11 Γενάρη 1945: H υπογραφή ανακωχής, ανάμεσα στα βρετανικά στρατεύματα και στον ΕΛΑΣ

Αθήνα, 11 Ιανουαρίου 1945. H υπογραφή ανακωχής, ανάμεσα στα βρετανικά στρατεύματα και στον ΕΛΑΣ Διακρίνονται, ο Βρετανός Χιου Μαϊνγουέριγκ, ο Αθανάσιος (Θάνας) Αθηνέλης, οι αντιπρόσωποι του ΕΑΜ Γιάννης Ζέβγος (Ταλαγάνης), Δημήτρης Παρτσαλίδης και ο συνταγματάρχης του ΕΛΑΣ Θεόδωρος Μακρίδης (Έκτορας). Η φωτογραφία έχει επιχρωματιστεί από τον γραφίστα Χρήστο Καπλάνη, ο οποίος παρουσιάζει τη δουλειά του στη σελίδα “Past in Color – Χρώμα στο Παρελθόν” στο fb καθώς και στο ιστολόγιο pastincolor.blogspot.com.

Ο Θεόδωρος Μακρίδης (1899-1981) γνωστός και με τα κομματικά και στρατιωτικά ψευδώνυμα Έκτορας, Έχτορας, ταγματάρχης Έκτορας Πολίτης, Ξ.Ι.Φ., ήταν Έλληνας στρατιωτικός και αντιστασιακός. Θεωρήθηκε ο επιτελικός νους του ΕΛΑΣ, και έλαβε μέρος στις διαπραγματεύσεις για ανακωχή που οδήγησαν στην υπογραφή της συμφωνίας της Βάρκιζας. Εξορίστηκε για την πολιτική και στρατιωτική του δράση. Μέσα στο ΕΑΜ ήταν οπαδός της σύγκρουσης με τις βρετανικές και κυβερνητικές δυνάμεις.

Έγινε μέλος του ΚΚΕ το 1941, ενώ τον Οκτώβριο του 1945 εκλέχθηκε αναπληρωματικό μέλος της Κεντρικής Επιτροπής στο 7ο Συνέδριο του ΚΚΕ. Στην 5η Ολομέλεια, που έγινε στις 26-28 Δεκεμβρίου 1955, ενώ είχαν προηγηθεί οι συγκρούσεις μεταξύ των Ελλήνων πολιτικών προσφύγων του ΔΣΕ στην Τασκένδη για την ηγεσία και πολιτική του κόμματος, ο Μακρίδης τάχθηκε με την πλευρά του Νίκου Ζαχαριάδη, ενώ υπερασπιζόταν το έργο του και αντέκρουσε τις κατηγορίες που διατυπώνονταν κατά του ΕΛΑΣ, βρίσκοντας παράλληλα την ευκαιρία να δώσει εξηγήσεις για την Έκθεση του.

Στην 6η Ολομέλεια (11-12 Μαρτίου 1956) που οδήγησε στην καθαίρεση του Ζαχαριάδη από τη θέση του γενικού γραμματέα, ο Μακρίδης δεν εξέφρασε διαφωνίες με την γραμμή της νέας ηγεσίας, άλλα εναντιώθηκε σε επικριτικές απόψεις σε σχέση με την Έκθεσή του. Το 1957 στην 7η Ολομέλεια υπέβαλλε ερωτήσεις στον Νίκο Ζαχαριάδη σχετικά με την τακτική του ΔΣΕ περί διεξαγωγής αποφασιστικής μάχης μέσα στο 1949, καθώς κατά την γνώμη του Μακρίδη οι πιθανότητες νίκης ήταν χαμηλότερες του 10%. Ακολούθως από κοινού με τους Πολύδωρο Δανιηλίδη και Μιλτιάδη Πορφυρογένη ψήφισε ενάντια στην καθαίρεση του Νίκου Ζαχαριάδη από μέλος του ΚΚΕ.

Τελευταία φορά που έλαβε μέρος ως τακτικό μέλος της Κεντρικής Επιτροπής ήταν στο 8ο Συνέδριο, που έγινε τον Αύγουστο του 1961. Έδωσε το παρόν σε όλες της επόμενες Ολομέλειες έως την 14η, τον Απρίλιο του 1970. Ήδη όμως από τα μέσα της δεκαετίας του 1960 είχε αρχίσει να αποσύρεται σταδιακά από την κομματική ζωή και δράση. (Πηγή: Βικιπαίδεια)