«Ένας άλλος κόσμος» στον Δημοτικό Κινηματογράφο «Απόλλων»

ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ «ΑΠΟΛΛΩΝ»

Ελληνική ταινία, σκηνοθεσία Χριστόφορος Παπακαλιάτης με τους: Χριστόφορος Παπακαλιάτης, Τζέι Κέι Σίμονς, Μαρία Καβογιάννη, Μηνάς Χατζησάββας

Ο Φάρις είναι ένας Σύριος μετανάστης που σώζει τη φοιτήτρια Δανάη από μια ληστεία. Ο 40άρης Γιώργος, στέλεχος μεγάλης εταιρείας, βρίσκεται εγκλωβισμένος σε έναν προβληματικό γάμο, γνωρίζεται με τη Σουηδέζα Ελίζ. Η νοικοκυρά Μαρία γνωρίζει έξω από το σούπερ μάρκετ τον Σεμπάστιαν, έναν Γερμανό που εργάζεται στην Εθνική Βιβλιοθήκη. Την ίδια στιγμή, ο χρεοκοπημένος Αντώνης έχει παραδοθεί στο τυφλό ρατσιστικό μίσος.

Η ταινία «Ένας Άλλος Κόσμος» αποτελεί την πιο θαρραλέα δουλειά του 40χρονου δημιουργού. Ο Παπακαλιάτης τολμά να ανοίξει τα πλάνα του, να αλλάξει παραστάσεις και εν τέλει να εξελιχθεί ως filmmaker, άλλοτε με μεγαλύτερη (ο χειρισμός των γυάλινων επιφανειών στα γραφεία) και άλλοτε με μικρότερη (η «χάρτινη» σκηνή δράσης στο Ελληνικό) επιτυχία.

ΚΡΙΤΙΚΗ
Τρεις ερωτικές ιστορίες διαφορετικών ηλικιών που εκτυλίσσονται στη σύγχρονη Αθήνα του ρατσισμού, του κυνισμού και της φτώχειας συνδυάζονται εύπεπτα στη δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του Χριστόφορου Παπακαλιάτη «Ενας άλλος κόσμος» (Ελλάδα, 2015).

Ο νεαρός Σύρος (Ταουφίκ Μπαρχόμ) με τη νεαρή Ελληνίδα (Νίκη Βακάλη), ο 40άρης γιάπης σε κρίση (Παπακαλιάτης) με τη σουηδή ελέγκτρια της εταιρείας του (Αντρέα Οσβαρτ), ο γερμανός φιλέλληνας (Τζέι Κ. Σίμονς) με τη μεσοαστή νοικοκυρά (Μαρία Καβογιάννη).

Εξι ζωές ενταγμένες σε μια πραγματικότητα που δεν ψευτίζει πουθενά και που, από ό,τι φαίνεται, ο δημιουργός της ταινίας έχει μελετήσει καλά. Ομολογώ ότι ξαφνιάστηκα από την έκπληξη λίγο πριν από το τέλος· ο τρόπος με τον οποίο ο σεναριογράφος Παπακαλιάτης συνδέει τις τρεις ιστορίες σε πιάνει στον ύπνο! Πολύ καλό καστ, προσεγμένες μουσικές επιλογές (Τζόνι Κας, Pink Floyd κ.ά.), ακόμη και η πρωτότυπη μουσική του Κώστα Χρηστίδη που γράφτηκε ειδικά για την ταινία έχει ενδιαφέρον.

Και φυσικά το (προβλέψιμο, γιατί αυτό είναι όντως) στίγμα του Παπακαλιάτη σε όλο του το μεγαλείο: ο έρωτας είναι που ανάβει το φως της αισιοδοξίας στην άκρη του τούνελ. Εχασα την αρίθμηση στις φορές που άκουσα τη λέξη «έρωτας» με τα συνώνυμα και τα παράγωγά της.
Επίσης εκτιμάς το γεγονός ότι ως ηθοποιός ο Παπακαλιάτης αφήνει τον εαυτό του στα μετόπισθεν, μοιράζοντας δίκαια τους έξι βασικούς ρόλους της ιστορίας, συν εκείνου του Μηνά Χατζησάββα (η τελευταία ταινία του) σε κάτι πραγματικά απρόβλεπτο. Ομως η Μαρία Καβογιάννη είναι εκείνη που ξεχωρίζει και κερδίζει το χειροκρότημα σε έναν ρόλο που ισορροπεί με μαεστρία ανάμεσα στο κωμικό και το τραγικό. Βαθμολογία: 3 (Ζουμπουλάκης Γιάννης, tovima.gr)