Δίαυλος Λευκάδας: Η θαλάσσια βόρεια πρόσβαση…
… θεωρείται και είναι (απο)κλεισμένη
Ένα ακόμα σκάφος προσάραξε, την Τετάρτη το μεσημέρι, στη βόρεια είσοδο του διαύλου της Λευκάδας προς δόξαν των ελληνικών Αρχών, κεντρικών τε και τοπικών! Έτσι στο όμορφο νησί του Ιονίου που έτυχε … της μεγαλύτερης επένδυσης για τη δημιουργία υποδομής ελλιμενισμού σκαφών αναψυχής (μαρίνας) η θαλάσσια βόρεια πρόσβαση θεωρείται και είναι (απο)κλεισμένη·
Έτσι ακριβώς περιγράφεται στους διεθνείς χάρτες ναυσιπλοΐας και το προχθεσινό γεγονός για μια ακόμα φορά βεβαιώνει του λόγου το αληθές!
Στην πραγματικότητα η πρόσβαση δεν είναι «κλειστή» όμως γίνεται με τη βοήθεια ντόπιων, που ξέρουν, ενώ βεβαίως οι ασφαλιστικές εταιρείες δεν καλύπτουν τη ζημιά σε περίπτωση που συμβεί το κακό.
Κρατάει χρόνια αυτή η κολόνια
Όταν «δέησε» να ωριμάσει το έργο διάνοιξης του διαύλου, που μελετιόνταν χρόνους επί χρόνων, προς δόξαν της αποτελεσματικότητας των εμπλεκομένων, διοικητικών αρχών και εντάχθηκε προς εκτέλεση στο 4ο Περιφερειακό Πρόγραμμα (ΕΣΠΑ), ένας αναστεναγμός ανακούφισης βγήκε από τα στήθη των ντόπιων. Δεν μπορεί, εφόσον επιτέλους ξεκίνησε, θα τελειώσει… κάποτε!
Αμ δε που θα τελειώσει, η πιο πρόσφατη προσάραξη απλώς υπενθύμισε την εκκρεμότητα κι ας «φιγουράρει» αυτή καρφιτσωμένη στις «πρώτες επισημάνσεις» του ΕΣΠΑ ακριβώς πάνω από το γραφείο του επικεφαλής της Διαχειριστικής Αρχής κ. Π. Οικονόμου στην Κέρκυρα! Τι είχε συμβεί;
Αθάνατη, ελληνική γραφειοκρατία
Δεν πα να ανεβοκατέβηκαν όλες οι Αρχές και οι εκπρόσωποι του τόπου (Μαργέλης, Μαλακάσης, Βερύκιος κα) στο υπουργείο Οικονομικών, η εκκρεμότητα της έκδοσης της άδειας εφαρμογής/εκτέλεσης του έργου, που σημαίνει το δικαίωμα της χρήσης του υποθαλάσσιου χώρου, εξακολουθεί πεισματικά να παραμένει επάνω στο γραφείο της Διεύθυνσης Δημόσιας Περιουσίας εδώ και σχεδόν ένα 6μηνο, πιθανότατα με την επίκληση του φόρτου εργασίας, της έλλειψης προσωπικού, της… κρίσης, της τρόικα, ίσως ακόμα – ακόμα και του κομμουνιστικού κινδύνου, που η χώρα απέτρεψε εσχάτως και στο παρά “5, διαφορετικά καθ” όπως λέγεται θα διαλυόταν!
Ανεξήγητο παραμένει γιατί ένα έργο, δεδομένης της ωρίμανσής του (άδειες, μελέτες κλπ), εντάσσεται προς εκτέλεση στο Πρόγραμμα, χρειάζεται έναν νέο κύκλο αδειοδοτήσεων προκειμένου να δημοπρατηθεί και έτσι ν” αρχίσει να κατασκευάζεται. Διότι εάν δεν έχει τις άδειες εκτέλεσης θα είναι παράνομο, σα να χτίζει κάποιος χωρίς οικοδομική άδεια, μας επαναφέρει στην τάξη, ο συνομιλητής μας, διακεκριμένο στέλεχος της Διοίκησης!
Τώρα όμως;
Και να σκεφτεί κανείς ότι οι Εγγλέζοι, επί βρετανικής «προστασίας» των Επτανήσων, αρκούνταν να ποντίσουν μερικά βράχια στον τόπο ώστε να εμποδίζουν έτσι την αμμόγλωσσα να φράξει τη δίοδο και να απελευθερώσουν τη διέλευση των πλοίων· πριν από 150 τόσα χρόνια…
Ας είναι, τώρα που η Ελλάδα έχει (;) επιτέλους (;) κυβέρνηση (!) ελπίζεται πως συντόμως (μεγάλη μπουκιά φάε…) η σημείωση περί των προτεραιοτήτων της Διαχειριστικής Αρχής, όσον τουλάχιστον αφορά στη διάνοιξη του διαύλου, θα αποκτήσει το ποθούμενο «τικ», και θα δημοπρατηθεί το έργο, προκειμένου δέκα χρόνια μετά τα εγκαίνια της μαρίνας Λευκάδας να αποκατασταθεί η βόρεια πρόσβασή της!!!
Πηγή: ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ (www.enimerosi.com)
