«Ελληνική Βραδιά» – 2η μέρα του 51ου Διεθνούς Φεστιβάλ Φοκλόρ Λευκάδας

Αν θα πρέπει να συνοψίσουμε σε μια μόνο λέξη την «Ελληνική Βραδιά», που έλαβε χώρα στο Ανοιχτό Θέατρο τη Δευτέρα 19 Αυγούστου 2013, δεύτερη μέρα του 51ου Διεθνούς Φεστιβάλ Λευκάδας, αυτή θα είναι απογοήτευση. Να διευκρινίσουμε όμως, μιας και διατρέχουμε τον κίνδυνο να παρεξηγηθούμε, ότι αυτό δεν αφορά σε καμιά περίπτωση στην αρτιότητα ή θεαματικότητα των λαογραφικών αναπαραστάσεων και χορευτικών παραστάσεων των συμμετεχόντων ελληνικών καθ΄ ολοκληρία συγκροτημάτων, μεταξύ αυτών και του δικού μας «Φωτεινού» Σφακιωτών, που κατέβαλαν κατά τα άλλα φιλότιμες προσπάθειες και είχαν σε γενικές γραμμές μια πολύ καλή εμφάνιση.

Η απογοήτευση έχει να κάνει αφενός μεν με τη συμμετοχή του κόσμου, αφετέρου δε με την εν γένει διοργάνωση. Μια παράσταση που είχε προγραμματιστεί να αρχίσει στις 9.00 μ.μ. ξεκίνησε με αρκετή ώρα καθυστέρηση γιατί, όπως ακούσαμε, άργησε να έρθει το πρώτο γκρουπ. Και τι έγινε αν ο κόσμος, μεταξύ αυτών αρκετοί ξένοι τουρίστες στις πρώτες θέσεις, είχαν έρθει στην ώρα τους. Μετά, τίνος φαεινή ιδέα ήταν να γίνει μια αμιγής «ελληνική βραδιά»; Μέσα σε λιγότερο από μισή ώρα είδαμε συνεχόμενα δυο φορές το ξύρισμα του γαμπρού! Δεν γνωρίζουμε αν προέκυψε και τρίτο ξύρισμα αργότερα, γιατί φύγαμε λόγω άλλων υποχρεώσεων, μετά την χορευτική παρουσίαση του «Φωτεινού», που ήταν το τρίτο συγκρότημα στη σειρά. Υποθέτουμε ότι το πρόγραμμα που παρουσιάζουν τα συγκροτήματα είναι στη γνώση των διοργανωτών, που οφείλουν να έχουν μια σφαιρική εικόνα. Ως εκ τούτου θα έπρεπε να αποφύγουν να συμπέσουν παραστάσεις εθιμικών δρώμενων ίδιας θεματικής ενότητας την ίδια μέρα, την ίδια ώρα μάλιστα, καίτοι ήταν αξιολογώτατες. Ατυχής ήταν μάλλον και ο τίτλος «ελληνική βραδιά», ίσως σε μας προσωπικά που τον έχουμε συνδέσει με το γερμανικό «Griechischer Abend» και πάει αυτόματα το μυαλό μας στο τρίπτυχο «τζατζίκι – γύρος – συρτάκι».

Όσον αφορά τώρα στο ενδιαφέρον του κοινού, αυτό ήταν αρκετά περιορισμένο. Το Ανοιχτό Θέατρο ήταν κάτι παραπάνω από μισοάδειο. Μετρήσαμε από περιέργεια σε μια στιγμή γύρω στα 140 άτομα, μεταξύ αυτών αρκετά μέλη και συνοδοί των συγκροτημάτων. Αρκεί να πούμε ότι ο σύλλογος του χωριού μας είχε πριν λίγο καιρό, σε μια χορευτική παρουσίαση, εμφανώς περισσότερους θεατές. Ευσεβής πόθος έμεινε στο τέλος και η ελπίδα που εξέφρασε ο καθ΄ όλα άξιος παρουσιαστής κ. Αλέξης Κωστάλας ανοίγοντας τη βραδιά: «Ελπίζουμε να αυγατίσουμε όσο προχωράει η βραδιά, χθες που ήταν Κυριακή είχε πολύ κόσμο…».

Δεν γνωρίζουμε τι συμβαίνει. Ξερόλες δεν είμαστε. Το εισιτήριο πάντως των πέντε ευρώ δεν είναι πιστεύουμε, παρά την κρίση, αποτρεπτικό. Πολλά ακούγονται, ότι έχει επέλθει κορεσμός πια, ότι όλο τα ίδια και τα ίδια, ότι ο κόσμος δεν ενδιαφέρεται, ότι και στο τελευταίο χωριό της Ελλάδας διοργανώνονται πια αυτού του είδους οι γιορτές, ότι θα έπρεπε να βγαίνουν τα συγκροτήματα με τις μουσικές τους στην πόλη, δημιουργώντας πριν την παράσταση κατάλληλη ατμόσφαιρα, όπως γινόταν παλιότερα κ.ά. Γεγονός είναι πάντως ότι πηγαίνοντας στο Ανοιχτό Θέατρο από τον απέναντι της Αγγ. Σικελιανού πεζόδρομο του καναλιού ακούσαμε να λέγεται σε μια παρέα, όταν γινόταν κάποια ηχητικά τεστ, το εξής: έχει μεγάφωνα, κάτι θα γίνεται…

Σε κάθε περίπτωση καλό θα ήταν να ανοίξει μετά το πέρας των εκδηλώσεων ένας ουσιαστικός διάλογος στην τοπική κοινωνία, με τους απλούς ανθρώπους πρωτίστως, που υπήρξαν διαχρονικά στυλοβάτες και πρωτεργάτες αυτού του «με όνομα βαρύ σαν ιστορία» θεσμού του νησιού μας, για το τι μέλλει γενέσθαι. Γιατί, όπως όλα δείχνουν, το Φολκλορικό Φεστιβάλ Λευκάδας με τη σημερινή του μορφή και διάρκεια τα έχει φάει τα ψωμιά του. Το είδαμε, για πρώτη φορά φέτος και στην παρέλαση: οι λιγότεροι ήταν αυτοί που μετέδιδαν κέφι και μεράκι, που το ΄βλεπε κανείς γραμμένο στο πρόσωπό τους…

Στην «Ελληνική Βραδιά» πήραν μέρος: