Για την φερόμενη ως οικία Δημοτσέλιου στο Μεγανήσι
Επειδή συνεχίζουμε το τελευταίο διάστημα να γινόμαστε σε καθημερινή σχεδόν βάση αποδέκτες υποστηρικτικών και μόνο απόψεων αναφορικά με την διατήρηση της φερόμενης ως οικίας Δημοτσέλιου Φερεντίνου στο Σπαρτοχώρι Μεγανησίου θα εκφράσουμε την άποψή μας.
Καλό θα ήταν για το θέμα αυτό να τοποθετηθούν υπεύθυνα και δημόσια οι καθ΄ ύλην αρμόδιοι. Πρώτον, ο Δήμος Μεγανησίου που προτίθεται, όπως λέγεται, να προβεί στην κατεδάφιση του κτίσματος του ελαιουργικού συνεταιρισμού, όπου φέρεται να σώζεται στο βόρειο μέρος του η οικία όπου γεννήθηκε ο αγωνιστής της επανάστασης του 1821, με σκοπό τη δημιουργία πλατείας που τόσο έχει ανάγκη ο στενόχωρος πολεοδομικά οικισμός του Σπαρτοχωρίου στον οποίο απουσιάζουν, κατά γενική ομολογία, οι δημόσιοι χώροι στον πυρήνα του. Δεύτερον, χρήζουν δημόσιας κοινοποίησης οι επίσημες απόψεις του ΔΣ του συλλόγου «Η Υπποθόη» που φαίνεται να έχει ανακινήσει το θέμα και η δημοσιοποίηση των όποιων ενισχυτικών στοιχείων έχει στη διάθεσή του. Τρίτον, και πρωτίστως, η από το νόμο αρμόδια γι΄ αυτού του είδους τα ζητήματα Εφορεία Αρχαιοτήτων Αιτωλοακαρνανίας και Λευκάδας οφείλει να πάρει ξεκάθαρη θέση για το θέμα αυτό. Είναι ή δεν είναι το σπίτι του Δημοτσέλιου;
Με αυτά θέλουμε να επισημάνουμε ότι υπάρχει και η άλλη άποψη, που δεν έχει ως ώρας εκφραστεί, δημόσια τουλάχιστον, και για αδιευκρίνιστους σε μας λόγους, με αποτέλεσμα να επικρατεί ένας μονόλογος για το θέμα αυτό, υποκινούμενος ενδεχόμενα και από κάποιους, άγνωστο για ποιο λόγο. Καλό είναι να ανοίξει επιτέλους ένας διάλογος που θα βάλει τέρμα στον μέχρι τώρα μονόλογο. Υπάρχουν δηλαδή άνθρωποι, και δη Σπαρτοχωρίτες, που λένε ότι η φερόμενη ως οικία Δημοτσέλιου είναι από μπετόν αρμέ και τούβλα! Κι ότι το μόνο που σώζεται και θα μπορούσε ενδεχόμενα να συσχετιστεί με το σπίτι που γεννήθηκε ο Δημοτσέλιος είναι δυο τρεις χαμότοιχοι κι αυτοί αμφιβόλου χρονολόγησης ως προς την εποχή που αποδεδειγμένα έζησε ο αγωνιστής της εθνικοαπελευθερωτικής εξέγερσης.
Ως εκ τούτου ας δει ο καθένας ψύχραιμα το θέμα, κι ας μη βιαζόμαστε. Μέχρι να αποφανθεί με επιστημονικά κριτήρια επί του θέματος η ΕΦΑ ή μάλλον η για την περιοχή μας αρμόδια Υπηρεσία Νεώτερων Μνημείων του ΥΠ.ΠΟ. Η ανάδειξη εξάλλου και η η διατήρηση της ιστορικής μνήμης για την δική μας και τις επερχόμενες γενεές του κάθε αγωνιστή, εν προκειμένω του Δημοτσέλιου, δεν πρέπει σώνει και καλά να συνδέεται με ένα αμφιβόλου τεκμηρίωσης κτίσμα. Αυτό θα μπορούσε να γίνει και με άλλα πράγματα, όπως π.χ. με τη δημιουργία ενός Μουσείου, το στήσιμο ενός ανδριάντα ή μιας προτομής και γιατί όχι με την ονοματοδοσία ενός χώρου, μιας πλατείας ας πούμε, που θα αποδοθεί για χρήση στους κατοίκους και τόσο έχει ανάγκη ο οικισμός.
