Παραμονή Χριστουγέννων στη Νικιάνα Λευκάδας

Heiligabend αποκαλείται στις γερμανόφωνες χώρες η παραμονή των Χριστουγέννων, που γιορτάζεται με Χριστουγεννιάτικα τραγούδια και ανταλλαγή ευχών και δώρων σε οικογενειακό συνήθως κύκλο. Η μέρα αυτή αποτελεί παραδοσιακά την κατεξοχήν οικογενειακή γιορτή. Είναι χαρακτηριστικό ότι παραμονή των Χριστουγέννων του 1914, κατά τη διάρκεια του αιματηρού Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, 100 χιλιάδες στρατιώτες που μάχονταν στο Ανατολικό και Δυτικό Μέτωπο κατέθεσαν τα όπλα τους σε μια άτυπη εκεχειρία που κράτησε αρκετές μέρες.

Στην Ελλάδα συνηθίζεται ακόμη σε μεγάλο βαθμό να ΄ναι οι μέρες των Χριστουγέννων, μέρες αγάπης και έκφρασης αλληλεγγύης προς τους αδύναμους και αποτίμησης ακόμη μιας ολόκληρης χρονιάς που θα φύγει σε λίγες μέρες. Παρότι «τώρα στεγνώσανε οἱ ἄνθρωποι καὶ γινήκανε σὰν ξερίχια ἀπὸ τὸν πολιτισμό»^*. Το ζούμε αυτό και στον τόπο μας με τις δεκάδες συγκινητικές πρωτοβουλίες που ξεδιπλώθηκαν όλο το προηγούμενο διάστημα από φορείς και συλλόγους, αλλά και αθόρυβα από μεμονωμένα άτομα.

Στη Νικιάνα Λευκάδας ο Πολιτιστικός Σύλλογος του χωριού κάλεσε την παραμονή των Χριστουγέννων σε μια κοινωνική συνεύρεση, στο Χριστουγεννιάτικό του ρεβεγιόν, όπου δεκάδες φίλοι και μέλη του συλλόγου είχαν την ευκαιρία να βρεθούν και να ανταλλάξουν ευχές μέσα σε μια γιορτινή ατμόσφαιρα με σπιτικό φαγητό, μουσική και χορό.

Για μια ακόμη φορά γίναμε μάρτυρες του γεγονότος ότι η Νικιάνα είναι ένα ζωντανό, πολυπολιτισμικό χωριό, που ο κόσμος του όμως «χάνεται» λόγω της αραιοκατοίκησής του κατά μήκος της παραθαλάσσιας οδού. Ένα χωριό που αδικείται επίσης πολλές φορές από τις κάθε λογής τοπικές αρχές που οφείλουν στις όποιες κάθε φορά αποφάσεις τους να λαμβάνουν σοβαρά υπόψιν το γεγονός αυτό, έστω και εν είδει μοριοδότησης.

Αυτό αφορά και στις δραστηριότητες του συλλόγου που έχει κατορθώσει σε αυτές τις δύσκολες για τον τόπο μας εποχές να δέσει μέσα από τις πολυσχιδείς δραστηριότητές του τη νεολαία του χωριού σε ένα σύνολο, από τους μικρότερους μέχρι τους μεγαλύτερους. Αυτό και μόνο αποτελεί ένα άθλο, αν ρίξει κανείς μια ματιά στα όσα συμβαίνουν καθημερινά, όχι μακρυά, αλλά δίπλα μας.

Ευχόμενοι τέλος χρόνια πολλά σε όλους ευελπιστούμε να επαναλαμβάνονται πιο συχνά στο μέλλον αυτού του είδους οι εκδηλώσεις που φέρνουν πιο κοντά τόσο τους αυτόχθονες Αλεξανδρίτες όσο και όλους τους άλλους, Έλληνες και μη, που έχουν συνειδητά επιλέξει την όμορφη αυτή γωνιά του νησιού μας για τόπο κατοικίας τους.
_____________________
^* Φώτης Κόντογλου, Παραμονή Χριστούγεννα