολλαπλώς επανδρωμένη και στελεχωμένη και σε πλήθος προσωπικού, και λειτουργούσε και με τους ώς τότε μόνιμουες χαφιέδες αλλά και με τους επήλυδες αυτόκλιτους χαφιέδες.
Μετά το 1974 , το κράτος και οι αρχές, οι διοικούντες τα υπουργεία, οργανσμούς, κλπ όλα το τι συμβαίνει τα μαθαίνουν , αλλά ασφαλώς έπαψε το σύστημα πληροφοριακού χαφιεδισμού ή συνθηκών μαύλισης αυτόκλητων για χαφιεδισμό.
Αυτό δεν σημαίνει , ότι μετά το 1974 εξαλείφθηκε και η κουλτούρα ανθρώπων που αν τους δινόνταν η ευκαιρία δεν θα ήθελαν να παίξουν τον ρόλο και την λειτουργική του πληροφοριοδότη και χαφιέ άλλων πολιτών πρός το κράτος.
Οι πολίτες βέβαια – πλήν των όσων εμφορούνται χαφιεδικές προυποθέσεις συλλογισμών- αυτούς τους τύπους ή ομάδες τύπων τους έχουν γραμμένους …….. Όπως αρμόζει και άρμοζε πάντα σε χαφιέδες και δή αμετανόητους – που όμως δεν θα εκλείψουν ποτές-.
Στην ταλαιπωρημένη συνολικά Ελλάδα για χρόνια 1,5 και πλέον αιώνα , όπου και το κράτος και οι πολίτες είχαν στήσει εχθρότητα ( που την πλήρωσαν όλοι πολίτες και κράτος ) θα πρέπει να μην υπάρχει ίχνος ούτε καν σκέψης για κάθε τι άλλο πέρα από διαφάνεια και λειτουργική πολιτών , ομάδων πολιτών , συλλογικοτήτων και κράτους απολύτως ουσιακά καθορισμένη και προσδιορισμένη.
Την αντιπαλότητα κράτους και πολιτών ( το ερώτημα τύπου κότας και αβγού ώς αρχή δεν είχε ποτέ κανένα νόημα) ακόμη και ώς απόρροια που μεταφέρεται , την έζησε ο Ελληνικός πληθυσμός στηβν απολύτως σύγχρονη πραγματικότητα ώς ομολογημένη χρεωκοπία του κράτους που ήταν ταυτόχρονα και μέγιστη κοινωνικοοικονομική δυσκολία των πολιτών , μαζί με την υπαγωγή κράτους και πολιτών στην μνημονιακή και μεταμνημονιακή επιτροπεία που θα πάει και για χρόνια.
Όπως για χρόνια μέχρι την δεκαετία στα άκρα του 1970 έφτασε η επιτροπεία του ΔΟΕ του 1898 , και οι συνέπειες της χρεωκοπίας του 1932 .
Εξυπακούει σε υπαρξιακές ανασφάλειες , ατομικές και συλλογικότερες η αναφορά , καταφυγή και χρήση, κάθε μορφής κρυψίνοιας ή αδιαφανούς μεθόδευσης. Και όσο και αν παραμένουν ακόμη θιασώτες της άποψεις ότι τα υπαρξιακά φαινόμενα μπορεί να αναφέρονται και μόνο σε ατομικότητες, αν σκεφτούν οι θιασώτες αυτής της άποψης θα καταλάβουν ότι τα υπαρξιακά φαινόμενα λειτουργούν και αναφύοονται και ώς έκφανση συλλογικής λειτουργικής που μάλιστα πολλές φορές αυτονομείται, απ τους φορείς συγκρότησης του συλλογικού.
Κρυψίνοιες, αποκρύψεις, σχεδιασμοί και λειτουργικές πιθαναγκασμών .. καμμία θέσει δεν έχουν και ουδένα αποτέλεσμα θα επιφέρουν στο κοινωνικό, όσο και αν κοντόφθαλμα στον μικρό χρόνο κυρώνουν πρόχειρες χωρίς ιστορικό και κοινωνικό βάθος επιδιώξεις. αυτές οι αλλότριες για το κοινωνικές υπόγεις πρακτικές εμφαίνουν στο κάθε αποτέλεσμα σε κάθε περιορισμένης διάρκειας παίγνιο λεγόμενου μηδενικού αθροίσματος ( τα κέρδη του ενός είναι ισόποση ζημία του άλλου άρχικά) , αλλά μόνο αρχικά γιατί η ίδια η καθημερινότητα έχει δομείται και συγκροτείται στον διαρκέστεριο χρόνο.. ο οποίος .. διαρκεί πολύ.
H βάση συνεργασίας της αστυνομικής μοναρχικής μεταξικής αστυνομίας , στην δίωξη των αντιφρονούντων και κάθε υπόπτου , και στην δίωξη του »μπολσεβικισμού» ( έτσι έγραφαν τότε ), άρχισε απ τον Σεπτέμβριο του 1936 με την επίσκεψη στην Ελλάδα του υπουργού προπαγάνδας των ναζί Γκέμπελς.
Που ο η μοναρχική δικτατορία του έδρεψε δάφνες, και μαζί με τον δικτάτορα Μεταξά φάγανε στον Πειραιά στο τότε Τουρκολίμανο , και φωτογραφήθηκαν απ την Καστέλα με την γνωστή υπάρχυσα φωτογραφία.
Απεφασίσθει τότε σε ανώτατυο επίπεδο κυβερνητικό, η συνεργασία των αστυνομιών καταστολής Ναζιστικής Γερμανίας και Μοναρχοδικτατορικής Ελλάδος σε βάρος των αντιφρονούντων και των κομμουνιστών.Και πρός τούτο στάλθηκε στην ναζιστική Γερμανία ο Αστυνομικός της ασφάλειας Σπύρος Παξινός ( υποδιοικητιής της Γενικής ασφάλειας από το 1935 στο κτίριο Πατησίων και Στουρνάρη απέναντι απ το Πολυτεχνείο ) για να εκπαιδευτεί στην δίωξη , και επέστρεψε το 1937, και που από κεί και πέρα θεωρήθηκε ότι συνέλαβε όλα τα στελέχη του κκε και αντιφρονούντες πολιτικούς, και αστυνόμευσε επαρκώς στα πλαίσια της δικτατρικής τρομοκρατίας και των βασανιστηρίων με το ρετσινόλαδο και τον πάγο κάθε ύποπτο, κατά βούληση του.
Το 1941 έφυγε με την κουστωδία του άνακτα Γεώργθου Β” για το Κά’ι’ρο, και εκεί το 1942 συνελήφθη απ τους Εγγλέζους προστάτες τουμ, γιατί σε δεξίωση είπε σε σύμβουλο της Αγγλικής πρεσβείας, ότι έχει στοιχεία για την δολοφονία του Μεταξά το 1941 απ τους Εγγλέζους, που σκεπτόνταν να τα αποκαλύψει.
Οι εγγλέζοι τον φυλάκισαν αρχικά στην Συρία και κατόπιν μεταφέρθηκε φυλακισμένος σε φυλακές της Ινδίας , και αποφυλακίστηκε μεταπολεμικά. Δεν επέστρεψε στην Ελλάδα και κατέφυγε στο Καράτσι του Πακιστάν , ασχολήθηκε ώς ναυτιλιακός πράκτορας και πρόξενος της Ελλάδος στο Πακιστάν,όπου τον Νοέμβρο του 1958 βρέθηκε μυστηριωδώς δολοφονημένος.
Το 1939 η σύζυγος του Παξινού ήταν κουμπάρα στον γάμο στις φυλακές του φυλακισμένου κουμουνιστή Κώστα Θέου, και νονά του υιού του του θέου για να μπορέσι το μωρό να πάρει όνομα. Και αυτή η κουμπαριά έγινε κάτω από την έγκριση των Μεταξά – Μανιαδάκη – Παξινού, στο όνομα του ελέους και καλής πρόθεσης της δικτατορίας για το νεογέννητο μωρό του φυλακισμένου κουμουνιστή. Για τον οποίο ο Παξινός καμάρωνε ότι ήταν αυτός που τον είχε συλλάβει μαζί με άλλους κουμουνιστές, κατόπιν της γνώσης στην δίωξη που είχε αποκτήσει στην ναζιστική Γερμανία.
Το γραφείο του στο κτίρο της Γεννικής ασφάλειας καθ όλη την διάρκεια της μεταξικής δικτατορίας , στο κτίριο Πατησίων και Στουρνάρη, ήταν σε θέση στο κτίριο κατάλληλη και ο ίδιος έλεγε ότι μπορούσε απ αυτό να εποπτεύει το σταυροδρόμι Πατησίων- Στουρνάρη και απ όλα τα σημεία του ορίζοντα ..
Τον κάποιοι που υπηρετούσαν τότε στο κτήριο αυτό , τον θυμούνται και με ισχυρά κυάλια να εποπτεύει απ τα παράθυρα το σταυροδρόμι Πατησίων και Στουρνάρη ( τα κτίρια δεν ήταν ψηλά τότε ήταν διώροφα) και να επικαλείται ότι τις μεγαλύτερες επιτυχίες τις είχε γιατί συνελάμβανε τους υπόπτους στις ταράτσες απ όπου προσπαθούσαν να ξεφύγουν απ το κυνηγητό των ανδρών της ασφάλειας.
Μεταξύ των άλλων , το τότε μοναρχικόδικτατορικό καθεστώς και τα ανθρώπινα νούμερα και όργια που το υπηρετούσαν , έδινα και σκηνές και σκηνικά γκροτέσκα και καλαμπουριτζίδικα ( ώς νούμερα γελοίοι και καραγκιόζηδες της πλάκας που ήταν).
Φαντάζεται βέβαια κανείς πάνω σε τι σύστημα κρατικής οργάνωσης δομήθηκε τα επόμενα χρόνια η αστυνόμευση των πολιτών και τι είδους άνθρωποι της πλάκας και της σαβούρας ασχολήθηκαν με τον χαφιεδισμό.
Πολλά ακούστηκαν εψές αργά στο ΔΣ για τους επί τιμή και για την ηθική των πραγμάτων και των ενεργειών τους. Ακόμα κι αν αυτές κινούνται στο επαγγελματικό επίπεδο του δούνε και λαβείν, σ” αυτό το κόσμο που ζούμε…
Οι επιστημονικές περγαμηνές και τα υψηλότατα κρατικά οφίκια (των καθ” ου ο λόγος) δεν δύνανται να τεθούν εν αμφιβόλω διότι αυτοί (και πολλοί άλλοι) έφτιασαν αυτό που (κατ” ευφημισμό) ονομάζουμε νομικό και πολιτικό πολιτισμό της πατρίδας μας…
Εν προκειμένω όμως τίθεται εν αμφιβόλω ηθική τάξη των ενεργειών τους.
Και μπορεί να μοιάζει σε πολλούς απλούς πολίτες «λίγο» το να τους ανακληθεί ο τίτλος τιμής της ιδιαίτερης πατρίδας τους, αλλά σα διαβεβαιώ ότι ακόμα και μια πρόταση ανάκλησης τίτλου (έστω κι αν δεν «περάσει» τελικά), γι αυτούς δεν είναι καθόλου λίγο πράγμα, διότι μια τέτοια πρόταση κουβαλάει τεράστια κοινωνική απαξία …
Κάνω και μια τελευταία σκέψη ως υπόθεση εργασίας: φανταστείτε να βγει στη επιφάνεια (κομμάτι δύσκολο βέβαια να σπάσουν τα στεγανά του σκαριού), το επίμαχο non paper να «δραπέτευσε» από ένα τέτοιο γραφείο!
Ε ρε «γλέντια»!
Άλλωστε «τα στερνά τιμούν τα πρώτα» λέει η παροιμία….
Ο αποστολέας εγγράφων χωρίς πρωτόκολλο , πρός τον Δήμο Λευκάδος, να απαντήσει από που το Έλαβε. Και γιατί το απέστειλε στο δημαρχείο Λευκάδος, με τέτοιο περιεχόμενο.
Ο Δήμος Λευκάδος σύσσωμος ώς συγκρότηση παρατάξεων να θσσει θέμα στο υπουργείο εσωτερικών, και να κινήσει θεσμικές νομικές διεργασίες, προστασίας της δημοτικής κοινωνικής και κρατικής τάξης.
Προσοχή γιατί ομοιάζει η υπόθεση αυτή με το σαμποτάζ του Έβρου του 1965. Που αφήνει υποψίες για αρμούς παραδιοικητικούς μέσα στο κρατικό διοικητικό σύστημα.
Άσκηση και μεθοδολογία ψυχολογικού πολέμου είναι αυτά τα υπάρχοντα διαφανή μεν αλλά χωρίς θσσμική προέλευση.
Ο Πιθαναγκασμός ώς μέθοδο άσκησης του δικαίου , έχει τις ρίζες του στο Γαλλικό δικα’ι’κό σύστημα , κατα το οποίο στην νομική διεκδίκηση παρακάμπεται η αναφορά στο όλον, και ασκείται η πίεση στα μέρη , ώστε ιδεολογικά να αποσαθρώνεται ο διάδικος που υφίσταται τον πιθαναγασμό ώς ολότητα και να καταρέει από μέσα, υπέρ του ασκούντα διαδίκου την πιθαναγκαστική πίεση.
Στην Αγγλοσαξωνική δικα’ι’κή εκδοχή , ουσιαστικά είναι πίεση στην ολότητα του κάθε θέματος , βάσει της ισχύος του διαδίκου, ο οποίος ασκεί την πίεση.
Στο Γερμανικό δικα’ι’κό ιδεολογικό οπλοστάσιο , είναι η συνεκτικότητα των διαδικασιών και κυρωμένων παραστατικοτήτων της υπόθεσης για κάθε διάδικο , που θα προκρίνουν την τελικη απόφαση.
Ας κρατηθούν αυτές οι αρχές ( ιστορικές δικα’ι’κές ) τάσεις και θα χρειαστούν.
Θα χρειαστούν οι υπομνήσεις αυτές.
α) Η κυβέρνηση δια του αρμόδιου υπουργείου, και η εσωτερική ελεγκτική αρχή αυτού , να διερευνήσει από που παρήχθει το συγκεκριμένο non paper , και έφτασε στην Αποκεντρωμένη διοίκηση , και αποστάλθηκε στον Δήμο Λευκάδος.
Και ο ίδιος ο Δήμος Λευκάδος να ζητήσει την διακρίβση της αρχικής πηγής αυτού του non paper.
β) Στην άποψη του παραπάνω σχολίου ( erifio ) τίθεται ο προβληματισμός, αν μπορεί να υπάρξει υψηλός πήχυς πολιτικού και νομικού πολιτισμού , με υπόβαθρο την ελαστικοποίηση της ηθικής ( ώς κατηγόρημα του φορέα αυτού που δήθεν εκπροσωπεί τον υψηλό πήχυ ) ?
Γιατί ο Δήμαρχος, δεν ζητά από τους ελεγκτικούς μηχανισμούς του κράτους , την διαλεύκανση της υπόθεσης non paoer??
Από που ξεκίνησε, πώς διακινήθηκε??
Τον βουλευτή που σφυρίζει αδιάφορος για την χαφιεδίστικη αυτή κατάσταση μεσω δημοσίων αρχών, δεν τον απασχολεί??