Με μεγάλη επιτυχία, για μια ακόμη φορά, η συνεστίαση της ΤΕ Λευκάδας του ΚΚΕ

Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε το βράδυ του Σαββάτου 28 Γενάρη στο ξενοδοχείο «Ionion Star» στην πόλη της Λευκάδας η καθιερωμένη συνεστίαση και η κοπή πίτας της ΤΕ Λευκάδας του ΚΚΕ.

Εκ μέρους της Τομεακής Οργάνωσης την πίτα έκοψε ο Απόστολος Θερμός ενώ στην εκδήλωση μίλησε το μέλος της Γραμματείας της ΚΕ του ΚΚΕ Κώστας Μπάτσικας.

Συντροφιά στους καλεσμένους κράτησε η τοπική ορχήστρα «Μινόρε» με το γλέντι και το χορό να κρατάει μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες.

Στην ομιλία του ο Κ. Μπάτσικας αφού επισήμανε ότι το κορυφαίο πολιτικό γεγονός της χρονιάς είναι το 20ο Συνέδριο το ΚΚΕ, ο προσυνεδριακός διάλογος του οποίου βρίσκεται σε εξέλιξη, γιατί αυτό γίνεται «σε μια περίοδο που ο λαός μας δοκιμάζεται αλλά και λόγω των εξελίξεων που φαίνεται ότι θα έχουμε σε όλους τους τομείς και μπορεί το Κόμμα μας, το εργατικό κίνημα, να χρειαστεί να αναμετρηθεί», τόνισε μεταξύ άλλων:

«Τέσσερις παράγοντες θέτουμε σαν κόμμα που μας οδηγούν σε αυτή την κατάσταση. Πρώτον, ότι ο συσχετισμός στο παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα αλλάζει και διαφοροποιείται. Μπαίνουν και άλλες δυνάμεις στο παιγνίδι του ανταγωνισμού. Παραδείγματος χάριν υποχωρεί η θέση των ΗΠΑ. Και κοιτάξτε τώρα φίλοι και σύντροφοι, η εκλογή του Τραμπ κι αυτό που εκφράζει δεν είναι η ιδιομορφία ενός ανθρώπου που από επιχειρηματίας έγινε αντισυστημικός – για να μην τρελαθούμε κιόλας. Τι εκφράζει; Εκφράζει τους τεράστιους ανταγωνισμούς που έχουν ισχυρές καπιταλιστικές οικονομίες και ιδιαίτερα με την Κίνα, γιατί είναι ανερχόμενη καπιταλιστική οικονομία και γι΄ αυτό φλερτάρει, αν θέλετε, και για σχέσεις με τη Ρωσία. Γιατί καταλαβαίνει ότι αυτός είναι ο βασικός ανταγωνιστής, των αμερικάνικων μονοπωλίων με των κινέζικων. Αυτοί οι ανταγωνισμοί οξύνονται παντού.

Παράλληλα οι καπιταλιστικές οικονομίες είναι σε μια κατάσταση που φαίνεται ότι δεν μπορεί να υπάρξει ανάκαμψη. Δεν υπάρχει σήμερα καπιταλιστική οικονομία, όπως παλιότερα ήταν η αμερικάνικη, η γιαπωνέζικη κτλ., που θα μπορούσε να παίξει το ρόλο της ατμομηχανής. Άρα το ενδεχόμενο μιας συγχρονισμένης καπιταλιστικής κρίσης είναι πιθανό και μάλιστα όταν διαπιστώνει κανείς και βλέπει μια επιβράδυνση της καπιταλιστικής οικονομίας. Έχουν να αντιμετωπίσουν ζητήματα που για τον καπιταλισμό είναι ζητήματα ζωής και θανάτου. Όταν δεν μπορείς τα κεφάλαια που έχεις να τα απαξιώσεις, γιατί η απαξίωση κεφαλαίου σημαίνει ότι κάποιος θα χάσει περισσότερο από τον άλλο. Άρα εδώ είναι η κόντρα π.χ. της Γερμανίας με την Γαλλία και την Ιταλία που άλλοι το λένε διαμάχη Βορρά Νότου…

Αντικειμενικά αυτό οδηγεί σε μεγαλύτερες συγκρούσεις. Κι αυτό λέει η ιστορία. Αν δεν μπορούν να λύσουν τα προβλήματά τους, τις δικές τους αντιφάσεις και δυσκολίες κι ανταγωνισμούς, με διπλωματικά μέσα τότε οδηγούνται και σε πόλεμο, ο οποίος είναι σε εξέλιξη με τις λεγόμενες περιφερειακές συγκρούσεις. Όμως αυτές δεν αφορούν κάποιους άλλους λαούς, αφορούν όλους μας. Με τις επιπτώσεις που έχει η Ελλάδα και άλλες χώρες που είναι χώρες υποδοχής ξεριζωμένων από τον πόλεμο, όπως είναι οι πρόσφυγες. Που κάποιοι λένε να τους ρίξουμε στη θάλασσα, κάποιοι λένε μη μολυνθούμε εμείς από τους αλλόθρησκους ή αλλοεθνείς κτλ., όπως είναι η Χρυσή Αυγή. Το αξιοποιεί αυτό η κυβέρνηση ή άλλες δυνάμεις να καλλιεργείται αυτό το κλίμα. Και ξέρετε γιατί το κάνουν φίλοι και σύντροφοι; Γιατί ξέρουν πολύ καλά ότι οι πρόσφυγες αυτοί θα μείνουν. Αυτό είναι η συμφωνία ΕΕ και Τουρκίας. Να μείνουν, να εγκλωβιστούν εδώ. Θα ενταχτούν στο εργατικό δυναμικό, θα είναι τμήμα της εργατικής τάξης της Ελλάδας…

Άντεξε το ΚΚΕ σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες; Θεωρούμε φίλοι και σύντροφοι ότι αντέξαμε. Κι όχι μόνο άντεξε το Κόμμα μας, αλλά ηγήθηκε σε μεγάλους αγώνες. Αυτό είναι η μία πλευρά, κι αν θέλετε η πιο εύκολη. Η πιο δύσκολη είναι να αντέξεις ιδεολογικά και πολιτικά, να μην κάνεις συμβιβασμούς με την αστική τάξη, να μην υποκλιθείς στις δυσκολίες. Για σκεφτείτε φίλοι και σύντροφοι, γιατί εδώ στη Λευκάδα ήταν μια περίοδο έντονη η πίεση, για συγκεκριμένους λόγους που τους ξέρετε άλλωστε, μήπως και το ΚΚΕ πρέπει να βάλλει πλάτη, να συμμετέχει σε μια κυβέρνηση. Σε μια κυβέρνηση με το κεφάλαιο στην εξουσία, την αστική τάξη να έχει την οικονομία, να έχει το κουμάντο, και μεις τι να παριστάνουμε, το μαϊντανό δηλαδή. Υπήρχε έντονη πίεση σε αυτό το ζήτημα. Θυμάστε, περίοδο 2012, μετά… Για σκεφτείτε φίλοι και σύντροφοι το ΚΚΕ να συμμετείχε σε μια κυβέρνηση ή να την στήριζε αρχικά και μετά να κάναμε τους απατημένους συζύγους σαν τη ΛΑΕ. Δεν μου λέτε φίλοι και σύντροφοι, όλοι εσείς εδώ τώρα τι θα λέγατε;…

Αυτοί που λένε σήμερα ότι το ΚΚΕ πρέπει να παλεύει γενικά για τα προβλήματα και να συμμαχεί με αστικές δυνάμεις, για να βελτιώσει δήθεν τη ζωή του λαού στα πλαίσια του καπιταλισμού, δεν είναι απλά αυταπάτη αλλά είναι μια πονηρή δουλειά, μια έντεχνη και ύπουλη προσπάθεια να κάνουν το κόμμα μας κόμμα που θα υπηρετεί το σύστημα, όπως το κάνανε οι Γάλλοι, οι Ιταλοί. Και σήμερα δεν υπάρχουν, σε αυτή τη φάση τουλάχιστον, δυνάμεις που θα μπορούν να αντισταθούν απέναντι στην επίθεση της αστικής τάξης. Αυτό θέλουν να κάνουν και γι΄ αυτό οι επιλογές τους οι πολιτικές, οι προσωπικές, προσαρμόζονται με αυτά. Και μιλάμε για δυνάμεις λοιπόν, για μεμονωμένες τέλος πάντων περιπτώσεις, οι οποίες ασκούσαν πίεση στο κόμμα μας να αλλάξει περπατησιά και γραμμή.

Και σήμερα τι μας προτείνουν; Αλήθεια τι μας προτείνουν σήμερα απέναντι στο αδιέξοδο που έτσι κι αλλιώς εκεί θα οδηγούνταν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ; Λένε να μαζευτούμε όλοι μαζί εμείς που είμαστε πέρα από το ΣΥΡΙΖΑ, οι λεγόμενοι αριστεροί που μέχρι πριν κάνανε τις πατερίτσες του, να δημιουργήσουμε όλοι μαζί ένα Μέτωπο -και να κάνουμε τι- να προτάξουμε μια άλλη αριστερή κυβέρνηση, διακυβέρνηση αριστερή, αλλά παιδιά προσοχή μη θίξουμε τον καπιταλισμό και τα συμφέροντα των μονοπωλίων. Δεν το λένε φυσικά έτσι, αλλά λένε δεν είναι ώριμο να γίνει αυτό σήμερα, ας βάλουμε ένα στόχο να βγούμε από την ΕΕ. Και ξέρετε τώρα, η εργατική τάξη της Αγγλίας μετά από την έξοδο από την ΕΕ πλέει σε πελάγη ευτυχίας, τα έλυσε τα προβλήματα. Λες και το θέμα που έχει να επιλέξει η εργατική τάξη είναι ποιος θα είναι ο σύμμαχος της αστικής τάξης της Ελλάδας. Αν θα είναι η ΕΕ, αν θα είναι η αστική τάξη της Ρωσίας ή αν θα είναι άλλες αστικές τάξεις.

Άρα λοιπόν φίλοι και σύντροφοι οι εξελίξεις που έχουμε επιβεβαιώνουν με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο την πολιτική και τις επιλογές του ΚΚΕ. Και επιβεβαιώνουν το εξής: ότι ο δρόμος είναι στη συμπόρευση με το Κομουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, στην ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, στη συμμαχία της εργατικής τάξης με τα άλλα λαϊκά στρώματα για να αλλάξει η τάξη που είναι στην εξουσία. Για την εργατική εξουσία όπως το λέμε εμείς. Σε αυτό το δρόμο και θα εμποδίσουμε και θα δυσκολέψουμε τους σχεδιασμούς της αστικής τάξης και των κομμάτων της και θα έχουμε κατακτήσεις. Και σε αυτό το δρόμο και σε αυτές τις συνθήκες η ίδια ιστορία αποδεικνύει ότι η εργατική τάξη έχει τη δύναμη και να δυσκολέψει τους σχεδιασμούς της αστικής τάξης, αλλά πολύ περισσότερο έχει τη δύναμη να επιβάλει το δίκιο της.

Αυτό λοιπόν μας απασχολεί με το Συνέδριο, αυτό επιβεβαιώνουν οι εξελίξεις, και τις τελευταίες μέρες με τις συζητήσεις για την αξιολόγηση και από τις διεθνείς εξελίξεις και τη σχέση μας με την Τουρκία κτλ. Άρα λοιπόν αυτό που καλούμε είναι το εξής: συμπόρευση με το ΚΚΕ. Που; Στην οργάνωση της εργατικής τάξης και του λαού. Στην οικοδόμηση της Κοινωνικής Συμμαχίας. Αυτή η Συμμαχία είναι στέρεη, που στηρίζεται σε δυνάμεις κοινωνικές, υπαρκτές. Που τα πραγματικά τους συμφέροντα συγκρούονται με τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Όχι συμμαχία των επάνω, σε επίπεδο κομμάτων ή πολιτικών κινήσεων, οι οποίες ουσιαστικά μετατρέπονται στην πορεία -έτσι έχει δυστυχώς δείξει η ζωή και η ιστορία- σε πλυντήριο των ευθυνών και των δυσκολιών που έχει η αστική τάξη να ξεπεράσει τα δικά της προβλήματα. Αυτό έχει αποδείξει η ζωή. Τέτοια λοιπόν Συμμαχία, τέτοιο κίνημα, με στόχο την επαναστατική ανατροπή του συστήματος εκμετάλλευσης, την εξουσία της εργατικής τάξης.
[Gallery not found]
Αυτή είναι η πρόταση του ΚΚΕ. Μπορεί κάποιοι να θεωρούν ότι η πρόταση μας αυτή μπορεί να μην είναι ώριμη κτλ., αλλά εμείς λέμε σύντροφοι το εξής: η ωριμότητα και η ρεαλιστικότητα της πολιτικής πρότασης του ΚΚΕ δεν καθορίζεται από το συσχετισμό αλλά από το ποιες είναι σήμερα οι σύγχρονες ανάγκες της εργατικής τάξης και του λαού. Καθορίζεται από τη θέληση του λαού.
[Gallery not found]
Και η ιστορία δείχνει, επειδή φέτος γιορτάσαμε και τα 70 χρόνια του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, ότι μπορεί το ΄40 και το ΄41 ελάχιστοι κομμουνιστές να βρέθηκαν, βγαίνοντας και δραπετεύοντας απο τις φυλακές, όσοι γλύτωσαν από τα αποσπάσματα των Γερμανών που είχαν στείλει οι απόγονοι σήμερα των Χρυσαυγιτών κτλ. και η ίδια η αστική τάξη, γιατί τμήμα τους είναι, αλλά το ΄44 διαμορφώθηκαν συνθήκες η εργατική τάξη, ο λαός, να κατακτήσουν την εξουσία, ανεξάρτητα από τις αιτίες που δεν στέφθηκε με επιτυχία αυτός ο αγώνας. Λέμε λοιπόν ότι σε αυτό το στόχο, σε αυτή την κατεύθυνση, συγκεντρώνουμε δυνάμεις, και σε αυτή την κατεύθυνση ο λαός μπορεί να αποσπάει κατακτήσεις. Θέλουμε το Κόμμα μας να γίνει ικανό γι΄ αυτή την αποστολή. Αυτό μας απασχολεί, αυτό συζητάμε, και πάνω σε αυτό καλούμε τους φίλους μας, τους συντρόφους μας, όλους όσους στρατεύονται μαζί μας στον αγώνα, να καταθέσουν και τη γνώμη τους και την κριτική τους στο κόμμα.»