Στα καμένα της Καρυάς…

Ήταν καλοκαίρι του 2010. Το ημερολόγιο έδειχνε 17 Αυγούστου, όταν οι κάτοικοι του νησιού μας αλαφιάστηκαν από τις σειρήνες της Πυροσβεστικής, τους θορύβους ελικοπτέρων και τους βόμβους πυροσβεστικών αεροπλάνων, που προσπαθούσαν να κατασβέσουν μια μεγάλη, για τα δεδομένα του τόπου μας, πυρκαγιά που βρισκόταν σε εξέλιξη στη βορειοκεντρική Λευκάδα μεταξύ των οικισμών: Καρυά, Εγκλουβή, Πλατύστομα και Βαυκερή [1, 2, 3].

Είχαμε γράψει τότε ότι το νησί της Λευκάδας έγινε φτωχότερο, χάνοντας για πολλά χρόνια ένα από τα πιο τρανά στολίδια του, ένα μεγάλο κομμάτι πράσινου -κορώνα στο κεφάλι του- στον ορεινό του όγκο. Ότι η πυρκαγιά άφησε πίσω της μια τεράστια οικολογική καταστροφή και θα χρειαστεί να περάσουν χρόνια για να επανέλθει η χλωρίδα και η πανίδα στα επίπεδα της προηγούμενης κατάστασης – αν ποτέ γίνει αυτό.

Επισκεφτήκαμε πρόσφατα τα καμμένα στην περιοχή, μεταξύ των οικισμών της Καρυάς και της Εγκλουβής. Δυόμιση χρόνια μετά. Με έκπληξη διαπιστώσαμε ότι Φύση έχει μια καταπληκτική ικανότητα να επουλώνει τις πληγές της. Ανάμεσα στα καρβουνιασμένα δέντρα, που δεν κόπηκαν ποτέ, συστάδες ολόκληρες από νεαρά δεντράκια και θάμνους, κυπαρίσσια, πουρνάρια και σπάρτα κυρίως, έχουν αρχίσει να ρίχνουν μπόι. Γεγονός που δείχνει ότι η φυσική αναγέννηση της χλωρίδας βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Το έδαφος έχει πρασινίσει από την ποώδη βλάστηση, ενώ πολλά είναι τα διάφορα είδη των αγριολούλουδων και των άγριων ορχιδέων που ομορφαίνουν το τοπίο…