Στερνό «αντίο» είπαν σύντροφοι, συγγενείς και φίλοι στον Τριαντάφυλλο Στραγαλινό (Μπάκα)

«Έφυγε» την Πέμπτη 20 Μάρτη 2014 από την ζωή σε ηλικία 91 ετών ο παλαίμαχος κομμουνιστής και αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης Τριαντάφυλλος Στραγαλινός (Μπάκας).

Η κηδεία του έγινε την Παρασκευή 21 Μάρτη το απόγευμα στην Καρυά Λευκάδας, παρουσία συγγενών, φίλων, χωριανών, συναγωνιστών και συντρόφων του. Το «παρών» έδωσε αντιπροσωπεία της ΚΟ Λευκάδας του ΚΚΕ με επικεφαλής την Γραμματέα της Τομεακής Επιτροπής Πρέβεζας – Λευκάδας Δήμητρα Σταματέλου.

Το φέρετρο ήταν στολισμένο με την κόκκινη σημαία του ΚΚΕ ενώ το τελευταίο «αντίο» στον Τριαντάφυλλο Στραγαλινό, είπε εκ μέρους της Κομματικής Οργάνωσης Λευκάδας του ΚΚΕ ο Τάκης Κτενάς, μέλος του Γραφείου της Τομεακής Επιτροπής Πρέβεζας – Λευκάδας. Εκ μέρους της οικογένειάς του, τον αποχαιρέτισαν δυο εγγονές του.

«Σύντροφε Τριαντάφυλλε,

είμαστε εδώ σήμερα οι σύντροφοί σου από την Κ.Ο. του νησιού. Ήρθαμε να σε αποχαιρετήσουμε στο στερνό σου ταξίδι.

Σ΄ όλη σου τη ζωή στάθηκες φωτεινό παράδειγμα τιμιότητας, ηθικής ακεραιότητας, ντομπροσύνης και αξεπέραστης λεβεντιάς. Γιος φτωχιάς αγροτικής οικογένειας ρίχτηκες από μικρός, μαζί με τα αδέλφια σου, στη βιοπάλη. Μαζί με άλλους εργάτες γης έφτιαχνες μπουλούκια και με την αξίνα σου έσκαψες και σκάλισες τα αμπέλια, τις σταφίδες και τα μπαμπάκια της Πελοποννήσου και του Ξηρομέρου. Στην Κεφαλονιά, αλλά κι εδώ, πόσες σκεπές δεν επισκεύασαν ή έφτιαξαν εξολοκλήρου τα χέρια σου! Σε πόσες εργολαβίες δεν χτύπησες σκαπάνι!

Όλη η οικογένειά σου ήταν ενταγμένη στο προοδευτικό εργατικό κίνημα. Οργανώθηκες από τους πρώτους στο ΕΑΜ και αμέσως μετά στο ένοπλο τμήμα του, τον Ελληνικό Λαϊκό Απελευθερωτικό Στρατό. Σαν αντάρτης έδωσες πολλές μάχες μαζί με τους συντρόφους σου ενάντια στους φασίστες κατακτητές και τους ντόπιους συνεργάτες τους για τη λευτεριά και την προκοπή της πατρίδας μας.

Μετά την απελευθέρωση το μοναρχοφασιστικό κράτος είπε να σε «ανταμείψει» και σένα, όπως και χιλιάδες άλλους αγωνιστές, για την αντιστασιακή σου δράση στέλνοντάς σας στο κολαστήρι της Μακρονήσου, στους καινούργιους «Παρθενώνες». Παρά τα βασανιστήρια, το ξύλο και τις στερήσεις δεν τα κατάφεραν να σε λυγίσουν οι δήμιοι βασανιστές σου.

Οι συνεχείς ταλαιπωρίες στην Ικαρία δεν στάθηκαν ικανές να ξεριζώσουν από μέσα σου την πίστη στα ιδανικά που στόχευε το ΚΚΕ. Γύρισες στην Καρυά με την τραγιάσκα ψηλά σηκωμένη για να φαίνεται το περήφανο και καθαρό κούτελό σου. Δεν υπόγραψες δήλωση μετανοίας και αποκήρυξης του κομμουνισμού και ήταν αυτό ένα γερό ράπισμα για τους κρατούντες την εξουσία. Την ίδια στιγμή ο αδελφός σου ο Βαγγέλης πολεμούσε μέσα από τις γραμμές του ΔΣΕ.

Τα πλήρωσες σύντροφε Τριαντάφυλλε πολύ ακριβά στο υπόλοιπο βίο σου, αλλά ποτέ δεν μετάνιωσες γι΄ αυτό. Συνέχισες τον αγώνα μέσα από τις γραμμές της ΕΔΑ κι όταν μετά τη Χούντα έγινε το Κόμμα μας νόμιμο ήσουν μέσα στην πρώτη ομάδα των συντρόφων που διάλεξε ο μεγάλος Παπά-Στάθης για να χτίσει την οργάνωση στο χωριό μας. Ανέλαβες το τιμητικό καθήκον να διαδίδεις «το φως που καίει», τον Ριζοσπάστη. Δεκάδες φύλλα προμήθευες καθημερινά στο χωριό σου, στους ανθρώπους του μόχθου. Λαμπρό παράδειγμα που αναγνωρίστηκε και το Κόμμα σε τίμησε γι΄ αυτό.

Μετά τις ανατροπές δεν πίστεψες στο τέλος της Ιστορίας και αφού δεν μπόρεσε το λαομίσητο αστικό κράτος να σε λυγίσει ήρθε η ζωή με τα παράξενα και σκληρά παιγνίδια της να σου δώσει καίριο πλήγμα, αρπάζοντας ξαφνικά και απρόσμενα το ένα από τα δυο βλαστάρια σου. Προχωρούσες σαν το πληγωμένο θεριό μα πάντα όρθιος, αξιοπρεπής και περήφανος. Μα ήρθε και το δεύτερο χτύπημα, όταν η σύντροφος της ζωής σου, η θειά Σοφία, δέχτηκε καταστροφικό πλήγμα και υπέφερε κατάκοιτη για πολύ καιρό.

Σύντροφε Τριαντάφυλλε ήσουν υπόδειγμα κομμουνιστή. Φτωχός μα τίμιος, αξιοπρεπής, αγνός και πεισματάρης. Κοιμήσου ήσυχα. Έπραξες στο ακέραιο το καθήκον σου. Εμείς ορκιζόμαστε ότι θα συνεχίσουμε τον αγώνα για να γίνουν πράξη τα οράματα και τα ιδανικά του δοξασμένου ΚΚΕ. Για μια Ελλάδα σοσιαλιστική, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Γεια σου σύντροφε Τριαντάφυλλε!»