Μια παράγκα στην «Κοιλάδα του Έρωτα»…
Το χειμώνα ήταν τα αχούρια που χρησίμευαν κατά την διάρκεια της συγκομιδής της ελιάς για την προσωρινή διαμονή των κατοίκων των ορεινών χωριών της Λευκάδας και το καλοκαίρι ας ήταν καλά οι ξύλινες παράγκες και το στρώμα από φτέρη…
Μια τέτοια παράγκα διακρίνεται στην φωτογραφία στην «Κοιλάδα του Έρωτα», στο σημείο που βρίσκεται σήμερα το σπίτι, ενώ στο βάθος φαίνεται ο ορεινός όγκος των Σκάρων. Μια ακόμη κατασκευή δίπλα από την παράγκα μοιάζει με ινδιάνικη καλύβα. Η τοποθεσία ήταν παλιότερα πολύ γνωστή.
Σε φέιγ βολάν του 1959 διαβάζουμε: «Ένα αλησμόνητο βράδυ στη «Κοιλάδα του Έρωτα». Βράχος και χρώμα. Φως και πράσινο. Λίμνες που στο καθρέφτη τους καθρεφτίζονται αγγελόκορμες νεράιδες. Γιορτή μαγευτική κάτω από ουρανό που φωσφορίζουν χιλιάδες αστέρια… Μέσα σ΄ αυτή τη φαντασμαγορία, φίλοι μας, και τις καθ΄ όλα εξασφαλισμένες ανέσεις, ο ΟΡΦΕΥΣ φιλοδοξεί να Σας προσφέρει ένα θέαμα, μια τέρψη που θα μείνη για πάντα στην καρδιά Σας μαζί με την αγάπη Σας για το μοναδικό καλλιτεχνικό Σωματείο του Νησιού μας».
Η «εξοχική γιορτή» του Ορφέα, που αναφέρεται παραπάνω έγινε στις 15 Αυγούστου του 1959 και ήταν ενταγμένη στις Γιορτές Λόγου και Τέχνης της ίδιας χρονιάς, που είχαν εν τω μεταξύ αποκτήσει πανελλήνιο χαρακτήρα και ήταν αφιερωμένες, τη χρονιά αυτή, στον ποιητή Κωστή Παλαμά.
Η ξεχασμένη σήμερα «Κοιλάδα του Έρωτα» είναι μια λαγκαδιά με μεγάλους βράχους στις δύο μακρόστενες πλευρές της, μεταξύ «Παραδείσου» και «Επισκόπου», που τη χωρίζει από ένα μικρό ορμίσκο με βότσαλα ο επαρχιακός δρόμος Λευκάδας – Νυδριού.
