Ο χορός της Φιλαρμονικής… στο Πάνθεον

Τη Φιλαρμονική την ξέρετε, ένα από τα αρχαιότερα σωματεία του τόπου μας, με έτος ίδρυσης το 1850, και η δεύτερη χρονολογικά ιδρυθείσα Φιλαρμονική στην Ελλάδα. Το «Πάνθεον» επίσης, οι πιο παλιοί από εσάς έτσι κι αλλιώς. Εγώ το πρόλαβα στις δόξες του, όντας μαθητής τότε στο Γυμνάσιο Λευκάδας. Δεν ξέρω αν υπάρχει ακόμη, ως κτίριο τουλάχιστον. Δεν έχω περάσει τελευταία από εκεί.

Δεν συνήθιζα όμως να πηγαίνω σε χορούς χριστουγεννιάτικους, αποκριάτικους ή πασχαλιάτικους. Σπάνια γινότανε αυτό. Ο λόγος ήταν ότι τις Κυριακές, γιορτές και σχόλες «καβάλαγα» το λεωφορείο και την έκανα για το χωριό. Δεν την άντεχα την πόλη, πλάνταζα. Κάνα σινεμά καμιά φορά, κάνα θεατράκι, όποτε έφτανε μέχρι την πόλη μας κάνας περιφερόμενος θίασος, και σε καμιά άλλη εκδηλωσούλα πήγαινα, που γινόταν τότε, που αλλού, στο «Πάνθεον».

Η πιο πάνω παλιά πινακίδα αναγγέλλει έναν χορό της Φιλαρμονικής στο Πάνθεον στις 5 Μάρτη ημέρα Πέμπτη. Άγνωστο πότε, αλλά μάλλον Τσικνοπέμπτη θα “ταν. Αποκριάτικος χορός, αν κρίνουμε και από τη διακόσμηση της πινακίδας.

«… Ο συνωστισμός στο Πάνθεον ήταν τόσο μεγάλος, που οι άντρες έπρεπε να χορεύουν με τη σειρά τους. Με καρφωμένη στο πέτο τους μια κόκκινη ή μπλε κονκάρδα σηκώνονταν να ζητήσουν τις κυρίες ή δεσποινίδες εκ περιτροπής όπως παράγγελνε ο ανιματέρ (συνήθως ο Βούλης αν καλοθυμάμαι) από μικροφώνου. Τα βαλς, τα ταγκό, τα φόξ τρότ, τα τσάρλεστον ήταν σε πρώτη ζήτηση. Η κορνέτα του Καμινάρη ηχούσε δυνατά λες και βρισκόσουν σε τζάζ κλάμπ της Νέας Ορλεάνης…. (Πηγή: Ιουστίνη Φραγκούλη)».