Σχετικά με τον Χρύσανθο…

Του Θεόδωρου Αραβανή

Ο Χρύσανθος, ως συμμετέχων στις εισαγωγικές εξετάσεις για το πανεπιστήμιο το έτος 1967, δεν συμπεριελήφθη σε κανένα πίνακα συμμετεχόντων, μια και κρίθηκε ως μη νομιμόφρων, σύμφωνα με την απόφαση 26/1967 της αρμοδίας επιτροπής, εδραζομένη στο άρθρο 44 του βασιλικού διατάγματος 454/1967 (ΦΕΚ 104/1967) και κυρωμένη με τον αναγκαστικό νόμο (ΑΝ) 510/1968 (ΦΕΚ 186/1968) …. ως παρακάτω έγγραφο.

Η απαρίθμηση και αλληλουχία των κρατικών αποφάσεων (αρμοδίας επιτροπής), πολιτειακών διαταγμάτων (Βασιλικό Διάταγμα) και η επίκληση νομοθετήματος Αναγκαστικού Νόμου της εποχής, για να αποκλειστεί ο κάθε τότε μη νομιμόφρων μαθητής, από τις εισαγωγικές πανεπιστημιακές εξετάσεις -εδώ εν προκειμένω ο Χρύσανθος Θεράπος-, μας μεταφέρει πέρα από άλλες πολιτικές εκτιμήσεις και σε ένα Καφκικό κλίμα (αναφέρομαι στο μυθιστόρημα «η Δίκη» του Φράντς Κάφκα) της εποχής. Αλλά ταυτόχρονα δείχνει και επισημαίνει ότι η διαχρονική πρακτική της εξουσίας είναι η βία, ασχέτως με τα μέσα που αυτή ασκείται.

Την ίδια εποχή το 1968-1969, σε ομιλία του ο τότε πρωθυπουργός της χώρας (τα έτη 1967-1974 είχαμε το στρατιωτικό καθεστώς – τερατώδες στην διπλωματική της εποχής γλώσσα, κατά Εγγλέζο διπλωμάτη), συμβούλευε και διακήρυττε σε ομιλία του στους φοιτητές: «Χρέος σας είναι μέσω των σπουδών να γίνετε καλοί επαγγελματίες και ουδεμίαν να έχετε σχέσιν με την πολιτικήν», σε συγκέντρωση στο Εν Αθήνησι Εθνικό και Καποδιστριακό -παλαιότερα Οθωνικό- Πανεπιστήμιο.

Τα κινηματογραφικά επίκαιρα της εποχής δεν έκαναν τίποτα άλλο παρά να καταγράφουν ως σημαίνον ασπρόμαυρο την εποχή. Το Καφκικό σημαινόμενο ήταν πίσω απ΄ το ασπρόμαυρο σημαίνον των κινηματογραφικών κρατικών επικαίρων, για όποιον ήθελε να το διαγνώσει.

Σε μια δομική ανάλυση συνέχειας (κορδόνι) για την εργασιακή-επαγγελματική και κοινωνική εξέλιξη των γενεών – ηλικιών στην μεταπολεμική Ελλάδα, καλά είναι οι μελετητές να ερευνούν ως στρουκτούρα (κατασκευή και αιτιακότητα) και την σχέση νομιμοφροσύνης κάθε μαθητή ή φοιτητή της κάθε εποχής, όπως αυτή την νομιμοφροσύνη για πολλά χρόνια την όριζε η εκάστοτε κρατική εξουσία, και επαγγελματικο-κοινωνικού εξελικτικού status. (Δηλαδή σχέση νομιμοφροσύνης και κοινωνικών και επαγγελματικών ρετιρέ). Και για τα χρόνια του αρχικά υποψήφιου φοιτητή και μετέπειτα φοιτητή Χρύσανθου Θεράπου, η νομιμοφροσύνη οριζόνταν ως Εθνικοφροσύνη.

Τα χρόνια τότε, του μη νομιμόφρονα Χρύσανθου Θεράπου (δηλαδή του μη Εθνικόφρονα υποψήφιου φοιτητή), ήταν συνεκτικά, πνευματικά και λειτουργικά. Για τούτο και το μυθιστόρημα «η Δίκη» του Φράντς Κάφκα ήταν στον κατάλογο (λίστα κοινώς) των απαγορευμένων βιβλίων απ΄ την κρατική εξουσία 1967-1974.